پاورپوینت کامل سه برداشت از شکوفایی علم در عصر ظهور ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سه برداشت از شکوفایی علم در عصر ظهور ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سه برداشت از شکوفایی علم در عصر ظهور ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سه برداشت از شکوفایی علم در عصر ظهور ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

بدون تردید، ظهور امام عصر عج و تشکیل حکومت جهانی مهدوی، زمینه ساز شکوفایی تمامی استعدادهای بشریت و از جمله علم و آگاهی او خواهد بود و احادیثی بسیاری بر این مطلب گواهی داده اند؛ اما سؤال مهمی در این زمینه مطرح است که پاسخ به آن در جهت گیری علم آموزی در زمانه ما فوق العاده مؤثر است و آن این که، مراد از شکوفایی علم در عصر ظهور چه علمی است؟ آیا همین علوم و فن آوری که در زمان ما متداول بوده و به ذهن خطور می کند و غالباً نیز حاصل تجربه بشری است، در زمان ظهور به اوج خود خواهد رسید و یا اینکه سنخ علوم در آن زمان کاملاً متفاوت است و یا…؟ خلاصه این که بین علوم امروز با علوم عصر ظهور چه نسبتی بر قرار است؟ اندیشمندان اسلامی در پاسخ به این پرسش سه دیدگاه مطرح کرده اند.

دیدگاه اول

یک دیدگاه معتقد است که علوم، فن آوری و تکنولوژی که امروز رواج دارد، علوم مفیدی بوده و هر چند که بعضی از آن، سوءاستفاده کرده اند ولی در ذات این علوم، جهت گیری مثبت و یا منفی وجود نداشته و جهت گیریها به استفاده کنندگان آن بستگی دارد. بنابراین، در صورتی که قصدی الهی مدنظر باشد همه این علوم تجربی، یک گام به سمت تحقق یک نظام جهانی و مهدوی خواهد بود و به همین علت در عصر ظهور هم این علوم پیشرفت خواهد کرد. طرفداران این نظریه همه آن دسته از روایت هایی را که بعضی از خصوصیات عصر ظهور را بیان می کند، به همین ابزار و اطلاعات جدید و نه چیز دیگر تفسیر می کنند و به عنوان مثال اگر در بعضی از احادیث مهدوی آمده که شیعیان حضرت، هر کجا هستند با امام خودشان ارتباط برقرار می کنند، این روایات را به ابزار ارتباطی جدیدی که از طریق توسعه تکنولوژی در اختیار بشر قرار گرفته است، تعبیر می کنند.

دیدگاه دوم

در مقابل دیدگاه اول، نظریه دومی مطرح است و آن این که «این علوم و ابزار و فن آوری هایی که بعد از رنسانس شکل گرفته اند، ابزاری در جهت توسعه پرستش مادی هستند و کاربری در جهت آرمان های الهی ندارند. بنابراین، با این نگاه، قطعاً در جامعه مطلوب حضرت، این علوم و فن آوری ها نه حضور دارند و نه توسعه خواهند یافت؛ اما از آن جا که گسترش عبودیت اتفاق می افتد، گسترش علوم نیز حتمی است و معیشت بشر هم در خدمت گسترش عبودیت قرار می گیرد… شاخصه هایی که در جامعه مهدوی وجود دارد، مشابه شاخصه هایی است که در بهشت وجود دارد؛ یعنی جامعه ای که ولایت الهی در آن ظهور پیدا می کند، اصلاً قابل مقایسه با این دنیا نیست و مقیاس ه ای آن، مقیاس ه ای دیگری است و این تلقی هایی که ما داریم، با آن واقعیت ها فاصله جدی دارد. در عین این که انسان ها در بهشت غرق در نعمت هستند و تنعّماتی در اختیار آنهاست که در دنیا قابل درک نیست؛ اما بااین حال، مناسبات آن دنیا ربطی به این دنیا ندارد و در عصر ظهور نیز همین گونه است. تجلیات ولایت ولی الله در عرصه علوم و معارف که اقتدار بشر را بالا می برد، سنخ دیگری است که توسعه تقرب و راه یابی به توسعه بندگی را فراهم می کند. بنابراین، توسعه اقتدار و توسعه علوم هست؛ ولی سنخ آن علوم با این علوم متفاوت است.»[۲] همان گونه که ملاحظه می کنید این نظر کاملاً در تقابل با نظر اول بوده و به هیچ وجه حضور علوم تجربی امروزی را در عصر ظهور برنمی تابد.

