پاورپوینت کامل اراده یک ملت ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اراده یک ملت ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اراده یک ملت ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اراده یک ملت ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

تحلیل میشل فوکو از انقلاب اسلامی ایران

اشاره:

میشل فوکو، فیلسوف، متفکر و مورخ فقید فرانسوی (۱۹۸۴-۱۹۲۶)، فارغ التحصیل فلسفه از اکول نرمال سوپریور در دانشگاه سوربن پاریس، مدتی مدیریت انستیتوی فرانسه در دانشگاه ها مبورگ آلمان و انستیتوی فلسفه در دانشکده ادبیات دانشگاه کلرمون ـ فران در فرانسه را برعهده داش. گفتاری که در زیر ترجمه آن از نظرتان خواهد گذشت برگرفته از کتاب لارنس دی. کیتزمن تحت عنوان میشل فوکو: سیاست، فلسفه، فرهنگ: گزیده مصاحبه ها و مقالات ۱۹۸۴-۱۹۷۷ است. این مصاحبه تحت عنوان «ایران؛ روح دنیای فاقد روح» توسط کلر بریر و پی یر بلانشه و به زبان فرانسه صورت گرفت و در سال ۱۹۷۹ در پاریس به چاپ رسید. این مصاحبه از روی متن ترجمه انگلیسی آن که توسط آلن شریدان صورت گرفت، به فارسی برگردانده شد. آنچه که می آید بخشی از مصاحبه یاد شده است که به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی تقدیم شما خوانندگان عزیز می شود.[۱]

پی یر بلانشه: آنچه مایه شگفتی و حیرت من شد قیام و خیزش یک پارچه کل یک ملت است. می گویم کل. برای نمونه اگر تظاهرات عظیم عاشورا را در نظر بگیرید و ارقام را جمع بزنید: تازه کودکان، افراد ناتوان، افراد مسن و بخشی از زنانی را که در خانه ماندند کنار بگذارید و آنها را به حساب نیاورید، خواهید دید که کل جمعیت تهران به خیابان ها ریخته بودند و فریاد «مرگ بر شاه» را سر داده بودند، به استثنای مشتی آدم های انگل که در حقیقت از قِبَل رژیم ارتزاق می کردند. حتی افرادی که مدت ها با رژیم بودند و تا یک ماه پیش طرفدار سلطنت مشروطه بودند، نیز فریاد «مرگ بر شاه» را سر دادند. این لحظه حیرت آور بی نظیری بود که باید بماند. البته بدیهی است که بعداً امور سر و سامان خواهند گرفت و اقشار و طبقات مختلفی پیدا خواهند شد.

فوکو: در بین ویژگی های این رخداد انقلابی به این حقیقت باید اشاره کرد که این انقلاب، یک اراده مطلقاً جمعی را به منصه ظهور رسانیده است و در تاریخ، ملت های معدودی به چنین موفقیتی دست یافتند. اراده جمعی، اسطوره ای است سیاسی که حقوق دانان و فلاسفه، سعی دارند به کمک آن به تحلیل یا توجیه نهادها، تأسیسات و غیره بپردازند. یک ابزار تئوریک است، کسی تاکنون «اراده جمعی» را به عینه مشاهده یا لمس نکرده است، و من شخصاً فکر می کردم که اراده جمعی، مقوله ای مانند خدا، یا روح است، چیزی که هرگز نمی توان آن را به چشم دید. نمی دانم با نظر من موافقید یا خیر، ولی ما در تهران و در سراسر ایران اراده جمعی یک ملت را به وضوح مشاهده کردیم. خوب با این توصیف شما باید در برابر آن سر تعظیم فرود آورید، این چیزی نیست که هر روز رخ دهد. وانگهی (و در اینجا می توان از معنای سیاسی) امام [خمینی صحبت کرد] این اراده جمعی معطوف یک هدف، یک آماج و فقط یکی، آن هم هزیمت شاه بود. این اراده جمعی که در تئوری های ما، همواره جنبه عام و کلی دارد، در ایران هدفی کاملاً روشن و خاص برای خود پیدا کرده است و از این رو ناگهان سر از تاریخ درآورده است. البته در مبارزات استقلال طلبانه و در جنگ های ضد استعماری، می توان پدیده های مشابهی یافت. در ایران احساسات ملی بسیار نیرومند است: نفی انقیاد و تسلیم در برابر بیگانگان، نفرت در قبال غارت و چپاول منابع ملی، طرد سیاست خارجی وابسته، مخالفت با دخالت همه جانبه و آشکار آمریکا، جملگی عناصر شاخص در معرفی شاه به عنوان عامل غرب بوده اند. لیکن به اعتقاد من، احساس ملی تنها یکی از عوامل و عناصر سازنده انکار رادیکال تری نزد این ملت بود: انکار و طرد نه تنها بیگانگان، بلکه انکار تمام آنچه که سال ها و قرن ها سرنوشت سیاسی وی را رقم زده بود.

