پاورپوینت کامل شهادت با سرب مذاب ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهادت با سرب مذاب ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهادت با سرب مذاب ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهادت با سرب مذاب ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

علی رضا حاج حسینی، عضو اطلاعات سپاه پاسداران کردستان و از همرزمان شهید بروجردی و حاج احمد متوسلیان است. او در طول مصاحبه به انتقاد از برخی مسئولان در رده های مختلف و رخت بربستن روحیه بسیجی در روش و منش زندگی آنان پرداخت و امیدوار بود با مرور کردن خاطرات شهدا و رزمندها مسئولین به یاد بیاورند که اگر به درجات عالی رسیده اند پایشان را روی شانه ها و این آدم ها گذاشته اند و به مقامات رسیده اند. بخشی از خاطرات شنیدنی ایشان را بخوانید….

در مسیر انقلاب…

شهید «مرتضی توپ چی» معلم ما بود. من تحت تاثیر این معلم بزرگوار در مسیر انقلاب قرار گرفتم. تقریبا دو سال قبل از پیروزی انقلاب، از سن سیزده سالگی در فعالیت های انقلابی شرکت می کردم. می شود گفت که من به همراه دوستانم از اولین تظاهرات هایی که در تهران شکل می گرفت شرکت داشتیم و به خاطر همین مبارزات از هنرستانی که درس می خواندیم اخراج شدیم. بعد از پیروزی انقلاب دوباره به هنرستان برگشتیم و در سال ۵۸ برای مبارزه با رژیم اشغالگر صهیونیستی به اتفاق چهارصد نفر از بچه های انقلابی به سوریه و لبنان رفتیم. بعد از برگشت از سوریه و لبنان کوله پشتی ام را برداشتم و به سنندج رفتم. آن زمان مرحله اول جنگ سنندج بود. مدتی را در جهاد سازندگی شهر سنندج کار کردم و بعد از چهار ماه برای ادمه تحصیلاتم به تهران برگشتم و درسم را ادامه دادم. اردیبهشت سال ۵۹ جنگ دوم کردستان به وقوع پیوست و سنندج در جنگ شدیدی قرار گرفت. من مجددا به همراه عده ای از دوستانم به سنندج رفتیم و در جنگ دوم سنندج حضور داشتیم. از آنجا هم به اتفاق حاج احمد متوسلیان که فرماندهی سپاه مریوان را بر عهده گرفته بود به مریوان رفتیم. آن زمان مریوان در تصرف ضد انقلاب بود. ما با هلیکوپتر در پادگان پیاده شدیم. پادگان تحت محاصره نیروهای ضد انقلاب و به شدت به وسیله خمپاره زیر آتش بود. به هر زحمتی بود در پادگان مستقر شدیم و اطراف پادگان را پاک سازی کردیم. بعد از پاکسازی اطراف پادگان، روی تپه های اطراف مستقر شدیم و در عملیاتی که توسط شهید حاج احمد متوسلیان فرماندهی شد، شهر هم به دست پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای ارتشی افتاد. تا اخر جبهه هم توفیق خدمت در جبهه غرب را به عنوان نیروی اطلاعاتی داشتم.

حاج احمد….

