پاورپوینت کامل نماز ـ جوجه ـ باران ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نماز ـ جوجه ـ باران ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نماز ـ جوجه ـ باران ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نماز ـ جوجه ـ باران ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

هنوز ساختمان مسجد جامع تکمیل نشده بود، سقف را زده بودند، کف مسجد خاکی و دیوارها
گچ و خاک بود. قسمت پایین دیوارها را هم پارچه زده بودند که لباس ها خاکی نشود،
فضای میانی مسجد که جای گنبد بود هم سقف نداشت،

فقط ماه های رمضان و محرم نماز جماعت برگزار می شد، و گاهی اوقات در مناسبت ها، در
واقع مسجد روحانی ثابت نداشت. البته دهه اول محرم روحانی از قم می آمد و بعد از دهه
می رفت،

ظهر ها و شب های ماه رمضان شهید حسین زبردست از طرف روحانی بزرگ شهر، حجت الاسلام
میرزایی، نماز جماعت می خواند، البته من آن زمان شاید پنج سال داشتم …

یکی از ظهرهای ماه مبارک رمضان، برای خواندن نماز جماعت ظهر به مسجد رفته بودیم،
شهید زبردست، عبایی قهوه ای به دوش انداخته بود، امام جماعت ایستاده بود. وسط نماز
بود که باران تندی شروع شد، و بعد تبدیل به تگرگ شد، به حدی که به داخل مسجد هم
ریخت،

یک دفعه یاد جوجه های یک روزه خانه مان افتادم، وای خدای من جوجه ها را جمع نکرده
بودم و اونها در وسط حیاط رها بودند، اما حسین آقا زبردست حال مرا درک نمی کرد،
آرام با طمأنینه نماز می خواند، هر قدر باران تندتر می شد، دل شوره من بیشتر می شد
و او آرام تر نماز می خواند.

اگر آن موقع از من می پرسیدند که بزرگ ترین آرزویت چیست می گفتم:

خدا کند زودتر نماز تمام شود، من سریع تر با پدرم به خانه بروم و فقط جوجه ها.

وقتی به خانه رسیدم، چشم تان روز بد نبیند، تقریباً همه شان خیس و لت و پار شده
بودند، تازه داشتند بزرگ می شدند، حتی بعضی هایشان قُد قُد هم می کردند، حیونک ها
جوجه هایی که تازه خریده بودم، …

همان طور که داشتیم جوجه ها رو کنار اجاق گاز گرم می کردیم که جون بگیرند، در میان
هق هق گریه گفتم:

این آقای زبردست هم آنقدر نماز رو طول داد تا تمام جوجه های ما رو کشت.

روزی که پیکر مقدس حسین آقا رو تو مشهد تشییع می کردند، از حرفی که زده بودم خجالت
کشیدم، الآن دوست دارم هرچی دارم زیر تگرگ بماند و همه را بدم فقط یک رکعت نماز
دیگر پشت سرش بخونم،

کاش …کاری نکنید که فکر کنیم شهدا دوباره ولمون کردن

د

ع. فروزی

وقتی این جمله رو دیدم: «نزدیک بود دفتر مجله رو آب ببره» قلبم از حرکت وایستاد،
چشام به همون چند تا کلمه قفل شد. لب ام، از تعجب بود؟!… از غصه بود؟! از حیرت
بود؟!… نمی دونم ولی از هر چی بود وامونده بود. در چند لحظه نمی دونستم چکار کنم،
رغبت انجام کاری رو نداشتم، حتی تا اونجایی که نتونستم چشام رو به اول خط هدایت و
شروع به خوندن کنم. دلم گرفته بود. یعنی چی شده؟ شاید مشکل مالی، شاید هم یه مشکل
دیگه، ولی هر چی بود دفتر مجله رو داشت آب می برد. یعنی مجله که نه، شاهرایی که
داشت رابطه من رو با شهدا جوش می داد، در آستانه تعطیل شدن بود؟! نمی تونستم باور
کنم. در هر صورت سعی کردم بر خودم تسلط پیدا کنم و اجازه بدم که چشام شروع به گردش
در صفحه کنن.

وقتی چند خط اول رو خوندم، فکر کردم با یه مشکل، یا یه جالش بزرگ برخورد کردید و
طبق معمول:

یا علی بن موسی الرضا(ع)

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

گفتم خوب دیگه بازم یه نیم نگاه امام رضا(ع)، کار خودش رو کرد و گره ها باز شد. آقا
خوب حق همسایه داری رو بلده و رعایت می کنه و… باز هم در خودم غوطه ور شدم… من
چی؟ مگه ادعا نمی کنم که دوسش دارم و براش می میرم. کسی که برای یه کس دیگه می میره
یعنی خیلی قبولش داره. من که اینقدر آقا رو قبول دارم، ایا رفتارش رو تو زندگی اجرا
می کنم یا نه؟ آقا عبد بود، عبد الله، ایا من هم عبدالله هستم یا اینقدر در این
دنیا غرق شدم که تبدیل به عبدالدنیا شدم؟! همین افکار موجب شد که از فهمیدن چند