پاورپوینت کامل رهبران عرفان های دروغین، هیچ جاذبه ای ندارند! ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهبران عرفان های دروغین، هیچ جاذبه ای ندارند! ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهبران عرفان های دروغین، هیچ جاذبه ای ندارند! ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهبران عرفان های دروغین، هیچ جاذبه ای ندارند! ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

به کوشش: حسین عندلیب

اشاره

بشر در دنیای پر زرق و برق امروز همچنان گمشده ای دارد که از آن به عطش معنوی تعبیر می شود. در این میان اشخاصی با ادعاهای گزاف برای پاسخ به این عطش وارد میدان شده اند و مریدانی را به دنبال خود کشیده اند. برای شناسایی آنها و برخی دستور العمل های آنها مصاحبه ای با حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف که از کارشناسان آسیب شناسی فرقه های نوظهور معنوی و مؤسس مرکز آشنایی و نقد این فرقه ها است ترتیب داده ایم که تقدیم می شود.

امان: چگونه وارد حوزه و مفتخر به سربازی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شدید؟

آدم ها در زندگی خود یک تحول معنوی را احساس می کنند، من هم این تحول را احساس کردم و این را خیلی جدی گرفتم و با آن به صورت واقعی برخورد کردم که یکی از پیامد های آن، تحول معنوی و توجه خیلی زیاد به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بود. با این که از کودکی مطالب زیادی در مورد ایشان شنیده بودم، ولی تازه برایم قضیه روشن و واقعی می شد و می فهمیدم که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شخصی است که بین ما زندگی می کند. بالأخره سال های آخر دبیرستان بود که به صورت مرتب به مسجد مقدس جمکران می آمدم. چون استادی نداشتم که مرا راهنمایی کند، علاقه زیادم داشت به انحراف کشیده می شد. یادم هست یکبار که به جمکران آمدم، آن قدر دوست داشتم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را ببینم که هرچه پول توی جیبم بود، در صندوق جمکران انداختم و حتی پول برای برگشت نداشتم، البته این یک انحراف بود که اصرار زیاد برای رؤیت امام داشتم؛ چون در مسائل عرفانی همان طور که حضرت امام خمینی رحمه الله در نامه خود به حاج احمد آقا می فرمایند: «باید تسلیم باشید و برای رسیدن به مقامات معنوی خیلی دست و پا نزنید و فقط وظیفه را انجام بدهید.»

بنده بدون این که تزکیه نفس داشته باشم به دنبال دیدن حضرت بودم. البته آن شب تا صبح در جمکران ماندم. همان شب کفشم را هم بردند. اما با خودم گفتم حتماً این یک نشانه است. تا نزدیک ظهر آنجا ماندم؛ ولی خبری نشد و بالاخره از خادمین مسجد، کفشی گرفتم و با یک تاکسی تا حرم آمدم. در آنجا به یکی از مغازه های اطراف حرم انگشتری را که داشتم، فروختم و با پول آن به تهران برگشتم.

بعدها مطالعاتی را شروع کردم و فهمیدم باید روش مند در مورد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اطلاع پیدا کنم؛ از این رو برای نزدیکی به جمکران، با سه تا از دوستان تصمیم گرفتیم که وارد حوزه علمیه بشویم. سال آخر دبیرستان بودم که دیگر دوست نداشتم به مدرسه بروم. بعد از چند ماه خواندن «جامع المقدمات» در حوزه علمیه آیت الله مجتهدی رحمه الله برای ورود به حوزه قم اقدام کردم و بالاخره در سال ۱۳۷۵وارد حوزه علمیه قم شدم. در کنار درس، نسبت به پاسخگویی به شبهات نیز دغدغه داشتم. این دغدغه ها باعث شد تا مقالاتی در پاسخ به شبهاتی که در حوزه دین و انقلاب اسلامی در مجلات درج می شد، بنویسم. سپس در حوزه عرفان و اخلاق شروع به مطالعه کردم و همان سال ها بود که کنگره «سیاست در اندیشه های حضرت امام» برگزار شد و اولین مقاله خود را با نام «سیاست در اندیشه و آیین امام» برای این کنگره فرستادم و سپس با نگاشتن مقاله ای با عنوان «جای خالی فقه الاخلاق» به گروه اخلاق و عرفان پژوهشکده اندیشه و فرهنگ اسلامی دعوت شدم. در آنجا بود که دغدغه مسئولین نظام از جمله مقام معظم رهبری دام ظله مبنی بر مقابله با جریان ها و عرفان های کاذب مطرح شد و بنده با همراهی دوستان، شروع به مطالعه در این زمینه کردیم. اولین مقاله ام در این زمینه با نام «عرفان پُست مدرن» در مجله نقد و نظر چاپ شد که بیشتر به نقد سبک «تی ام مدی تیشن متعالی» می پرداخت. کم کم مقالاتی در نقد عرفان های نوظهور نوشتم. بعدها پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی دفتر تبلیغات این مقالات را تبدیل به یک کتاب کرد با عنوان «جریان شناسی انتقادی عرفان های نوظهور». این کتاب در دوره ای که در مدارس علمیه برای نقد عرفان های نوظهور برگزار می شود، تدریس می گردد. در همین دوره ها بود که با برخی از دوستان یک گروه تحقیقاتی را تشکیل دادیم و پس از یک سال مطالعه، موسسه «بهداشت معنوی» را با مأموریت آسیب شناسی و مقابله با عرفان های کاذب تأسیس کردیم.

