پاورپوینت کامل شعله های لیبرالیسم در خرمن بشریت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعله های لیبرالیسم در خرمن بشریت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعله های لیبرالیسم در خرمن بشریت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعله های لیبرالیسم در خرمن بشریت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

لیبرال دموکراسی آمریکایی که آن ها، همواره درصدد صدور آن به کشورهای دور و نزدیک هستند، لایه های پنهانی دارد؛ لایه هایی که اگر هم دیده شوند، رسانه های جهت دار جهان با بمباران های خبری، درصدد پنهان کردن آن اند. جان لاک، فیلسوف انگلیسی، که او را «پدر لیبرالیسم» و «پیامبر انقلاب آمریکا» نامیده اند، خود از بانیان و برده داران بزرگ بوده است و آشکارا مدافع نوعی سرمایه سالاری توسعه طلب بود و از استعمار مللِ محروم و برده داری حمایت می کرد. در کتاب «تاریخ مردمی آمریکا» می خوانیم: بنیان گذاران آمریکا عمدتاً برده داران، مالکان و سهامداران کمپانی های بزرگ بودند و از این رو منافع آنان ایجاب می کرد که مانع از شورش تهدیدستان شوند. به نظر نویسنده این کتاب، حتی پیش از آن، قشریون یا پیوریتن ها بر آن بودند که سیاهان را به بردگی بکشند، سرخ پوستان را قتل عام کنند و پیوسته بر ثروت و مکنت خود بیفزایند.

قتل عام زندانیان شورشی در زندان «آتیکا» در نیویورک، سرکوب جنبش های آزادی خواهانه، قتل عام سرخ پوستانی که ساکنان اولیه آمریکا بودند، تنها بخشی کوچک از جنایات بزرگی است که این کشور نظریه پرداز لیبرال دموکراسی، مرتکب آن شده است. آشنایی دقیق تر با اندیشه ها و کردارهای شیطان بزرگ، ما را با دشمن اصلی بشر آشناتر خواهد ساخت.

در این شماره به کالبدشکافی یک جنایت بزرگ در تاریخ آمریکا خواهیم پرداخت. بررسی موضوع قتل عام پیروان فرقه داوودیه، از آن رو اهمیت می یابد که دموکراسی آمریکایی، پتکی است که هر از چندگاهی بر سر یکی از کشورهای جهان کوبیده می شود. آمریکا که ادعای دموکراسی اش جهان را خفه کرده است، خود با استفاده از وحشیانه ترین ابزارهای نظامی، جمعی از هم وطنان خویش را که اکثراً کودک و زن بودند، به خاک و خون کشید.

در روزهای پایانی فوریه و اوایل آوریل ۱۹۹۳ حدود هشتاد مرد، زن و کودک که در محل زندگی خود، نزدیک شهر ایواکو، در ایالت تگزاس در صلح و آرامش مشغول زندگی بودند، در نتیجه عملیات دو دستگاه امنیتی ایالات متحده آمریکا، یعنی FBI2 و ATF3 کشته شدند؛ گروهی غیرنظامی که در یک مرکز مذهبی با عنوان Mt. Carmel Center زندگی می کردند و با عنوان فرقه داوودیه (Davidian) شناخته می شدند.

فرقه داوودیه یا دیویدیان به پیروان «دیوید کوروش» گفته می شد که عقاید خود را از یک بلغاری ظاهراً تکفیر شده کلیسای «ادونتیست» به نام ویکتور هوتوف (در سال ۱۹۵۵ وفات یافت) گرفته بودند. او معتقد بود که حضرت مسیح(ع) دوباره ظهور خواهد کرد و دنیا را به قسط، عدل و داد خواهد رساند. دیوید کوروش ۳۳ ساله براساس اعتقاداتی که به ظهور مجدد مسیح(ع) داشت، پیروانی را در منطقه «ایواکو» واقع در تگزاس جمع کرد.

در این میان، تبلیغات وسیع رسانه های وقت آمریکا در دوران بیل کلینتون دموکرات، از گرایش وسیع مردم به این فرقه، نگرانی هایی را برای مسئولان هیئت حاکمه آمریکا به وجود آورد. خانم ژانت رنو، فرماندار تگزاس، طی گزارش محرمانه ای به کلینتون، خطرات وجود فرقه دیویدیان در منطقه تحت امرش را یادآور شد و آن را نوعی اعلامیه استقلال ایالت تگزاس و جدایی این ایالت از خاک ایالات متحده دانست. او با نگاهی به تاریخ مبارزات جدایی طلبانه مردم تگزاس، از کلینتون خواست تا دیر نشده ریشه فرقه را بخشکاند و از رشد سریع و فراگیر آن جلوگیری کند.

پس از چند نوبت مراجعات و احضارهای دیوید کوروش به دادگاه محلی برای ترک منطقه، مأموران اف. بی. آی وارد عمل شدند و منطقه ایواکو را محاصره و جریان آب و برق آن را قطع و از ارسال موادغذایی جلوگیری کردند. سرانجام به دستور بیل کلینتون حملات برق آسا و همه جانبه را علیه آن ها انجام دادند.

