پاورپوینت کامل ما هنوز زائر زندگانیم ; گزارشی از برخی شهدای شاخص بهشت زهرای تهران ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ما هنوز زائر زندگانیم ; گزارشی از برخی شهدای شاخص بهشت زهرای تهران ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ما هنوز زائر زندگانیم ; گزارشی از برخی شهدای شاخص بهشت زهرای تهران ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ما هنوز زائر زندگانیم ; گزارشی از برخی شهدای شاخص بهشت زهرای تهران ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

اینجا، نزدیک مقبره فرمانده کل، گردان گردان سربازان فدایی او خوابیده اند. بسیجیان و نظامیانی از میان بهترین فرزندان این سرزمین که روزی در همین کوچه پس کوچه ها، میان من و تو زندگی می کردند، ولی از جنس زمین نبودند. اگر از شهر تهران به این مرکز تنفس ملائک بیایی، آنگاه که زیرزمین مترو را بالا آمده ای، حرم امام را پشت سر می بینی و اینک پای در زمینی ملکوتی نهاده ای که هیچ شباهتی به آنجا که از آن جدا شده و آمده ای ندارد! از کنار مزار مردگان عبور می کنی و به آن سوی بلوار، گلزار نورانی شهیدان پای می نهی. نام خود را میان قبرهای فردا جستجو می کنی و آرزو می کنی که کاش تو نیز در آن سوی بلوار دفن شوی! کاش! جنس اینجا نورانیت و آرامش مطلق است و تو از شهر اضطراب و غفلت جدا شده ای و اینک آرامشی دیگرگونه تو را فرا گرفته است.

عظمتی به وسعت یک تاریخ خون بار را روبرویت می بینی و سند زنده مظلومیت و ایثار انقلابیون را مرور می کنی. اینجا پر است از خاطرات کسانی که خون شان برای آبیاری درخت انقلاب جاری شده و اینک تو وارث آنان گشته ای و کوله باری از مسوولیت بر دوش خود داری. اگر بخواهی سیر تاریخی بهشت زهرا را طی کنی باید به آن سو بروی و زیارت تاریخ ایثار را آغاز کنی! وضو بگیر و قدم بنه!

در قطعه ۳۹ شهدای گروه منصورون، از گروههای مبارز قبل انقلاب، در میان سال های ۵۰ تا ۵۶ دفن شده اند و در میان شان مبارز شهید سید علی اندرزگو را خواهی دید و یاد چهره های متفاوت اش می افتی که برای مبارزه مجبور بود خودش را به آن صورت ها درآورد و آن سختی ها را تحمل کند. ما چقدر برای انتقال پیام خون بار انبیاء سختی می کشیم؟!

در قطعه ۱۵، شهدای قیام ۱۹ دی ۵۶ شهر قم مانند شیخ علی اصغر ناصری، غلامرضا همراهی و حسین قاسمیان آرمیده اند. همانها که خون سرخ شان تا پیروزی انقلاب در سال ۵۷ تداوم یافت و آن حادثه نورانی را رقم زد. در قطعات ۱۷ و ۱۴ برخی شهدای ۱۷ شهریور ۵۷ از جمله شهید محمد مهدی خلص مدفون است و دست تو را می گیرد و با خود به میان دریای خون آن روز می برد. آن روز رسوایی شاه صلح طلب و اربابانش!

در قطعه ۳۹ شهدای حماسه ساز گارد لویزان تهران در ظهر عاشورای سال ۵۷ آرمیده اند که ناصرالدین امیدی عابد و اسماعیل سلامت بخش از جمله آنان اند. در قطعه ۲۱ و بخشی از قطعه ۲۴ شهدای ۲۲ بهمن ۵۷ مدفون اند. شهدایی که آمدن امام را دیده بودند و سرنگونی کامل رژیم را نه! ولی خوب می دانستند که وعده الهی حق است و خون شان بی ثمر نمی ماند.

به قطعه ای بسیار نورانی می رسی، قطعه ۲۴ و پائین آن شهید مهدی رجب بیگی که اوایل انقلاب، توسط منافقین ترور شد را می بینی و یاد کتاب «می رویم تا خط امام بماند!» او می افتی که مجموعه ای از دست نوشته های آن دانشجوی خلاق و خوش ذوق دانشگاه تهران است و امروز فقط سالنی در دانشکده فنی به نام اوست. راستی چه خوب نوشته بود. آری! آنان رفتند تا خط امام بماند! کاش بدانیم.

