پاورپوینت کامل … تا چراغ از تو نگیرد دشمن;دفاع از شعر مقاومت در کتاب های درسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل … تا چراغ از تو نگیرد دشمن;دفاع از شعر مقاومت در کتاب های درسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل … تا چراغ از تو نگیرد دشمن;دفاع از شعر مقاومت در کتاب های درسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل … تا چراغ از تو نگیرد دشمن;دفاع از شعر مقاومت در کتاب های درسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

برای آن که توقع بجایی از کتاب های درسی در زمینه های گوناگون داشته باشیم، به نظر می آید باید به چند سؤال اساسی پاسخ داد:

آیا کتاب درسی رسانه است؟ با توجه به رسانه های دیگر، جایگاه کتاب درسی در این زمینه چگونه است؟

کتاب درسی به همراه نظام آموزش وپرورش متولی تربیت شهروند سالم است. آیا متولیان آموزش تعریف جامعی از شهروند سالم ارائه کرده اند؟ یا اصولاً ارائه چنین تعریفی وظیفه آموزش وپرورش است؟ در مجموع توقع ما از آموزش وپرورش چگونه باید باشد؟

با توجه به سهم خواهی نهادهای مختلف اجتماعی، سهم نهادهای فرهنگی چگونه و در چه حد خواهد بود؟

اگر همه زمینه های بالا را تبیین کرده باشیم، چگونه باید یک متن به کتاب درسی راه یابد؟

در این نوشته سعی شده به پرسش اخیر پاسخ دهیم و موجودی های شعر دفاع مقدس در این کتاب ها را بررسی کنیم.

بارها خوانده ایم و شنیده ایم که چرا فلان شعر در کتاب درسی نیامده است یا فلان متن کتاب درسی ضعیف است. مثلاً بارها دوستان شاعر و غیر شاعر از کارشناسان گروه درسی پرسیده اند، چرا شعر مشهوری چون «یاران چه غریبانه» در کتاب های درسی نیامده است.

برای گنجاندن متن در کتاب درسی (که البته این نوشته عجالتاً به کتاب های درسی زبان و ادبیات فارسی توجه دارد) می توان از دو مسیر اقدام کرد: مسیر اول این که کلیت موجودی ادبیات فارسی و ادبیات جهان را در نظر بگیریم و بنا را براین بگذاریم که قرار است با توجه به امکانات نظام آموزشی و توان دانش آموزان، بخشی از این موجودی در اختیار دانش آموزان قرار گیرد. در این مسیر، آشنایی با ادبیات، هدف اصلی مؤلفان کتاب های درسی خواهد بود و طبیعتاً مؤلفان به زعم خودشان انتخاب متن را از «مهم ترین متون ادبی» آغاز می کنند و به ترتیب به سمت متون کم اهمیت تر گام برمی دارند.

مسیر دوم برای انتخاب متن این است که متخصصان تعلیم و تربیت از قبل برنامه ای را برای تألیف کتاب درسی تنظیم و اهداف آموزشی خود را ترسیم می کنند و آن را در اختیار مؤلفان کتاب درسی می گذارند. در این صورت مؤلف باید بر مبنای آنچه در برنامه درسی تنظیم شده متون مورد نظر را انتخاب کند.

این دو مسیر هر کدام مشکلات ویژه خود را دارند؛ در مسیر اول، قطعاً بدون در نظر گرفتن هدف کلی از نظام آموزشی نمی توان متنی را در کتاب درسی گنجاند. در مسیر دوم نیز معلوم نیست آنچه که از موجودی ادبیات برای پر کردن برنامه درسی انتخاب می شود، لزوماً بهترین باشد.

آیا می توان راه سومی برای این کار انتخاب متن برای کتاب درسی در نظر گرفت؟ به نظر، راه سوم این است که متخصصان ادبیات در تنظیم برنامه درسی و اهداف آن حضور مؤثرتری داشته باشند و برای سهم خواهی بیشتر، تلاش کنند تا به قول معروف نه سیخ بسوزد، نه کباب. به عبارت دیگر برنامه درسی طوری تنظیم شود که «بهترین»های ادبیات به راحتی به کتاب درسی راه یابند.

