پاورپوینت کامل هرجا که سفر کردم، تو همسفرم بودی;نگاهی به زندگی سردار شهید هوشنگ منصوری از زبان خانواده اش ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هرجا که سفر کردم، تو همسفرم بودی;نگاهی به زندگی سردار شهید هوشنگ منصوری از زبان خانواده اش ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هرجا که سفر کردم، تو همسفرم بودی;نگاهی به زندگی سردار شهید هوشنگ منصوری از زبان خانواده اش ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هرجا که سفر کردم، تو همسفرم بودی;نگاهی به زندگی سردار شهید هوشنگ منصوری از زبان خانواده اش ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

دومین فرزند خانواده بود. دوسالگی را با فقدان پدر آغاز کرد تا مادر و عموی بزرگش نیز در این آزمون نقش خود را ایفا کرده باشند. از دوران کودکی و نوجوانی اش حکایت هاست. هر روز شعله های عشق به نماز و راز و نیاز با معبود، فروزش بیشتری می یافت و در پرتو بارقه های آن، راهی به سوی زهد و اخلاص و عرفان گشود، راهی که نهایتش به وصال جاودان ختم شد. او پس از اخذ مدرک تحصیلی دیپلم در سال های ۵۹ و ۶۰ به مدت یک سال در آموزش و پرورش شهرستان لردگان، بخش فلارد روستایی شهریار محل تولد خود، معلم بود. با وسعت نظر به احساس و اندیشه دیگران می نگریست و سخت گیری را نوعی خام اندیشی می دانست و پی برده بود که با تعصب خشک کاری پیش نمی رود. در سال ۱۳۵۹ در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کرده و در رشته مهندسی برق، همزمان در سه دانشگاه تهران، اصفهان و شیراز قبول شد و… هرگز نرفت.

سال ۶۴ در خط مقدم بر اثر انفجار گلوله توپ دشمن در کل بدن دچار موج گرفتگی شدید شده و به بیمارستان شهید بقایی اهواز منتقل و از آنجا به تهران انتقال یافت.

در یکی از نامه هایش که از جبهه برایم ارسال کرده بود نوشت: «مادر عزیز، ما باید از اسلام و آبرو و ناموس خویش دفاع کنیم. ما جنگ را شروع نکرده ایم و اکنون که این جنگ به کشور ما تحمیل شده است، لازم است به دستور رهبر خویش، حضرت امام خمینی کبیر(ره) از کیان خودمان دفاع کنیم و در کارزار خود فقط رضای خدا مد نظرمان باشد. رسول خدا(ص) فرموده است: جبرییل مرا به امری خبر داد که چشمم بدان روشن شد و بر دلم شادی بخشید و گفت: ای محمد(ص)! هرکس از امت تو که در راه خدا جنگ کند و قطره ای از باران یا دردسری متوجه او باشد خداوند پاداش شهادت برای او می نویسند.

به برادر کوچکش «مهدی» بیش از دیگران دلبستگی داشت و با هم انس و الفت خاصی پیدا کرده بودند. بسیار متواضع و خوشرو بود و از دو گروه بسیار بدش می آمد؛ متکبران و اهل غیبت. می گفت: انسان های متکبر از عظمت خداوند بی خبرند. چون آدمی اگر به بزرگواری آفریننده قادر متعالش پی ببرد، باید فروتنی اختیار کند.

یک بار در جریان یکی از همین جدا شدن ها و به مأموریت رفتن ها به او گفتم: پسرم، وقتی صدای دل نوازت در این خانه نمی پیچد، خانه ام بی رونق می شود.