امان: وضعیت فعلی عرفان های نوظهور را چگونه ارزیابی می کنید؟ از مشاهدات خود در سفر به ملبورن استرالیا و هندوستان بگویید؟

عرفان های کاذب در دنیا و البته در کشور ما فعالیت های بسیار زیادی دارند. از همه ظرفیت های تبلیغاتی اعم از کتاب، مجله، فیلم و ایجاد شبکه های اجتماعی در فضای اینترنت استفاده می کنند. با یک خیل عظیمی از نیرو و سرمایه دارند کار می کنند. نه تنها شیوه های تبلیغی آنها بسیار به هم شبیه است، بلکه آموزه های آنها هم عناصر مشترک جدی دارد و منطقی است که اگر کسی بخواهد نتیجه بگیرد به این نکته پی می برد که اینها از یک جا ساماندهی و پشتیبانی می شوند. آموزه هایی که بین عرفان های نوظهور و عرفان کابالای یهودی هست، ما را به یک سرنخ هایی هدایت می کند تا بتوانیم بفهمیم مدیریت کلی این کار از کجاست. بنده این مطالب را در کتاب «به سوی یک دین جهانی» تبیین کرده ام که در واقع گزارش سفرم به اجلاس پنجم پارلمان ادیان، که در ملبورن استرالیا برگزار شد است. در این اجلاس شاهد بودم که چطور سازمان های مختلف از قارّه های مختلف دست به دست هم، دارند در این مسیر حرکت می کنند. یکی از پشتیبانان این اجلاس، اسرائیل بود که در آنجا صریحاً از سفارت اسرائیل در استرالیا تشکر شد. از خانواده «لیدر من» که یک خانواده ثروتمند است و در سرزمین های اشغالی فعالیت دارند و از مؤسسه «توسعه یهودیت» که جزء مدیران و پشتیبانان اصلی این اجلاس بودند تشکر شد. بعداً با تحقیقاتی که انجام دادم، متوجه شدم که در سایر اجلاس ها هم همین شبکه مدیریتی ـ مالی، از این جنبش ها و عرفان های نوظهور حمایت می کنند.

همچنین در سفر اخیر به هندوستان به مرکز فعالیت این جنبش ها رفتیم. نکته قابل توجه و تأمل این بود که همه اینها یک دفتر نمایندگی در سرزمین های فلسطین اشغالی دارند. در آموزه های اینها وجه اشتراکی است که به صراحت بحث «سرزمین موعود» و آمریکا را، «آرمان شهر» مطرح می کنند و ایالات متحده را به عنوان منجی جهان و کشوری که می تواند جهان را به عصر جدید معنوی وارد کند، معرفی می کنند. در برخی از این کنگره ها که رهبران این عرفان های نوظهور جمع می شوند، به صراحت ایده «سرزمین موعود» را مطرح می کنند. فیلم «رمز موسی» هم با این نگاه ساخته شده است و نقش رهبری آمریکا در تحول معنوی جهان و ورود به فرا آگاهی معنوی را به تصویر می کشد. در این فیلم «دونالد والش» صحبت می کند و می گوید: «سرزمین موعود از سرزمین های اشغالی است» و همان پیام موسی نشان داده می شود؛ بنابراین در مقابل اندیشه مهدویت یک اندیشه رقیب شکل گرفته و آمریکا را به عنوان منجی مطرح می کنند؛ از این رو سعی دارند ادیان مختلف را دور هم جمع کنند و بگویند همه رهبران ادیان برای رسیدن به هدف مقدس ایالات متحده دارند هماهنگ می شوند، پس رهبرانی مثل: «دالایی لاما»، «راوی شانکار» و دیگر رهبران معنوی شرق و همچنین رهبران معنوی غرب مثل «وین دایر» و… همگی ایالات متحده را به عنوان آرمان شهر و منجی جهان مطرح می کنند. تفکر بهائیت نیز در همین راستا است. در تفکر همه اینها، ایالات متحده، سرزمین مقدسی است که می تواند نقش مهمی در تحول معنوی دنیا و جهان داشته باشد.