پی یر بلانشه: ما در سال ۱۹۶۷، در اوج دوران لین پیائو به چین رفتیم، در آن ایام نیز این احساس را داشتیم که در آنجا این اراده جمعی حضور دارد. در هر حال چیز بسیار نیرومندی در شرف وقوع بود، تمایلی بسیار عمیق از سوی کل ملت چین، مثلاً در خصوص روابط میان شهر و روستا، روشنفکران وکارگران یدی، به بیان دیگر راجع به تمام مسائلی که امروزه در چین به شیوه مرسوم سنتی حل و فصل شده اند. در پکن این احساس را داشتیم که چینی ها در شرف تکوین ملتی «در حال ادغام» بودند. بعدها متوجه شدیم که تا حدودی از چینی ها فریب خورده بودیم. این نیز درست است که تا حدودی ما خودمان باعث فریب خود شدیم و به همین دلیل است که بعضاً تردید داریم که در مورد ایران دست خوش احساسات و هیجانات شویم. به هر حال بین کاریزمای مائوتسه تونگ و [امام]خمینی وجه مشترکی وجود دارد، بین نحوه سخن گفتن مبارزان جوان مسلمان از [امام]خمینی و نحوه حرف زدن اعضای گارد سرخ از مائو چیز مشترکی به چشم می خورد.

فوکو: مع ذلک، انقلاب فرهنگی یقیناً به عنوان مبارزه ای بین عناصر معینی از ملت و عناصر معین دیگر، عناصر معینی در حزب و عناصری دیگر، یا بین ملت و حزب و… مطرح شد؛ اما آنچه اکنون در ایران مایه شگفتی و حیرت من می شود این است که مبارزه یا اختلافی بین عناصر مختلف به چشم نمی خورد. آنچه مایه زیبایی، گیرایی و در عین حال جاذبه انقلاب ایران می شود این است که تنها یک صف بندی و یک رویارویی وجود دارد: صف بندی بین کل ملت و دولتی که با تسلیحات و نیروی انتظامی خود این ملت را تهدید می کند. نیازی نبود که آدم خیلی دور برود، بلافاصله در یک سوی کل اراده ملت را می دید و در سمت دیگر مسلسل ها را. مردم تظاهرات می کردند، تانک ها می رسیدند. تظاهرات تکرار می شد، مسلسل ها مجدداً به روی مردم آتش می گشودند؛ و این کار تقریباً به طور یکسان و البته هر بار با شدت بیشتر ولی بدون کم ترین تغییری در شکل یا ماهیت آن، تکرار می شد. این تکرار تظاهرات است. خوانندگان مطبوعات و نشریات غربی باید خیلی زود از آن خسته شده باشند. آه، باز هم تظاهراتی دیگر در ایران! ولی من معتقدم که تظاهرات حتی صرف تکرار آن، معنای سیاسی عظیمی داشت. خود واژه تظاهرات را باید به طور دقیق و عینی در نظر گرفت: ملتی بدون خستگی اراده خود را تظاهر می کرد (به نمایش می گذاشت). البته تنها به خاطر تظاهرات نبود که شاه مملکت را ترک کرد؛ ولی نمی توان منکر این واقعیت شد که یک علت خروج شاه از کشور این بود که و