پاورپوینت کامل حیف از این گلزارها!گزارشی کوتاه به بهانه طرح کشوری ساماندهی گلزار شهدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حیف از این گلزارها!گزارشی کوتاه به بهانه طرح کشوری ساماندهی گلزار شهدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حیف از این گلزارها!گزارشی کوتاه به بهانه طرح کشوری ساماندهی گلزار شهدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حیف از این گلزارها!گزارشی کوتاه به بهانه طرح کشوری ساماندهی گلزار شهدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

طرح چیست؟

طرحی با عنوان ساماندهی و به سازی مزار شهدا، با مدیریت بنیاد شهید و امور
ایثارگران و همکاری شهرداری های هر شهر و روستا و همچنین وزارت کشور از چند سال پیش
آغاز و به اجرا گذاشته شد و این روزها بر سرعت اجرای آن افزوده شده و حتی در برخی
از شهرهای کوچک و روستاها نیز به اجرا درآمده است. متصدیان طرح مدعی هستند که این
طرح با هدف به سازی قبور تخریب شده شهدا و ساخت نمادها و مراکزی در کنار این مزارها
انجام می گیرد، اما اجرای طرح که شاید برای اولین بار در شهر مشهد مقدس انجام شد،
نشان داد که این طرح دارای نکات بسیار مبهم و سؤال برانگیزی است و بیشتر «یکسان
سازی» است تا بهسازی و بیشتر از آن که ظرافت و دقت داشته باشد، نگاه های غیرفرهنگی
و سطحی دارد. چرا که کلیه قبور را به شکل واحد درآوردند و تمام عناصر فرهنگی که
می توانست مورد بررسی و تحقیق های جامعه شناختی و انسان شناختی قرار بگیرد را حذف
کردند و همچون قبرستان های کشورهای غربی، محیطی بی روح را ایجاد کرد.

این در حالی است که مزار شهدا تنها محیطی است که با ورود به آنها یاد ایام جنگ
تحمیلی می افتیم؛ (خصوصا در بهشت زهرای تهران) که نمود بارزی یافته است و همین است
که این مزارها را همچنان محل مراجعه دلسوختگان قرار داده است و خصوصاً برای نسل
جدید جنگ ندیده درس آموزی بسیاری دارد.

همزمان با اجرای بخش شهدای گمنام بهشت زهرا(س) و پس از آن بود که جدی بودن اجرای
طرح مشخص شد و باعث شد تا اعتراض ارگان ها، خانواده معظم شهدا، مردم و دانشجویان
جنبه علنی تری به خود بگیرد. باشد که این گزارش کوتاه نیز باعث اطلاع رسانی بیشتر
شود و ما را نیز به اقدام مناسب وادار سازد؛ ان شاء الله!

مردمی ماندن نه غرب زدگی

در بخشی از بیانیه اعتراض آمیز بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس می خوانیم:
بپذیریم که در چنین اقدامی دو اصل باید مبنای برنامه ریزی باشد: اول این که اصلاحات
نباید ریشه ها و محکمات فرهنگی را دستخوش تغییر و تحول قرار دهد و دوم این که:
اصلاح باید رنگ و صبغه اسلامی و ایرانی داشته و منبعث از تعاریف اصلی باشد.
بی تردید، یکسان سازی عین عدالت نیست. خاصه این که این یکسان سازی ـ اگرچه به دنبال
پیوند با رگه هایی از معماری اسلامی و ایرانی است ـ ولیکن در شکل کلی اش تداعی گر
قبور کشتگان فرامرزهاست. کدام انسان منصف و بیدار است که میان دفاع مقدس ما و شهدای
ما با جنگ های زیاده خواهانه و کشتگان آنان، تمایزی قائل نباشد؟ اگر این اصل را
بپذیریم، لاجرم به چند نکته خواهیم رسید:

۱ـ گلزارهای شهدا به تنهایی بخشی از موزه و تاریخ بزرگ دوران دفاع مقدس است و اگر
تمام امکانات نظام بسیج شود، نمی تواند دوباره آن را ایجاد کرد و اگر همه هنرمندان
جمع شوند به هیچ وجه قادر نخواهند بود معنویتی که فضای پیشین به زائرین قبور شهدا
می بخشید را در فضای جدید به وجود آورند.

۲ـ هر سنگ، سندی گویا از اندیشه های تعالی جوی شهیدان ماست. تنوع در شکل قبرها،
نماد مردمی بودن دفاع و از خودگذشتگی مردم، به ویژه جوانان در دوره ای از تاریخ
کشور اسلامی ماست و انهدام این تنوع یا یکسان سازی، تداعی کننده اجبار و زور در
حضور نیروهای مردمی است. هر مزار حداقل هفته ای یک بار محل زیارت دلسوختگان است و
قطعاً انتقال آثار شخصی و ملزومات معنوی شهیدان به یک موزه متمرکز ـ حتا در مجاورت
گلزار آنان ـ به شدت از تأثیرگذاری و معرفی چهره های معنوی آنان می کاهد.

