پاورپوینت کامل دست نوشته ای از شهید دکتر چمران خدا بود و دیگر هیچ نبود ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دست نوشته ای از شهید دکتر چمران خدا بود و دیگر هیچ نبود ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دست نوشته ای از شهید دکتر چمران خدا بود و دیگر هیچ نبود ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دست نوشته ای از شهید دکتر چمران خدا بود و دیگر هیچ نبود ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۲

خدا بود و دیگر هیچ نبود، خلقت هنوز قبای هستی بر عالم نیاراسته بود، ظلمت بود،
جهل بود، عدم بود، سرد و وحشتناک، و در دایره امکان هنوز تکیه گاهی وجود نداشت.
خدا کلمه بود، کلمه ای که هنوز القاء نشده بود. خدا خالق بود، خالقی که هنوز
خلاقیتش مخفی بود.خدا رحمان و رحیم بود، ولی هنوز ابر رحمتش نباریده بود. خدا زیبا
بود، ولی هنوز زیبایی اش تجلی نکرده بود. خدا عادل بود، ولی عدلش هنوز بروز ننموده
بود. خدا قادر و توانا بود. ولی قدرتش هنوز قدم به حوزه عمل نگذاشته بود. در عدم
چگونه کمال و جلال و جمال خود را بنمایاند؟ در سکوت چگونه کلمه زاییده شود؟ در جمود
چگونه خلاقیت و قدرت تظاهر کند؟ عدم بود، ظلمت بود، سکوت و جمود و وحشت بود. اراده
خدا تجلی کرد، کوه ها، دریاها، آسمان ها و کهکشان ها را آفرید. چه انفجارها، چه
طوفان ها، چه سیلاب ها، چه غوغاها که حرکت اساس خلقت شده بود و زندگی با شور و
هیجان زائدالوصفش به هر سو می تاخت. درخت ها، حیوان ها و پرنده ها به حرکت
درآمدند. جلال، بر عالم وجود خیمه زد و جمال، صورت زیبایش را نمایان ساخت. وکمال،
اداره این نظام عجیب را به عهده گرفت. حیوانات به جنب و جوش و پرندگان به آواز
درآمدند، و وجود نغمه شادی آغازکرد و فرشتگان سرود پرستش سردادند.

آن گاه، خدا انسان را از «حماء مسنون» – گل تیره رنگ – آفرید و او را بر صورت
خویش ساخت، و روح خود را در او دمید و این خلقت عجیب را در میان غوغای وجود رها
ساخت.

انسان، غریب و ناآشنا، از این همه رنگ ها ، شکل ها، حرکت ها و غوغاها وحشت کرد، و
از هر گوشه به گوشه ای دیگر می گریخت، و پناه گاهی می جست که در آن با یکی از
مخلوقات هم رنگ شود و در سایه جمع استقرار بیابد و از ترس تنهایی و شرم بیگانگی و
غیر عادی بودن به درآید.

به سراغ فرشتگان رفت و تقاضای دوستی و مصاحبت کرد، همه با سردی از او گذشتند و او
را تنها گذاشتند و در جواب الحاح پر شورش سکوت کردند. انسان وحشت زده و دل شکسته با
خود نومیدانه می گفت: مرا ببین، یک لجن خاکی می خواهد انیس فرشتگان آسمان شود! و
آن گاه با عتاب به خود می گفت: ای لجن! چطور می خواهی استحقاق هم نشینی فرشتگان را
داشته باشی؟ و سرشکسته وخجل، گریخته در گوشه ای پنهان شد، تا کم کم توانست بر
اعصاب خود مسلط شود و از زاویه خجلت، بیرون آید و برای یافتن دوست به مخلوقی دیگر
مراجعه کند.

پرنده ای یافت در پرواز، که بال های بلندش را باز می کرد و به آرامی در آسمان ها
سیر می نمود، خوشش آمد و از این که این پرنده توانسته خود را از قید زمین خاکی آزاد
کند، شیفته شد. اظهار محبت کرد و تقاضای دوستی نمود و گفت: آیا استحقاق دارم که هم
پرواز تو باشم؟ اما پرنده جوابی نداد و به آرامی از او گذشت و او را در تردید و
ناراحتی گذاشت و او افسرده و سرافکنده با خود گفت: مرا ببین که از لجن خاکی ساخته
شده ام، ولی می خواهم از قید این زمین خاکی آزاد گردم، چه آرزوی خامی، چه انتظار
بی جایی. به حیوانات نزدیک شد، هر یک بلاجواب از او گذشتند و اعتنایی نکردند، خود
را به ابر عرضه کرد و خوش داشت همراه تکه های ابر بر فراز آسمان ها پرواز کند، اما
ابر نیز جوابی نداد و به آرامی گذشت. به دریا نزدیک شد و طلب دوستی کرد، اما دریا
با سکوت خود طلب او را بلا جواب گذاشت. او دست به دامن موج شد و گفت: آیا استحقاق
دارم که همراه تو بر سینه دریا بلغزم، از شادی بجوشم و از غضب بخروشم، و بر چهره