دیدگاه سوم

بین دو دیدگاه نخست، دیدگاه میانه ای نیز مطرح است که نه در تفسیر روایات ظهور و گسترش علم در آن، تنها مصداق دانش و شکوفایی آن در روزگار ظهور را تماماً علوم تجربی امروزی، می داند و نه این که یک سره همه دستاوردهای علمی کنونی بشر را در زمانه ظهور به کناری دهد. تبیین این دیدگاه که به نحوی نقدی بر دو نگاه نخستین هست بدین شرح است:

اول. جهت گیری علوم به سمت عبودیت و هدف آفرینش

در آیین اسلام همه چیز ارزش خود را با هدف آفرینش باز می یابد و در این مکتب هیچ چیز فی نفسه، ارزش یا ضد ارزش نیست. بنابراین وقتی از علم و علم آموزی و عالم و متعلم و اهمیت و جایگاه آنها سخن به میان می آید با نگاه به هدف متعالی آفرینش است و هرگونه اقدامی در زمینه علمی به قصد رسیدن به معرفت و عبودیت خدا و در چهارچوب بندگی حضرت حق، باشد ارزشمند است. از این نگاه، یکی از مشکلات علوم رایج تجربی این است که در ابتدا و انتهای آن ها از نمایاندن خداوند و تبیین معارف الاهی سخن به میان نمی آید؛ برای مثال معدن شناسی و زمین شناسی و ستاره شناسی یک سیر افقی دارد؛ یعنی هر چه انسان از نظر علمی در آن پیش برود، از خدا دورتر می شود. چون در هیچ کدام از آن ها از خدا و پیامبر سخن گفته نمی شود. جریان باد و باران و معدن شناسی هم در قرآن هست و هم در علوم دانشگاهی؛ اما قرآن می گوید چه کسی و برای چه باد و باران و غیره را آفریده است. در واقع به علوم تجربی قدرت پرواز عمودی می دهد تا اوج بگیرند و از سیر افقی خارج شوند. این همان علم اسلامی است. بنابراین با توجه به این که این علوم برای برطرف کردن نیازهای مردم مسلمان و کشور اسلامی از بیگانگان است، انسان می تواند برای فراگرفتن این علم، قصد قربت کند و کارش در این حال عبادت خواهد بود.

البته این تمام سخن نیست زیرا مشکل دیگر دانش جویان علوم تجربی، فقط در نیت و قصد قرب الهی نیست زیرا چه بسا دانش پژوهی با نیت الهی و به قصد شناخت خدا از راه مطالعه طبیعت به این علوم روی آورد اما این علوم تجربی او را به هدف آفرینش وی نزدیک نگرداند زیرا دستیابی به هدف آفرینش یعنی همان بندگی فقط با اطاعت از دستورهای خدا میسر است نه صرف شناخت خدا از مسیر طبیعت. در حالی که تعداد قابل توجهی از این افراد، نه تنها ارتباط چندانی با عالمان دینی و روحانیون، برای اخذ معارف دینی که شامل حلالها و حرامهای الهی است، ندارند بلکه اساساً چنین نیازی را احساس نکرده و حتی گاهی تحت تأثیر تبلیغات شیطانی غربی، با عالمان دینی سر ناسازگاری می نهند. در حالی که فراگیری این علوم آن قدر مهم بوده که سفیان بن عیینه گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود: همه علم مردم را در چهار موضوع دانستم: پروردگارت را بشناسی. بدانی با تو چه نیکی هایی کرده. بدانی