پاورپوینت کامل دیدار در کُما ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیدار در کُما ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیدار در کُما ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیدار در کُما ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۸

اشاره

سوار گفت: تو باید برگردی. هنوز خیلی کار داری. بعد به من گفت: دو بار بگو «آب».
گفتم: «آب». دوباره گفت: این لوله ها را که در دهانت است، در بیاور. این کار را هم
کردم.

سوار به من گفت: این ماه عظمت زیادی دارد و مرد بزرگی در این ماه (ماه رمضان) به
شهادت رسیده است. به سوار گفتم: دستت را به من بده تا برخیزم. در پاسخ گفت: من دست
ندارم، عبایش کنار رفت و من آن را به وضوح دیدم.

بعد به نهر علقمه رفتیم و در آنجا دست هایم را شستم و آبی به صورتم زدم. نهر خروشان
و سرخ بود. در آنجا هیئت ها عزاداری می کردند و همه کفن پوشیده بودند، اما چهره
هیچ کدام از آنها معلوم نمی شد.

علی رضا یزدان پناه، سیزده سال داشت و دانش آموز سال دوم راهنمایی بود که مشتاق
دفاع از خاک ایران اسلامی شد. اگرچه جثه اش کوچک بود، اما اعتقاد و ایمانش به وسعت
دریای بی کران بود و مانند هر نوجوانی آرزوهای زیادی داشت.

عشق به دفاع از دین و میهن، علی رضا را به سوی جبهه های غرب کشاند. او با عده ای
دیگر، عهده دار رساندن مهمات به رزمندگان شدند، اما یک روز، پس از رساندن مهمات، در
راه برگشت، ناگهان خمپاره دشمن، او و جعبه های خالی را هدف می گیرد.

علی رضا در حالی که پانزده سال از بهار زندگی اش می گذرد، جانباز ۵۵ درصد اعصاب و
روان می شود، اما باز هم جبهه را رها نمی کند و دوباره پس از اندکی بهبودی، گام در
وادی جهاد و مبارزه می گذارد.

علی رضا بعد از جنگ به خواستگاری «جنت خالقی» که خواهر شهید داود خالقی است و دو
برادر دیگرش هم آزاده و جانباز هشت سال دفاع مقدس هستند، می رود.

علی رضا و جنت با دلی سرشار از عشق و امید به آینده پای سفره عقد می نشینند تا با
هم آشیانه ای از مهر و صفا برای خود برپا کنند.

جنت پای سفره عقد از خدای خود می خواهد به او صبر و توان عطا کند تا بتواند با تمام
وجود از جانباز جنگ تحمیلی پرستاری و از حق و حقوقش دفاع کند. سرانجام او با قدرت و
علاقه کامل به او «بله» می گوید. حاصل این ازدواج، سمیرا و محمد است.

علی رضا که ناراحتی اعصاب و روان دارد، مرتباً تحت درمان است و بیشتر روزهای سال،
بیمارستان، میزبان او و قرص و دارو، خوراک همیشگی اش است. علی رضا دست دو فرزندش را
می گیرد و فریاد می کشد: الله اکبر، خمپاره زدند، پناه بگیرید، از سنگر بیرون
نیایید و آنها را زیر تخت پنهان می کند و دائم حال و هوای جنگ در ذهن او تداعی
می شود.

جنت، که خداوند دعایش را مستجاب کرده و به او صبر فراوان عنایت کرده است، فرزندانش
را در آغوش می گیرد و همسرش را از این بیمارستان به آن بیمارستان می برد و برای شفا
و زنده ماندن او نماز و دعا می خواند و سمیرا و محمد را هم به صبر دعوت می کند.

مهرماه سال ۸۵ همزمان با ماه رمضان بود که ناگهان حال علی رضا وخیم می شود و جنت
مثل همیشه با اضطراب فراوان، چشم گریان و دست تنها، او را به بیمارستان می رساند.
اما این بار فرق می کند. همه دکترها از او قطع امید می کنند. ضریب هوشی او به یک
می رسد و به کما می رود. پزشکان می گویند به احتمال زیاد دچار مرگ مغزی می شود و ۲۴
روز تمام، این دلاورمرد ۳۷ ساله آرام و بی صدا روی تخت ماند؛ نه سخن گفت و نه پلک
زد.

جنت بی قرار پشت در آی.سی.یو تسبیح در دست، اشک می ریزد؛ دعای جوشن کبیر و
گنج العرش می خواند. او نمی خواهد فرزندانش را یتیم بزرگ کند. نمی خواهد علی رضایش،
همسرش و امید زندگی اش را از دست دهد و حالا تنها سلاحش التماس و زاری به درگاه
پروردگار است. اما پس از ۲۴ روز، در حالی که دیگر هیچ امیدی به زنده ماندن علی رضا
نبود، ن