امان: شاخصه های عرفان اسلامی و عرفان کاذب چیست؟ چگونه می توان عرفان دروغین و کاذب را از عرفان صحیح و اسلامی شناخت؟

زندگی و سرگذشت رهبران این جنبش ها را بررسی کنید. معمولاً این رهبران زندگی خود را مخفی می کنند. هرچه از زندگی شان فاش می شود، می بینیم مشکلات فراوانی برایشان ایجاد می شود. راه دیگر این است که تعالیم آنها را با معارف اسلامی و قرآنی بسنجیم؛ البته باید توجه داشت که با فهم صحیح از قرآن سنجیده شود، چون برخی از این فرقه ها آیاتی از قرآن را به صورت تقطیع شده با تفسیر و برداشتی که خود از آن دارند برای تأیید نظریه و آموزه عرفانی خود می آورند که در این صورت این قبیل آموزه هایشان باید با نگاه کارشناسانه مورد بررسی قرار گیرد، پس یک جوان باید تعارض این آموزه ها را با معارف قرآنی و روایی به عنوان یک نشانه بر دروغ بودن این عرفان ها و فرقه ها بداند؛ از این رو اگر کسانی با عنوان رمزگشایی از آیات قرآن و بیان بطن قرآن، مطالبی را بیان می کنند که با ظاهر آیات دیگر تعارض دارد، قطعاً نشان بر انحرافی بودن این اندیشه و فرقه است؛ چون مسلماً نباید بطن قرآن با ظاهر آن در تعارض باشد.

نشانه دیگر بر انحرافی بودن این فرقه ها این است که در بسیاری از این فرقه ها، مسائل اخلاقی رعایت نمی شود و به راحتی به بهانه این که دیگران ما را نمی فهمند، دروغ می گویند؛ این معیار می تواند رسوا کننده این جریان ها باشد. مثلاً می گویند: «اگر نماز تو عاشقانه نیست، دیگر نخوان!» ولی وقتی با یک مخاطب مذهبی مواجه می شوند، می گویند: «ما نماز می خوانیم». البته نه آن نمازی که همه مسلمانان می خوانند. در واقع اینها از پروژه هماهنگ سازی استفاده می کنند و به دروغ به افراد مذهبی می گویند: «ما نماز می خوانیم»، در حالی که نماز مخصوص خودشان است.

امان: برخی از افراد می گویند، اینکه: «این کار یا این عبادت را الآن انجام بدهیم و نتیجه اش را در آخرت ببینیم و خلاصه حواله دادن همه امور به آخرت، باعث بی میلی به سفارش های دینی می شود. در حالی که برخی فرقه ها می گویند مثلاً بیست دقیقه «مدی تیشن» کن به آرامش می رسی و مزد آنها نقد است.» در مقابل این طرز تفکر چه راهکاری ارائه می دهید؟

خیلی ها به فکر نتیجه و مزد دنیایی هستند، در حالی که آخرت مهم ترین بخش زندگی ماست؛ زیرا آخرت جاودان، قابل مقایسه با دنیا نیست، البته یک فهم ناصحیح از آخرت باعث شده که دیگر فواید دنیوی و نقد عبادات را نادیده می گیریم؛ چون آن قدر فواید آخرتی عبادات، بزرگ و با عظمت است که دیگر فواید دنیوی آن نادیده گرفته شده است، البته این یک تحریف است و بعضی نسبت به مسائل دنیوی خیلی تنگ نظرانه نگاه می کنند. امام راحل و مقام معظم رهبری هم در مقابل این تفکر جبهه گیری کرده اند و آن را به عنوان معنویت متحجرانه مطرح می کنند. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم وقتی ظهور می کنند، قرار است همین دنیا را اصلاح کنند؛ بنابراین آخرت اصلاً از دنیا جدا نیست و این در آموزه های دینی هست. اگر ما ی