پاورپوینت کامل مردی در مقیاس واقعی نقشه ها ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مردی در مقیاس واقعی نقشه ها ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مردی در مقیاس واقعی نقشه ها ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مردی در مقیاس واقعی نقشه ها ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

سیری در زندگی مجاهد شهید غلامرضا ملاحی، فرمانده لشکر ۱۱ امیرالم

اشاره

در طراحی عملیات ها، چینش نیروها، انتخاب تاکتیک ها و راهکارهای رسیدن به خطوط
مقدم، دشمن بسیار سنجیده عمل می کرد و تا خود در مقیاس واقعی نقشه ها و تاکتیک قرار
نمی گرفت، اجازه نمی داد تا بچه های لشکر وارد عمل شوند.

جام پذیرش قطعنامه آخرین رمق های تن خاکی و خسته ملاحی را در حالی گرفته بود که
سیرت سبزش رو به سرخی می رفت. احساس می کرد در شهادت در حال بسته شدن است.

ملاحی اولین دانشجوی ایلامی بود که دوره عالی فرماندهی و ستاد دافوس را پشت سر
گذاشت و اولین رزمنده ایلامی به شمار می رفت که در راستای افزایش دانش نظامی، به
کشورهایی چون کره و سوریه سفر کرد.تحقیق: ابراهیم صفرلکی

«غلام رضا» نام شایسته ای بود که خانواده اش بر او نهادند تا شاید اهل بیت عصمت و
طهارت(ع) او را به غلامی بپذیرند.

سکوت و آرامی، متانت و خویشتنداری غلامرضا، او را از دیگر کودکان محله چنان متمایز
ساخته بود که گویی با درون خود نجوایی دارد که نجابت را تفسیر می کند. چشمان نجیب
و زیبایش به همراه لبخند ملیح در صورتی سبزه، از سبز بودن سیرتش حکایت داشت،
غلام رضا بود و کتاب و مغازه کوچک پدرش و خانه ای که در کوچه ای قرار داشت که یکی
از در های مسجد جامع ایلام رو به آن گشوده می شد؛ دری کوچک که غلامرضای کوچک را به
سوی خود فرا می خواند.

«ملاحی» هنوز کودک بود که در این مسجد و در محضر استادی زانوی ادب بر زمین زد و
شروع به تلاوت قرآن کرد. دوران راهنمایی را طی می کرد که مسجد جامع ایلام شاهد حضور
روحانی تبعیدی، مرحوم حاج شیخ احمد کافی به ایلام بود. غلام رضا پای روضه های مرحوم
کافی با اشک و ناله هایش قلب خویش را مأوای حسین(ع) و آل حسین(ع) می کند و توشه راه
فردایش را از «ندبه های» او می گیرد. حتی مرحوم کافی روزی او را به عنوان یکی از
بهترین شاگردانش در مسجد جامع معرفی می کند. در این ایام، غلام رضا در برابر
سخن های ناروا پرخاش می کند. او در این فصل از زندگی اش بالاتر از یک دوست در
جایگاه مرادی و مرشدی بچه های محل می نشیند و در دوره ای که دوره غرور و خودشیفتگی
است، با پا نهادن به غرایض برتری جویی، راه مسجد و مدرسه را آرام و متین سپری
می کند.

غلامرضا سوم راهنمایی است که خیزش قهرآمیز مردم به اوج می رسد و او با شجاعت و
شهامت خود به یکی از مبارزان و انقلابیون فعال و نوجوان مبدل می شود. رشادت های
غلام رضا و هزاران غلام رضای دیگر در سراسر کشور منجر به پیروزی انقلاب در بهمن ۵۷
شد. بعد از این بود که چشمان خواب آلود و قرمز «غلام رضا ملاحی» در کلاس درس، خبر
از نگهبانی او در شب های انقلاب برای راحت خوابیدن مردم داشت.

غلام رضا در این ایام با همراهی دیگر دوستانش، به افشای ماهیت منافقین و لیبرال ها
می پردازد و در پاره ای از درگیری ها، با عوامل استکبار، مردانه به دل جبهه نفاق
می تازد. او در دوره ای که حزب الله در مظلومیت به سر می برد و حزب اللهی بودن جرم
به شمار می رفت، به یاری نیروهای سپاهی می رود، اما با تمامی فعالیت های سیاسی و
فرهنگی، باز از ادامه تحصیل دست برنمی دارد و موفق به گرفتن دیپلم می شود.