کمی آنطرف تر در همین قطعه شهدای هفتم تیر، شهید بهشتی و ۷۲ تن و همچنین شهیدان رجایی و باهنر در بنای یادبودی آرمیده اند و بسیاری شهیدان بزرگ دیگر از جمله شهید محمد تندگویان، وزیر نفتی که برای کار مردم با وجود جنگ مدام به منطقه می آمد و بالاخره به دست عراقی ها اسیر شد و به دست آنان شکنجه و شهید گردید! برخی شهدای درگیری های اول انقلاب در کردستان نیز در همین قطعه اند شهیدانی چون علی اصغر وصالی، محمد توسلی، غلامرضا قربانی مطلق که در غربت آن روزها، توسط ضدانقلاب دست نشانده ابرقدرت ها به شهادت رسیدند. مزار نورانی خلبان دلاور، شهید احمد کشوری و همچنین شهید هاشمی، فرمانده دلاور و رشید جنگهای نامنظم را هم در همین قطعه خواهی دید. وسط این قطعه تعدادی از سرداران رشید مانند کریمی، ناصر کاظمی، فکوری، چراغی، محمد بروجردی، رنجبران، علی موحد دانش، علی قمی، ورامینی، حسن باقری، میرزازاده، حاجی پور، عباس کرمی، یوسف کلاهدوز، سلمان طرقی و… مدفون اند و میان شان قبر بزرگی است که شهید بزرگوار مصطفی چمران در آن آرمیده و دست تو را می گیرد و همراه با مناجات های پرسوز خود به آسمان می برد: «ای پاهای من…. »

در همین قطعه، دلاور نوجوان، حسین فهمیده، که بر بالای مزار او و برادرش، تانکی نمادین قرار داده اند، مدفون است که با رسیدن به مزار این به تعبیر امام، رهبر، عرق شرم بر پیشانی ات می نشیند و سر تعظیم در مقابل آن بزرگی فرود می آوری! کمی آنطرف تر نیز اتاقکی ساده را می بینی که مزار قربان علی رخشانی و مادرش آنجاست. مادر او معروف به ننه علی، ۱۷ سال پایان عمرش را در همین محل، کنار مزار او، زندگی کرد و اینک محل دفن او، زیارتگاه دلسوختگان و حاجتمندان است.

به مزار محمد جهان آرا، سردار دلاور خرمشهر می رسی و زیر لب زمزمه می کنی: «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته، خون یارانت… ». شهید بزرگوار تیمسار فلاحی که جنب مزار آیت الله طالقانی آرمیده است نیز در همین قطعه سراسر نور مدفون اند.

در قطعه ۲۷ شهدای بمب گذاری سال ۶۳ در نماز جمعه تهران مدفون اند. قطعه ۲۶ بنای یادبود شهدای حج خونین سال ۶۶ است که به دست علمداران اسلام آمریکایی، یعنی آل سعود خائن کشته شدند و اینجا برخی از آنان مدفون اند و دیگران، در شهرهای خود آرمیده اند.

در قطعه ۲۷ و ۴۰ شهدای مظلوم و بی گناه بمباران های اول و آخر جنگ تهران دفن شده اند و در میان آنان یک خانواده هفت نفره را می بینی که کوچک و بزرگ شان کنار هم خوابیده اند و یک تابلوی بزرگ مظلومیت را به نمایش در آورده اند. گویی رقابت مظلومیت در اینجا جریان دارد چرا که به آنسوی قطعه ۴۰ که می رسی، شهدای جنایت جنگی آمریکا علیه هواپیمای مسافربری ایرباس را می بینی که از سنین مختلف در آن خاک، آرام گرفته اند و ندای رسواگری ابرقدرت ها را برآورده اند.

در قطعه۴۴ بیش از ۲۵۰۰ شهید گمنام آرمیده اند و ۱۵۰۰ شهید مظلوم و گمنام دیگر در سایر قطعات و میان شهدا آرمیده اند که متاسفانه در فاز اول طرح بازسازی قبور شهدا، قطعه ۴۴ را به پارکی شبیه پارک های تهران با کاج های تزئینی، لامپ های حبابی و جوی آب مصنوعی تبدیل کرده اند و از محل ذکر به بستر غفلت! راستی چگونه با توجیه طرح کشوری به سازی و بازسازی قبور شهدا، این تنها مکان های حاوی روح انقلابی آن دوران را چنین خراب و کم اثر می سازند و به تعبیر استادی، شبیه قبرستان مردگان و بدون نمادی از ا