پاورپوینت کامل دو برادر به یک نام ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو برادر به یک نام ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو برادر به یک نام ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو برادر به یک نام ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

وقتی بازی شروع می شد، از هر خانه ای یک یا دو نفر از بچه ها بیرون می زدند. از
خانه ما سه برادر بیرون می زدیم و از خانه همسایه و فامیلمان همیشه یک نفر می آمد
توی کوچه؛ او تنها فرزند پسر در خانواده ای دوازده نفره بود. نُه خواهر با پدر و
مادر، او را همچون نگینی دربرگرفته بودند و همیشه نگران او که مبادا زمین بخورد.

اما تقدیر جور دیگر بود. گرمای تابستان بچه ها را در سایه ای خنک جمع کرده بود.
شیطنت بچه ها گل کرده بود. محمدعلی به خانه رفت و مدتی بعد با تعدادی آمپول تقویتی
برگشت، قرار بر این شد آتشی روشن کنیم و برای تفریح، آمپول ها را درون آتش
بیاندازیم.

آمپول ها یکی پس از دیگری در آتش می ترکیدند و با هر انفجار، فریاد بچه ها هم به
آسمان می رفت. ناگهان ترکش یکی از شیشه های آمپول از گونه محمدعلی گذشت و وارد
دهانش شد. فریاد او بچه ها را فراری داد. روز بعد محمدعلی با صورت باندپیچی شده به
کوچه آمد؛ اما زخم روی صورتش برای همیشه با او ماند.

ما بچه های روستای شال در کوچه های خاکی جمع می شدیم و چنان همهمه ای از کوچه ها
بلند می شد که بسیاری از خانواده ها به این سر و صدا معترض می شدند و بچه های خود
را از جمع جدا می کردند تا شاید کمی کوچه های شال آرام بگیرد.

هیچ وقت به ذهنمان هم خطور نمی کرد که روزی جنگی بشود و رزمندگان آن جنگ همین
بچه های کوچه پس کوچه های شهر و روستا باشند؛ یکی اش من و یکی اش همین تک پسر
همسایه.

جنگ که شروع شد کم کم جمع شلوغ بچه ها خلوت و خلوت تر شد. مادران فرزندانشان را به
جبهه می فرستادند، اما مادر او حاضر نمی شد راهی اش کند و می گفت: «شما چند پسر
برادرید، اما من و پدر و نُه خواهر محمدعلی، فقط او را داریم».

هر روز یکی از همبازی ها و همکلاس های محمدعلی از او جدا می شدند و او هر روز بیشتر
از گذشته در خود فرو می رفت.

او بارها با پدر و مادر صحبت کرده بود تا بتواند آنها را متقاعد کند و به جبهه
برود، اما مهر و محبت مادر و پدر مانع از موفق شدن او می شد. او هر بار زیر تابوت
یکی از همبازی هایش را می گرفت؛ زیر تابوت اکبر عاملی، اصغر عاملی و علیرضا زلفی
را.

کوچه ها از همهمه بچه ها خاموش و به فریادهای یازهرا(س) در دل شب های عملیات تبدیل
شده بود. محمدعلی بود و کوچه های خالی و مادری که هر روز به تشییع یک شهید می رفت.

در میان اقوام و همسایگان، بیش از بیست تن از مادران، فرزندان خود را تقدیم انقلاب
کرده بودند. مادر محمد علی دلشوره عجیبی داشت تا مبادا از این قافله جا بماند؛
می خواست کاری بکند. پسر دیگری نبود که مهر مادری خرج او بشود. مادر در عرصه تصمیم
رفتن یا نرفتن، هر روز با عقل و نفس به کلنجار می نشست. هر تصمیمی در سرنوشت
خانواده آنان بی تأثیر نبود. عشق و محبت وافر مادری هنوز در گیرودار مواجهه با عقل،
سیر می کرد. مادر از حال و روز ناخوش خود هم چیزهایی فهمیده بود. باید راه جدیدی را
پیش پای خود می گذاشت که پدر محمدعلی به یاری مادرش شتافت. تصمیم این شد که پدر،
مدتی را به جبهه برود تا با این کار، هم پدر دین خود را به جنگ ادا کند و هم تنها
فرزند به عنوان مرد خانواده مدتی از حال و هوای جبهه دور شود. پدر لباس رزم پوشید.

روز اعزام، محمدعلی با مادرش به بدرقه پدر رفتند. آن روز من در اعتراض به رفتار
مادر کمی تندی کردم و اعتراض خود را نسبت به این تصمیم او اعلام کردم. مادر محمدعلی
در برابر اعتراض من فقط سکوت سنگینی را تحویلم داد و هیچ نگفت. امروز که خود پدر
شده ام و فاصله محبت مادر را نسبت به پدر درک کرده ام، دوست دارم زمان به عقب
برگردد و آن جملات و رفتار از زندگی ام پاک شود.

مدتی از حضورمان در جبهه می گذشت که یکی از بچه ها خبر اعزام محمدعلی به جبهه را
داد. چن