عملیات دزلی یکی از بهترین عملیات های چریکی و پارتیزانی سپاه در منطقه مریوان بود که توسط حاج احمد متوسلیان فرماندهی شد. دزلی در یک منطقه صعب العبور قرار داشت و مقر اصلی ضد انقلاب ها بود. به طوری که در زمان شاه هم کسی به آنجا نفوذ نکرده بود. اگر یک نفر در گردنه دزلی می ایستاد، بدون اغراق می توانست جلوی یک لشگر را بگیرد. برای اجرای این عملیات، حاج احمد متوسلیان نزدیک به ده روز، بچه ها را در کوه های مختلف اطراف مریوان آموزش می داد. چون من سنم کم بود، حاج احمد برای آموزش و شرکت در عملیات قبولم نمی کرد. من هم برای این که بتوانم در عملیات شرکت کنم پا به پای بچه ها به صورت انفرادی کوهنوردی می کردم و برای عملیات آماده می شدم. شب عملیات چون می دانستم حاج احمد با رفتن من موافقت نمی کند، اسلحه ام را برداشتم و گوشه یکی از ماشین ها نشستم و آماده رفتن شدم. یک دفعه دیدم یک نفر پشت گردن من را گرفت و بلندم کرد و گفت: «بیا پایین ببینم.» صورتم را برگرداندم. دیدم حاج احمد است. معاون حاج احمد هم خندید و گفت: علی رضا، تو نمی خواد بیای. گفتم: آخه چرا؟ گفت: اینها آموزش دیدند. راه خیلی دوره. خیلی خسته کننده است. نمی تونی، نمی کشی و… خیلی ناراحت شدم. با کلی دلخوری به واحد برگشتم. حدود یک هفته عملیات طول کشید. بچه ها نزدیک به سی یا چهل کیلومتر پیاده روی کرده بودند و پادگان توتمان را تصرف کرده بودند. مرحله دوم عملیات که اصل عملیات بر اساس آن طرح ریزی شده بود، تصرف دزلی بود. مجددا نیروهای زیادی از همان مسیر با فرماندهی حاج احمد متوسلیان وارد عمل شدند و خوشبختانه از بالا به دزلی مسلط شدند و دزلی را تصرف کردند…

من این شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کردم…

در کردستان گروهای ضد انقلاب برای این که بتوانند در بین پاسدارها و نیروهای نظامی کشور ایجاد ترس و وحشت بکنند بعد از اسارت پاسدارها و نیرو های نظامی به طرز وحشیانه ای بچه ها را به شهادت می رساندند. «رحمان کهنه پیرا» که از بچه های کردستان و برادر شهید هم بود به وسیله گروه های ضد انقلاب در جاده کامیاران دستگیر شد. وقتی گروهای ضد انقلاب از رحمان خواستند که به امام فحاشی کند، رحمان بر خلاف دستور آنها فریاد «الله اکبر، خمینی رهبر» را سر داد. به همین خاطر در دهانش سرب مذاب ریختند و او را به شهادت رسانند. وقتی جسد رحمان را برای مادرش بردیم، مادر دلاور و مبارزش گفت: «من این شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کردم.» و اصلا گریه نکرد…

شیر زن کردستان…

خواهر شهید محمد کهنه پیرا که من همیشه از ایشان به عنوان شیر زن کردستان یاد می کنم، به علت مبارزاتی که انجام می داد، نیروهای ضدانقلابی دندان هایش را خرد کرده بودند و حدود چهار روز بدنش را تا شانه در خاک فرو کرده بودند، اما ایشان دست از مبارزاتش بر نمی داشت و همواره به عنوان یک زن مبارز و انقلابی با آنها مقابله می کرد.

پیشمرگان مسلمان کرد را مثل بچه های خودش می دانست…

شهید بروجردی، بنیان گذار سازمان پیشمرگان کرد در غرب کشور بود و واقعا هم پیشمرگان مسلمان کرد را مثل بچه های خودش می دانست. یک شب ساعت دو نصفه شب بود که من طبق معمول هر شب بلند می شدم و در شهر گشت می زدم. یک دفعه شهید بروجردی را دیدم که یک یوزی بر پشت از گوشه خیابان آهسته آهسته می آید. به ایشان نزدیک شدم و گفتم: برادر محمد کجا؟ لبخند خیلی ملیح زد و گفت: جایی بودم. گفتم: کجا این وقت شب؟ فهمیدم یکی از پیشمرگان مسلمان کرد جانباز شده و در خانه بستری است و ایشان برای عیادت رفته اند…

تمام مسائل پشت سر هم چیده شده بود که ایشان بروند و شهید بشوند…

«شهید صادق سرابی نوبخت» فرمانده اطلاعت و بررسی های سیاسی استان کردستان بود. ما در مریوان خدمت می کردیم و در واقع در زیر مجموعه ایشان قرار داشتیم. سه چهار روز قبل از عملیاتی که در ی