پاورپوینت کامل این راهِ ناتمام…معراج ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل این راهِ ناتمام…معراج ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل این راهِ ناتمام…معراج ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل این راهِ ناتمام…معراج ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

و خبر آمد که قیصر هم رفت…

و خبر غیرمنتظره بود. عادت داشتیم بشنویم اخبار بیماری های پی درپی ای را که بر جسم
رنجورش عارض می شد. اما خبر مرگش را نه. عادت کرده بودیم بپنداریم قیصر سال های سال
می ماند و مردانه پنجه در پنجه دردها می افکند و مثل همیشه شکستشان می دهد. و راستش
خودش این گونه بدعادتمان کرده بود. با آن طاقت مردانه، که هشت سال تمام اگرچه زیر
بار درد خرد شد، اما خم به ابرو نیاورد و فرو نریخت. بد عادت شده بودیم و حتی به
خیالمان هم نمی رسید که روزی، آن هم به این زودی زود از دستش خواهیم داد. خوشا به
حال آنان که به هر تقدیر بیشتر می دیدندش و بیشتر از روشنای وجود و گوهر کلامش بهره
می بردند. لااقل هرچه باشد، امروز کمتر از ما حسرت می خورند.

ای کاش فرصتی فراخ داشتیم و قلم اندازی ای می کردیم در باب اینکه چرا این قدر زود
دیر می شود. که چرا شاعران انقلاب این قدر زود بار سفر بربستند. شاعران انقلاب یعنی
سلمان هراتی، سیدحسن حسینی و قیصر امین پور. سلمان هراتی پیش از سی سالگی، سیدحسین
حسینی پیش از پنجاه سالگی، و قیصر امین پور هم همین گونه. و از خود می پرسیدیم به
راستی چرا چنین است؟ چرا این نسل به پیری نرسید؟ و چرا در اوج خداحافظی کرد؟ سلمان
هراتی در سلوک شعری اش در ساحت شعر نو از کوه و کتل هایی گذشته بود که دیگران هنوز
به چشم هم ندیده اند. به دشتی فراخ رسیده بود که افق تماشایش تا بی نهایت هستی
گشوده بود. سیدحسن حسینی در شعر و نقد و تحقیق در ادبیات قدیم و جدید به حقایقی
دست نیافتنی رسیده بود که با رفتنش همه را به سینه رازدار خاک سپرد. و قیصر
امین پور با آنکه سال ها با انواع و اقسام دردهای جسمی و روحی دست و پنجه نرم
می کرد، در شعر به زبان و خیال و تفکری در اوج اعتدال و هماهنگی با یکدیگر رسیده
بود. که شعرهای کتاب آخرش، دستور زبان عشق شاهد این مدعایند. هر سه دو اوج رفتند، و
در حالی که کارهای ناتمامی داشتند که اگر تمام می شد اتفاقی در شعر و ادب فارسی رخ
می داد. اما به راستی چرا این راه ناتمام ماند؟

ای کاش پیری از گرد راه می رسید و در گوش دلمان نهیب می زد که «کار خدا بی حکمت
نیست». تسلایمان می داد و با یقینی غریب می گفت: «شهیدان رفتند و راه ناتمامشان را
به ما سپردند تا آزمون الهی همچنان در ادامه باشد. و اینک این شاعران نیز رفته اند
و شعر ناتمام شان در دستان شماست، تا ادامه اش دهید و و روزاروز حقایق تازه را با
استعانت از روح القدس در گوش زمان زمزمه کنید».

سلمان و سیدحسن و قیصر ـ این سه یار همراه ـ رفته اند و در جوار معشوق مشترکشان جای
گرفته اند. و اینک ما شاعرانِ تازه مانده ایم و راهی ناتمامی که آنان فراچشم ما
گشوده اند.

خداوندا! به ما شاعرانِ باقی مانده، جانی چون جان پاک سلمان، ایمانی چون ایمان
سربلند سیدحسن، و طاقتی چون طاقت مردانه قیصر عطا کن، تا باور کنیم آنچه را که آنان
باور داشتند، و لیاقت بیابیم قدم گذاشتن در راهی را که آنان گشودند.

آمین.

در صفحه شعر این شماره یادی می کنیم از قیصر امین پور، شاعری که در شعرهایش زنده
است و زنده خواهد ماند. با ده قطعه شعر از او. دو دوبیتی، سه رباعی، سه غزل، و دو
شعر نیمایی، که در حال و هوای دفاع مقدس و در دل روزهای داغ حماسه س