چندی پیش شعری را که در یکی از کتاب های درسی آمده بود، انتخاب کردم و به یکی از مؤلفان همان کتاب نشان دادم و پرسیدم به نظر ایشان آیا آن شعر، نمونه خوبی از شعر معاصر است. ایشان با قاطعیت جواب داد: نه! پرسیدم: پس چرا وارد کتاب درسی شده است؟ پاسخ همان بود: اقتضای برنامه!

روشن است که برنامه ای که منجر به انتخاب چنین شعری شود، برنامه خوبی نیست و در اولین گام باید به اصلاح آن اقدام کرد.

با این مثال، حتماً خوانندگان این نوشته دریافته اند که مؤلفان کتاب درسی مجبورند برای انتخاب متن در مسیر دوم گام بردارند. با این توضیح روشن است که مؤلفان کتاب های درسی در انتخاب متون چندان هم دستشان باز نیست و گاهی «اقتضای برنامه» ایجاب می کند که شعری از موسوی گرمارودی در جدیدترین تألیف گروه درسی ادبیات بیاید:

من میهنم ایران زمین را دوست دارم

این سرزمین علم و دین را دوست دارم

این جا که خاکش از شهیدان لاله گون است

تاریخش از نقش ستم هم رنگ خون است

این جاست مهد علم و ایثار و دلیری

این سرزمین عشق را آسان نگیری…

هر گوشه و هر جای آن کاشانه ماست

تنب بزرگ و کوچکش، هم خانه ماست

…

(فارسی اول راهنمایی (آزمایشی) ص ۱۰۶)

انتخاب این شعر جفایی است که هم در حق موسوی گرمارودی شده و هم دانش آموزان. چرا که ایشان شعرهایی به مراتب بهتر و درخشان تر از این نمونه دارند و این شعر جز معرفی نادرست آن استاد، حال دیگری ندارد.

سنت نانوشته در دفتر تألیف، بنابر انتخاب متن برای کتاب درسی است، نه نوشتن آن. لذا مؤلفان کتاب های درسی به معنی واقعی، مؤلفند، نه نویسنده و اگر جایی دست به قلم می برند، به دلیل نبود متن است. البته آموزشی کردن متن (تنظیم پرسش ها و طرح نکات آموزشی) به عهده مؤلفان است.

هرچه از دوره ابتدایی به سمت راهنمایی و سپس دبیرستان می رویم، از تعداد متونی که توسط مؤلفان نوشته شده کم می شود و متون انتخابی جای آن را می گیرد؛ به طوری که در دوره دبیرستان تقریباً همه متون انتخابی اند.

شعر دفاع مقدس در کتاب درسی

با توجه به آنچه که گفتیم باید دید شعرهای انتخابی مؤلفان از نمونه های شاخص شعر دفاع مقدس است یا نه. در کتاب های «بخوانیم و بنویسیم» دوره ابتدایی به اقتضای سن دانش آموزان، کم تر به این گونه موضوعات پرداخته شده است. یکی از شعرهای شاخص در این دوره شعر «مایه سرافرازی» از جواد محقق است:

گفت مادر که «دست هایت کو؟»

پدرم خنده زد: «نمی دانم.»

مادرم گفت: «پیش او هستند؟»

و شنید از پدر: «چه می دانم.»

مادرم گفت: «من یقین دارم

که بهشتی شدند دستانت.»

پدرم بغض کرد: «اما زن!

مانده ام در غم زمستانت.»

مادرم گفت: «دست هایت ما

من و مریم، دو دست تو هستیم

پدرم خم شد و نشست و گریست

ما ولی، بغض خویش نشکستیم

رو به من کرد و مادرم پرسید:

«پدرت را چگونه می بینی؟»

گفتم: «او را دو بال بر شانه است

آه مادرم، نگو نمی بینی.»

مادرم آمد و مرا بوسید

گفت:« این راه و رسم جانبازی است.»

گفتم: «آری برای کشور ما

پدرم مایه سرافرازی است.»

(فارسی پنجم (بخوانیم) ص ۱۲۸)

این شعر برای گروه سنی غیر بزرگسال (کودک یا نوجوان؟!) سروده شده است و شاید به همین دلیل از نمونه های مشهور شعر دفاع مقدس نیست، اما از نظر مضمون و مفهوم؛ شعر موفقی است. بگذریم که می توان نکته های زیر زبانی بر آن گرفت؛ مثلاً فعل «خنده زد» در بیت اول چندان امروزی نیست یا نمونه هایی چون «گریست» یا جمله