غلامرضا که دستانش با قبضه سلاح ناآشنا نبود، دوره مقدماتی آموزش نظامی را در سال
۱۳۶۱ در یکی از پادگان ها به پایان می برد و سپس به سرپرستی دژبانی ششدار برگزیده
می شود که در آن منطقه اصلی ترین گلوگاه ورود به شهر و استان ایلام به شمار می رفت.
این آغازی برای نشان دادن لیاقت های او در عرصه مسائل نظامی بود. در ۲۲ سالگی به
فرماندهی اطلاعات و عملیات لشکر امیرالمؤمنین(ع) برگزیده می شود.

ملاحی اولین دانشجوی ایلامی بود که دوره عالی فرماندهی و ستاد دافوس را پشت سر
گذاشت و اولین رزمنده ایلامی به شمار می رفت که در راستای افزایش دانش نظامی، به
کشورهایی چون کره و سوریه سفر کرد. او در ۲۵ سالگی به فرماندهی طرح و عملیات لشکر
۱۱ امیرالمؤمنین(ع) برگزیده شد. از آن روز غلام رضا مردی شد که هر وفت جایی را برای
رزمنده ای در نقشه و طرح هایش مشخص می کرد، خود نخستین کسی بود که در آن حضور داشت.
نقش و نقشه های عملیاتی او در عملیات هایی چون والفجر ۳، والفجر ۸، والفجر ۱۰،
کربلای ۱۰ و ده ها عملیات کوچک در دفاع مقدس، از ناگفته های این سردار گمنام و
مظلومی است که همواره در مقیاس واقعی نقشه ها حضور داشت.

شوخ طبع بود و متین؛ نه غیبت می کرد و نه اجازه می داد از کسی غیبت شود. در رسیدگی
به امور کاری و مجموعه کاری اش، هرگز سخن کسی را درباره کسی دیگر قبول نمی کرد و
همواره می گفت: باید فلانی هم حضور داشته باشد و تو این سخنان را بر زبان بیاوری.
می گفت: «شفابخش ترین دواهایی که می تواند بیماری های درونی را شفا ببخشد و ریشه
عُجب، بغض، حسد، کینه، خودخواهی، تکبر و… را از میان ببرد، همانا دعا و توسل به
ائمه اطهار(ع) است.»

زمان شناس بود و تیزهوش، خلاق بود و نوآور. از همان آغاز ورودش به سپاه و حضور در
مسئولیتش در دژبانی ششدار، هر ماشینی را که او دست روی آن می گذاشت و دستور بازرسی
می داد، بچه ها به نبوغ او بیشتر پی می بردند.

در یکی از عملیات ها که مواضع دشمن با نیروهای لشکر آنقدر نزدیک بود که تشخیص آتش
متقابل به سختی صورت می گرفت، غلامرضا با فرمانده لشکر، خود را به دیدگاه رسانده
بود که موقعیت آتش متقابل را رصد کند. او آن روز گفته بود که فکر می کنم یکی از
گلوله های توپی به نزدیکی نیروهای ما اثابت می کند، خودی است. غلامرضا از میان صدای
سفیر گلوله های توپخانه خودی، قبضه توپی که به اشتباه، نزدیکی مواضع خودی را نشانه
می رفت پیدا کرده بود و دستور به تغییر گرای آن داده بود.

در طراحی عملیات ها، چینش نیروها، انتخاب تاکتیک ها و راهکارهای رسیدن به خطوط
مقدم، دشمن بسیار سنجیده عمل می کرد و تا خود در مقیاس واقعی نقشه ها و تاکتیک قرار
نمی گرفت، اجازه نمی داد تا بچه های لشکر وارد عمل شوند. یکی از فرماندهان
گردان های لشکر امیر(ع) می گوید: قبل از عملیات «گرده رش» در کردستان، شهید ملاحی،
من و دو نفر از فرماندهان گروهان ها، و مسئول