راز مزار

در مقاله تحقیقی استاد علیرضا کمری آمده است: تا آن هنگام که از دید مسئولان،
چگونگی بررسی و تحقیق در مزارات شهدا صورت قطعی و عملی یابد و بر اهمیت مسئله وقوف
بایسته و فراگیر حاصل شود، حفظ وضع موجود و پرهیز از دگرگون سازی در ماده و مصالح و
هیات کلی مزارات ضرورت جدی دارد. تغییر در فرم و فضای کنونی ـ شکل اصلی و اولیه
مزارات ـ گرچه ممکن است به منظور مرمت یا یکسان سازی و رعایت ظواهر و زیبایی و حتی
رفاه حال مردم و تسهیل آمد و شد زائران و دلایل دیگری صورت گیرد اما هیچ علت و
ضرورتی نباید به اصالت اسنادی و استادی این مجموعه ها خدشه وارد سازد.

دخالت در اندام همبسته و جاندار ـ اکوسیستم ـ آثار فرهنگی ـ تاریخی به ملاحظات
سنجیده و حتی احتیاط و وسواس نیازمند است. این پرهیز درباره آن گونه مزارات که بدون
نظر سازمان یا نهادهای رسمی پدید آمده و شکل گرفته اند ـ مانند گلزار بهشت زهرا(س)
در تهران ـ بیشتر الزام آور است. این سخن به معنای بی اعتنایی به گزند و فرسایش
عوامل طبیعی و غیر آن در مزارات نیست، بلکه به معنای حفظ هویت و اصالت آثاری است که
هر کدام در مدلول و مفهوم خود از نکته و نادره ای برای بیننده دقیق النظر خالی نیست
و به همین علت می تواند برای پژوهنده، نشانه ای مطمئن و روشن از یک دوره تاریخی به
حساب آیند.

تنوع و گونه گونی در مزار شهدا جلوه تنوع سلیقه و خواست مردمی را می نمایاند و از
این جهت باورمندی و تأثیر آن را برای عموم مقبول می سازد. بی گمان تبدیل یا نگاه
داشت این گونه مکان ها به صورت یک مجموعه فرهنگی پویا و زنده و نه چونان یک صفحه ای
پرکنده از کهنه کتابی دور از دسترس، مستلزم هوشمندی مسئولان و آگاهی به آسیب شناسی
مادی و غیرمادی مزارات شهداست؛ به صورتی که شکل اولیه مزارات بر هم نریزد و تنوع
باورها و نگرش خانواده ها و منسوبان شهدا در بنا و بود آنها رعایت شود و درکشاکش
سلیقه ای و نگرشی ـ خصوصاً سیاسی ـ به طور مرئی و نامرئی از آنها به عنوان محمل و
بهانه ای برای محق جلوه دادن جمعیتی خاص و انکار دیگران استفاده نشود.

بایسته است که گلزار شهدا نه چون گورستان های خاموش و متروک، در حاشیه زندگی، که در
متن آمد و شد و نشست و خاست مردم و محل رجوع و توجه مردم باشد؛ همان گونه که فرهنگ
ملی و بومی این سرزمین با ضریح و گنبد و نذر و شمع و زیارت پایه و پیوند یافته است،
مزار شهدا در سرتاسر ایران از روستاهای کوچک تا شهرهای بزرگ، می تواند در بطن تپنده
فرهنگ و تاریخ این مرز و بوم، حیات و حرکت بیافریند.

گویاترین و اساسی ترین شناسه هر مزار، نقش و نبشته سنگ قبر است که حسب محتوا و
دلالت، دو موضوع عمده در آنها شایان توجه است: نخست این که بخشی از اطلاعات عرضه
شده (از قبیل نام و سال ولادت و مکان و زمان شهادت و بعضا جمله ای از وصیت نامه یا
گفته ها و نوشته های شهید) وجه استنادی و مسلم تاریخی دارد. دیگر این که عبارات
غیرشناسه ای حک شده بر سنگ ـ به خصوص اشعار و کلمات قصار و آیات و احادیث و جملات
احساسی ـ و نیز نقش و نگار و رنگ آمیزی به کار رفته روی آنها، معرف احساس و دلبستگی
خانواده و بستگان صاحب مزار است. مداقه در این کتیبه ها از جهت شناخت وجوه اشتراک و
حتی افتراق نگرش صاحب مزار یا خانواده و بستگان وی نیز بسیار مهم است.

یکی دیگر از فواید مطالعه قبور و تأمل در نوشته الواح و مزارات، امکان دستیابی صریح
و بی واسطه بر سیر رخدادهای پیرامونی و مرتبط با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است.
تأمل در جزئیات این سنگ نبشته ها و مطالعه تطبیقی محتوا و مدلول آنها و درنگ در
ساختار زبانی و موضوع و مضمون و قالب اشعار و عبارات نقش بسته بر قبور به صورت
مستقل و مستوفا، عرصه نوینی را در ادبیات مزار پدید آورده است. از این رو به این
نکته باید توجه داشت که بیشترین تأثیر و الهام و ارتباط مستقیم عاطفی و عقلانی از
درنگ و مرور، در همین کتیبه های آرام و خاموش حاصل می شود.

رواج و رونق آداب نانوشته و غیررسمی زیارت شهدا و حضور و بیتوته خانواده ها و
زائران به مناسبت ها و مواقع مختلف، مثل تحویل سال، این اندیشه را به ذهن بیننده
الهام می ک