پاورپوینت کامل سبک زندگی مهدوی، نیاز امروز ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سبک زندگی مهدوی، نیاز امروز ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سبک زندگی مهدوی، نیاز امروز ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سبک زندگی مهدوی، نیاز امروز ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

سخن آغازین

امروزه و درگیرو دار سخن از سبک زندگی، مقوله ای به نام سبک زندگی مهدوی به ظهور رسیده است. «سبک» در لغت در معانی گوناگونی همچون، روش و متد، کاربرد دارد، اما مهم ترین پرسشی که قبل از هرگونه بحث و گفتگویی درباره سبک زندگی مهدوی به ذهن خطور می کند آن است که چرا باید به مقوله سبک زندگی پرداخت و در موردش مطالعه و تحقیق نمود؟

مفهوم زندگی

اگر بخواهیم به پاسخ مناسبی برای پرسش بالا دست یابیم، ابتدا باید شناختی از مفهوم «زندگی» داشته باشیم؛ چرا که فلسفه وجودی روش و متد در زندگی، دستیابی به اهدافی است که هر شخص یا گروهی در زندگی خود دارد.

گرچه حقیقت حیات و زندگی بر کسی معلوم نیست اما با مروری اجمالی به کاربرد این واژه در میان مردم، زندگی به « حالت موجود زنده که با رشد و نمو و پاسخ به محرکها مشخص می شود»[۲] معنا شده است. نکته مهمی که باید در فهم و شناخت حقیقت مفهوم زندگی مورد توجه قرار گیرد فرق بین « زنده بودن» با «زندگی» است. « زنده بودن» وصفی است برای موجودی که امکان ظهور و بروز آثار حیات در اوست و لو اینکه از آن آثاری صادر نشود. اما زندگی کردن به معنای به جریان انداختن این وصف و بروز دادن آثار آن است که عبارتند از درک و آگاهی و قدرت بر حرکت و عکس العمل و نظایر آن.

حقیقت زندگی انسانی در قرآن

با دیدن هر موجودی اعم از گیاه و حیوان و انسان که از خود حرکت و جنبش نشان می دهد، عبارت «زنده بودن» را در موردش به کار می بریم، اما باید دانست که کیفیت و جلوه های حیات گیاهان و حیوانات با هم متفاوت است و همان طور که حیوان نسبت به گیاه، از درجه بالاتری از زنده بودن برخوردار است، انسان نیز در مقایسه با حیوان چنین است. اما سؤال این جاست که فرق حیات انسانی و ویژگیهای مخصوص این نوع زندگی نسبت به حیات حیوانی در چیست؟

«در قرآن یک نوع حیات دیگر غیر از این حیات برای انسان اعلام شده است. انسان از نظر منطق قرآن کریم ممکن است زنده باشد ـ یعنی در میان مردم راه برود، قلبش ضربان داشته باشد، اعصابش کار کنند، خون در بدنش در جریان باشد ـ ولی در عین حال مرده باشد. این تعبیر اساساً از خود قرآن است. مثلًا قرآن می گوید: «لِینْذِرَ مَنْ کانَ حَیاً» مردم را به دو دسته تقسیم می کند: مردم زنده و مردم مرده، و بعد می گوید این قرآن روی افرادی اثر دارد که شائبه ای از حیات در آنها باشد… و باز تعبیر دیگری قرآن کریم دارد که…: «اوَ مَنْ کانَ مَیتاً فَاحْییناهُ» آیا آن کسی که مرده ای بود ولی ما او را به وسیله قرآن زنده کردیم: «وَ جَعَلْنا لَهُ نوراً یمْشی بِهِ فِی النّاسِ» و برای او نوری قرار دادیم که به موجب آن نور در میان مردم راه می رود، یعنی وقتی در میان مردم راه می رود کسی است که همراه خودش چراغ دارد و در روشنایی حرکت می کند، آیا چنین کسی «کمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُماتِ لَیسَ بِخارِجٍ مِنْها». یکی دیگر از آیاتی که رسماً مردم را به دو دسته منقسم کرده است، دسته زندگان و دسته مردگان، و قرآن را عامل حیات و پیغمبر را محیی یعنی حیات بخش و زنده کننده معرفی کرده است، آیه ای است که شاید صریح ترین آیات قرآن در این مورد است. می فرماید: «یا ایهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَجیبوا لِلهِ وَ لِلرَّسولِ اذا دَعاکمْ لِما یحْییکمْ»… آیا زندگی یعنی نفس کشیدن و هوا را فرو بردن و بیرون دادن؟ نه، این معنی زندگی نیست، اینها برای ما شرایط زندگی است نه خود زندگی. خود زندگی بینایی (به معنی دانایی) و توانایی است».[۳]

اگر ما حیات انسانی را به گونه ای که در بالا تبیین نموده ایم، معنا کنیم در این صورت ملاک انسان زنده و مرده نیز مشخص می شود و به قول علامه طباطبایی:« زنده بودن انسان عبارت است از اینکه در مجرایی قرار داشته باشد که فطرت، او را به سوی آن مجری هدایت می کند، مثل اینکه دارای عقلی سلیم و نفسی زکیه و مهذب باشد».[۴]

ضرورت انتخاب سبک در زندگی

پرسش مهم دیگری که در راستای طرح سبک زندگی مطرح است این است که چرا باید روش مند و با سبک زندگی کنیم؟ به راستی اگر کسی در زندگی خود سبک و شیوه کلی نداشته باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

در این باره باید گفت: اولاً، عمر و سرمایه هایی که هم اکنون در اختیار ما قرار گرفته است از جهت کمی و کیفی محدود و موقت بوده و «فرصت، همانند ابر باران زایی می گذرد»؛[۵] این سرمایه ها تنها، زمینه ای است که در صورت بهره برداری درست از آن باعث دستیابی ما با آرزوهای ما خواهد شد و در غیر این صورت چه از آن استفاده نکنیم و چه بد استفاده کنیم، موجب ناکامی و نابودی ما خواهد شد. از سفارش پیامبر اسلام (ص) به امیرالمؤمنین علی (ع) است که: «چهار را قبل از چهار چیز دریاب، جوانی قبل از پیر شدنت و صحت قبل از بیماری ات و بی نیازی قبل از فوت و حیات قبل از مرگت».[۶]

ثانیاً، سبک زندگی که در اصطلاح امروزی بر مجموعه رفتارهای برآورده از باورهای خاص، اطلاق می شود، ناظر بر رفتار