پس از ۵۱ روز درگیری (۲۸ فوریه تا نوزدهم آوریل ۱۹۹۳) سرانجام دیوید کوروش، هشتاد تن از پیروانش همراه با و ۲۵ کودک قتل عام و شانزده نفر نیز مجروح شدند و به حاکمیت شش ساله او بر منطقه ایواکو پایان داده شد.

پس از آن به دستور کلینتون، دستگاه های تبلیغاتی و رسانه های جمعی آمریکا به مدت چهل روز، با سکوت محض از کنار کشتار وحشیانه پیروان داوودیه به راحتی گذشتند و پس از آن با ایجاد اتهامات و پرونده سازی های بسیار به انعکاس وارونه و تحریف اصل ماجرا پرداختند. از آن جمله ادعا شد که فرقه داوودیان ارواح پرست بودند و با شیاطین ارتباط داشتند و با قربانی ساختن پیروان خود، به خرافات و خرافه گری رو آورده بودند.

اکنون با گذشت بیش از شانزده سال از قتل عام دیویدیان، اذهان عمومی ملت آمریکا همچنان با این پرسش بزرگ مواجه است که «چرا و به چه دلیل کسانی که فقط برای خود دارای عقایدی بودند، مورد حمله وحشیانه تمام عیار نیروهای آمریکا واقع شدند، به گونه ای که حتی به زنان و کودکان آنان نیز رحم نشد؟» و اگر وجود آن ها برای امنیت ملی آمریکا خطرناک بود، چرا از آن ها چهره خرافه پرست ارائه دادند؟ و هزاران پرسش دیگر؟!

اما نکته مهم، اقدام انتقام جویانه «تیموتی مک ویث» سرباز بازگشته از جنگ خلیج فارسِ دوم بود که در اولین سالگرد قتل عام فرقه داوودیه با کامیونی مملو از مواد منفجره، ساختمان اداری اف.بی.آی نیویورک را مورد حمله قرار داد و صدها کشته و زخمی بر جای گذاشت. او خود پس از شش ماه فراری بودن، دستگیر و به مرگ با تزریق سم محکوم شد یک سال بعد آن حکم اجرا شد. او در لحظات پایانی اعلام کرد: «من خوشحالم که در حالی از دنیا می روم که از شر جنایتکاران آمریکایی نجات پیدا کردم و انتقام قتل عام فرقه داوودیه را گرفتم.»

گزارش لحظه به لحظه

ماجرا در ۲۸ فوریه با یورش ناگهانی آغاز شد و با شلیک گلوله از هلی کوپتر به سمت اقامتگاه زن ها و بچه ها تکمیل شد و به دنبال آن محاصره طولانی مدت آغاز گردید. در نوزدهم آوریل، دولت آمریکا تانک ها را برای تخریب و نابودی و پخش کردن گاز در ساختمانی که مردم در آن زندگی می کردند، به محل اعزام کرد. دولت آمریکا اعلام کرد که آن ها به دلیل نگرانی های خود از وضع بهداشتی محل اقامت دیویدیان و جلوگیری از آزار و اذیت کودکان توسط دیوید کوروش، رهبر آن فرقه و همچنین طولانی شدن مدت زمان مأموریت و محاصره و در نتیجه، خسته شدن مأموران اف. بی. آی، تصمیم به انتشار گاز در محل خانه تحت محاصره گرفتند.

تانک ها حفره های بزرگی در دیوارهای ساختمان ایجاد کردند و به سمت آن هجوم بردند. دولت اعلام کرد که آن ها تنها می خواستند با ایجاد حفره در دیوارهای ساختمان و انتشار گاز به داخل، مردم را به ترک ساختمان مجبور کنند؛ بعدها کارشناسان اعتراف کردند گازی که به ساختمان تزریق می شد، پس از ته نشین شدن، نقش یک ماده مشتعل کننده را ایفا می کرد و با کوچک ترین جرقه ای آتش می گرفت. درحقیقت، آنچه تزریق شد برای سوزاندن افراد بود، نه بیرون کردن آنان از خانه؛ اما این در حالی بود که هیچ یک از دیویدیان از ساختمان خارج نشدند.

بعد از هجوم تانک ها به سمت ساختمان، آتش سوزی آغاز شد و آتشی مهیب و جهنمی در حدود چهل دقیقه ساختمان را سوزاند و آنرا با خاک یکسان کرد. در حالی که آن ها در حال تماشای شعله های مهیب آتش از تلویزیون بودند، همگان متعجب بودند که چرا دیویدیان از ساختمان غرق در آتش خارج نمی شوند. ۷۵ نفر در آتش سوختند.

نگرانی های عمومی بر محور چگونگی مرگ ۳۳ زن، کودک و نوزاد در این حادثه، متمرکز شده بود. بقایا و اج