پاورپوینت کامل ما فقط از ۱۹ کشور اسیر داشتیم!تاملی در رابطه امام، انقلاب و جنگ ـ قسمت سوم ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ما فقط از ۱۹ کشور اسیر داشتیم!تاملی در رابطه امام، انقلاب و جنگ ـ قسمت سوم ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ما فقط از ۱۹ کشور اسیر داشتیم!تاملی در رابطه امام، انقلاب و جنگ ـ قسمت سوم ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ما فقط از ۱۹ کشور اسیر داشتیم!تاملی در رابطه امام، انقلاب و جنگ ـ قسمت سوم ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

اشاره:

در قسمتهای قبل نقش امام در شکل گیری جریان بیداری اسلامی و زمینه های آن در جهان را و همچنین آثار و پیامدهای بین المللی انقلاب اسلامی را مختصرا بررسی نمودیم و اینک قصد آن را داریم تا از منظر حضرت امام (ره) جنگ تحمیلی و دستاوردهای داخلی آ ن را بررسی کنیم. در قسمتهای آتی تبیین سخنان امام پیرامون دستاوردهای جهانی جنگ تحمیلی و همچنین جنگ امروز را مورد توجه قرار خواهیم داد تا به نگاهی جامع پیرامون جنگ تحمیلی دست یابیم. ان شاء الله

خبرهای متعدد، تحرکات عراقی ها در مرزهای جنوبی ایران را تایید می کرد و ناگهان در ۳۱ شهریورماه سال ۵۹ در حالی که انقلاب نوپای امام و مردم درگیر مسائل متعدد داخلی است آتش جنگ شعله ور می شود. دو سال گذشته انقلاب نیز، خود، دست کمی از جنگ نداشته است. به تعبیر امام در منشور روحانیون، ما از «ده سال» مبارزه با شرق و غرب سربلند بیرون آمدیم: «همه اینها از تلاش مادران و پدران و مردم عزیز ایران در ده سال مبارزه با آمریکا و غرب و شوروی و شرق نشأت گرفت.» و راستش وقتی بررسی می کنی می بینی که هر کدام از این حوادث جا داشت تا کشوری را سرنگون کند ولی اراده الهی، رهبری امام و همدلی مردم مانع آن شد: وارد کردن یک عنصر خائن تا حد ریاست جمهوری، کودتای نوژه، غائله ترکمن صحرا، غائله کردستان، عملیات صحرای طبس، ترور نخست وزیر و رئیس جمهور، ترور رئیس قوه قضائیه و ۷۲ تن از نیروهای زبده انقلاب، برهم زدن آرامش جامعه و دانشگاه ها و…

حالا، انقلابی که از اتفاقات پیاپی به نفس نفس افتاده باید خود را برای جنگی خانمان سوز آماده کند. جنگی که نه با عراق که با حمایت علمی، فکری، مالی، تسلیحاتی، سیاسی همه کشورهای غربی و عربی و شرقی و حتی لشکرهای سربازانی از ده ها کشور جهان ـ ما فقط از ۱۹ کشور اسیر داشتیم! ـ صورت گرفت و از بکارگیری سلاح شیمیایی و بمباران مناطق مسکونی نیز ابا نکرد و نبردی مظلومانه و نابرابر میان فرزندان خمینی و جهانیان را سامان داد، غافل از اینکه این جوانان به اراده شکست ناپذیر الهی تکیه کرده اند و گرچه نتوانند افق های بلندتری را به دست آورند اما «در هدف اساسی خود که همان دفع تجاوز و اثبات صلابت اسلام بود» سربلند بیرون خواهند آمد.

معمولاً نگاه داخلی به جنگ و آثار آن، نگاهی معطوف به خسارت ها و کشته ها و از دست داده هاست و نه یافته ها! در حالی که به تعبیر حضرت امام «ما هر روز در جنگ برکتی داشته ایم که در همه صحنه ها از آن بهره جسته ایم» که باید این نگاه را دریافت و تحلیل کرد و پرسید که این برکات چیست و کجاست؟ به عبارت دیگر باید پرسید آیا اگر جنگ تحمیلی نبود ملت ما می توانست به درکی که پس از جنگ بدان رسیده بود برسد و آیا برکات داخلی جنگ تا امروز نیز ادامه دارد؟

استقلال یک کشور قبل از داشتن توان و ابزار علمی و فنی لازم وابسته به وجود روحیه امکان دستیابی به استقلال و وجود خودباوری است. ایجاد این روحیه در یک ملت می تواند آنان را به قدرتی استثنایی بدل کند و این مهم برای مردم انقلابی ما در پرتو جنگ بدست آمد و به همگان ثابت کرد که در روزگار سختی، به کسی نمی توان دل بست و باید نقطه اتکا را فقط بر مدد الهی، مردم و توان آنان نهاد: «ما در جنگ به این نتیجه رسیده ایم که باید روی پای خودمان بایستیم.» یکی از مواردی که در سایه ایجاد همین روحیه و در پی تحریم تسلیحاتی کشور ایجاد شد، تلاش با دستان خالی برای برطرف کردن نیازهای نظامی کشور بود. ایران گرچه در زمان شاه، می خواست ژاندارم منطقه بشود و سلاح هایی را خریداری کرده بود اما از آنجا که خود آمریکایی ها نیز کاربران آن سلاح ها بودند، تعمیر و بازسازی و ساخت آنها در زمان جنگ ممکن نبود اما کم کم کار به جایی رسید که در اواخر جنگ نسل های جدیدی از سلاح های نظامی توسط متخصصان داخلی کشور ساخته شد و البته ابتکارات علمی و استراتژیک انجام گرفته در عملیات ها نیز خود پرونده ای مفصل و جداگانه است. «تنها در جنگ بود که صنایع نظامی ما از رشد آن چنانی برخوردار شد» ادامه آن روند پربرکتی که از جنگ آغاز شده بود ما را به این سطح پیشرفته از مسائل نظامی رسانده است.

نسل جدید اگر بخواهد بداند که همدلی و همیاری مردم در زمان جنگ چگونه بود، باید تشبیهی از ماجرای زلزله بم را به یاد بیاورد و متاسفانه کمتر می توان در شرایط عادی، آن روحیه ها را مشاهده کرد. از دیگر برکات جنگ آن بود که همگان به نحوی در جنگ شراکت داشتند و کم نشنیده ایم از داستان پیرزنان و کودکانی که برای رزمنده ها جوراب بافته اند یا قلک شان را شکستند و… راستی کجا و چگونه می توان این روحیه را در سطح یک کشور ایجاد کرد؟ «ما در جنگ حس برادری