پاورپوینت کامل وقتی هوای شهر نفس گیر می شود… ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وقتی هوای شهر نفس گیر می شود… ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وقتی هوای شهر نفس گیر می شود… ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وقتی هوای شهر نفس گیر می شود… ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

سال ۱۳۷۴ اعمال حج تمتع را تمام کرد و از احرام خارج شد. لباس احرامش را شست و خشک
کرد و بعد، از همه همسفرانش خواست تا بر روی لباس احرامش بر اسلام و ایمان
«محمدجعفر نصر اصفهانی» شهادت دهند. آن روز همه لباس احرامش را امضا کردند.

سال ۱۳۷۵ یکی از همرزمانش در بیمارستان به ملاقاتش رفت تا بی پرده خبر تأثیرات
بمب های شیمیایی را بر روی این فرمانده تیپ یک لشکر پیاده ثامن الائمه به او
برساند، منتظر ماند تا اتاق خالی شود. آهسته به او نزدیک شد، سرش را به سینه اش
گذاشت و زار زار گریه کرد و حقیقت را به او گفت: «حاجی، دکترها جوابت کرده اند!» و
او سر همرزمش را نوازش کرد و با کمال آرامش گفت: «من باید در بیت المقدس۵ شهید
می شدم، خدا لطف کرد تا به حج مشرف شوم، به سوریه بروم و از همه مهم تر اینکه
افتخار پیدا کردم که سرباز ثامن الائمه(ع) بشوم.»

در سال ۱۳۵۹ با شروع جنگ، به اتفاق چند نفر از دوستانش داوطلبانه به جبهه ها شتافت
و در همان سال های اولیه جنگ در منطقه عملیاتی سوسنگرد مجروح و به بیمارستان منتقل
شد. این اولین مجروحیت مرد سنگرها بود که مجروح شدن هایش را از ماه های آغازین در
سال ۵۹ به آخرین ماه های جنگ پیوند زند؛ او در تیرماه ۱۳۶۷ در منطقه مریوان و
پنجوین عراق، علاوه بر مجروحیت شدید با سلاح های سنگین، شیمیایی هم شد.

خطبه عقد را که خواندند، برای اولین بار می خواست همسرش را از تهران به اصفهان
بیرد؛ به جای بردن او به جاهای دیدنی، یکراست رفتند به گلزار شهدا، سر مزار دوستان
شهیدش، و وقتی با اعتراض خواهرش روبه رو شد که «این کار تو بر روحیه اش اثر منفی
دارد» گفت:

«اشتباه تو همین جاست، من از بردنش به گلزار شهدا هدفی داشتم. او یک رزمنده است و
باید بداند، راهی که من انتخاب کرده ام به کجا می رسد، راه من راه شهادت است. گلزار
شهدا را به او نشان دادم که به او بگویم خود را برای چنین لحظه ای آماده کند، اگر
مرا انتخاب کرده است، باید در این راه مرا یاری کند.»

ازدواج او را از تفنگ و کوله پشتی و سنگر جدا نکرد. به همسرش گفت: «من به درد پشت
میز نمی خورم. جای من توی منطقه است» ساکش را برداشت و به سنگر برگشت. هر جا خطر
بود، او هم بود. او کسی بود که در آغاز خدمت خود و در اوج ناامنی های کردستان
داوطلب خدمت در لشکر ۲۸ کردستان شده بود و پس از گذراندن دوره مقدماتی و ابتدایی
خدمت در این لشکر، از فرمانده خود پرسیده بود: «سخت ترین محل خدمت شما کجاست؟ مرا
به آن یگان بفرستند!» نصر، گروهان خود را در منطقه ای مستقر کرد که در ناامنی کامل
میان نیروهای عراقی و عناصر ضد انقلاب بود و تدارکات و مهمات و آذوقه را باید با
طناب بالا می کشیدند.

هر جا خطر بود، او هم بود. در ماه های آخر جنگ، در حالی که به شدت بیمار بود، خود و
گروهانش را برای کمک نیروهای لشکر ۲۸ مستقر در ارتفاعات قلنجان و تپه مرزی ۱۵۰۰
منطقه عمومی رساند. او در پاسخ به یکی از فرماندهان که از او خواست کمی استراحت کند
و سپس وارد عمل شود گفت: «همیشه آرزوی چنین لحظاتی را داشتم که بتوانم انتقام خون
شهدای سوسنگرد و هویزه را از دشمن بعثی بگیرم. پس جای درنگ نیست و باید به وظیفه
الهی خود هر چه زودتر عمل کنم، غفلت جایز نیست.»

دوست داشت انتقام خون شهیدان آسمانی سیرت را از اهریمنان انسان صورت بگیرد، اما این
انگیزه برای محمدجعفر نصر به معنای زیر پا گذاشتن عطوفت و مهربانی و اخلاق اسلامی
در جنگ نبود؛ وقتی در بیمارستان به خاطر جراحاتش بستری بود به ملاقات کنندگان خود
که دور تختش جمع شده بودند، گفت «به عیادت اسرای مجروح عراقی که در سالن دیگر هم
بستری هستند بروید!»

نصر در هشت سال دفاع مقدس و رفتن در دل خطرات، به دنبال حقیقتی بود که تنها با
پوشیدن ردای شهادت می توانست به آن دست یابد. در عملیات بیت المقدس۵ به یگان او
مأموریتی وی