پاورپوینت کامل تیتر نمی خواهد … با دلت ببین! ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تیتر نمی خواهد … با دلت ببین! ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تیتر نمی خواهد … با دلت ببین! ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تیتر نمی خواهد … با دلت ببین! ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

ساعت هفت و پنج دقیقه…کسی توی کوچه نیست . استاد در خانه را باز می کند و ماشین را از حیاط تا توی کوچه می آورد . موتورسیکلتی دم خانه بسته شده . موتورسیکلتی که قرار است پیک مرگ باشد . موتورسیکلتی که منفجر می شود و استاد پنجاه ساله فیزیک نوترونی و مؤلف بیش از هشتاد مقاله معتبر را در دم به شهادت می رساند .

بعضی ها حرفشان عیار دارد . نظراتشان قیمتی ست . روی شان جور دیگری حساب می کنند . یک جور آقامنشی توی بعضی ها هست که کمیاب است ؛ نمی شود ادعایش را کرد . نمی شود فیلمش را بازی کرد . استاد علی محمدی از آن ها بود . اصطلاحا می گفتند «استاد تمام» . عضو هیئت ممیزه دانشگاه تهران بود . خبره بود توی تئوری های فیزیک بنیادی . جزء اولین گزینه ها برای معاونت پرورشی دانشگاه بود . یک ایرانی تمام عیار . یک استاد مسلّم . به قول رییس دانشگاه تهران: دغدغه کشور و نظام را داشت . پیشرفت های علمی از اهداف اصلی اش بود . مردی بسیار هوشمند و هوشیار در تمام زمینه ها … او همزمان با دفاع مقدس در عرصه های علمی با سپاه پاسداران هم همکاری می کرد .

لابد دانشجو بوده ای که بدانی یک استاد اگر محبوب باشد چه می شود؟! کلاسش شلوغ ترین کلاس می شود . روز انتخاب واحد همه دوست دارند توی کلاس او بیفتند و استادشان محبوب ترین و به قول جوان ها باحال ترین باشد . استاد علی محمدی را وقتی می توانی بشناسی که از دانشجوها درباره اش بپرسی ، از راهروهایی که غلغله می شد و هر کس می خواست به بهانه سؤال درسی چند قدمی را با استاد همراهی کند . الکی نیست که استاد پایه ۲۲ دانشگاه تهران باشی و با این سن کم، شانزده سال سابقه تدریس در معتبرترین دانشگاه ایران (دانشگاه تهران) داشته باشی . چقدر جای مسعود علی محمدی این روزها خالی است .

استاد شهید علی محمدی هر جا که نظراتی را می داد، سنجیده، تخصصی و کارشناسانه بود و همیشه برای بهره گیری از علم برای حل مشکلات کشور تلاش می کرد . هفته گذشته به دلیل وقایع پس از انتخابات، از نمایندگان تشکل های دانشجویی درخواست کرد تا جلسه ای تشکیل بدهند، و اولین جمله وی در این جلسه این بود که «ما به عنوان کسانی که به نظام و انقلاب معتقد هستیم، فعالیت می کنیم و تلاش ما باید برطرف کردن اختلافات باشد.»

وحید کریمی پور(رییس فعلی دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف) می گوید: مسعود را وقتی که از دور می دیدی، با آن قیافه اَخم آلود و جدی اش، باخود می گفتی این آدم را با یک من عسل هم نمی شود خورد، ولی کافی بود که چند وقتی با او هم سفر یا هم درس یا هم کلاس شوی تا بفهمی چقدر شوخ طبع است. او دقیقاً برخلاف ضرب المثل رایج زبان فارسی، از دور زهره می برد و از نزدیک دل. شوخ طبعی اش به خصوص وقتی گل می کرد که با هم کار می کردیم و درس می خواندیم و او به شوخی شروع می کرد به رجز خواندن که در رجز خواندن های بامزه همتا نداشت، طوری که تا سال ها بعد که دیگر از هم دور افتاده بودیم و امکان همکاری نداشتیم، من همچنان دلم لک زده بود برای این که یک موضوعی چیزی پیدا کنم و باز با هم کار کنیم. افسوس که این فرصت دیگر هیچ وقت دست نداد.

استاد علی محمدی در کمیسیون شتابگرهای وزارت علوم عضویت داشته و در رابطه با شتابگر ملی و سایر مباحث مربوط به آن فعال بود . او نماینده کشور در سزامی (که شتابگر منطقه ای در کشور اردن است) بود .

معاون پژوهشی و فناوری وزارت علوم، آقای مهدی نژاد نوری می گوید: من اخیراً جلسه ای با وی داشتم که درباره چگونگی استفاده بهینه از این فرصت علمی و انتقال فن آوری به داخل کشور و همچنین استفاده از ظرفیت های ایران برای طراحی و ساخت برخی از قطعات و تجهیزات آن بحث و تبادل نظر کردیم … در ارتباطی که با ایشان داشتم و شناختی که در این مدت حاصل شد، وی را فردی بسیار مصمم و با انگیزه برای توسعه علمی کشور دیدم . علی محمدی در کنار قوت تئوریک بالا، در تولید فن آوری و کارهای عملی نیز بسیار توانمند بود و دشمنان برای اینکه کشور را در مسیر توسعه علمی دچار خلل کند، این گونه اقدامات را در دستور کار خود قرار داده است .

مجموعه دوستان علی محمدی، اولین دوره دانشجویان دوره دکترای فیزیک در ایران بودند . این در حالی است که همان سال در امتحان اعزام دانشجو به خارج هم شرکت کرده بودند که برای نخستین بار شامل دروس تخصصی هم بود و آن ها رتبه های نخست را کسب کرده بودند . با وجود آن که آن قبولی برای بچه های حزب اللهی آن زمان به منزله اعزام قطعی بود و پذیرش گرفتن در دانشگاه های خوب خارج برای شان چندان دشوار نبود، اما با یک رایزنی جمعی تصمیم گرفتند که در داخل ایران بمانند تا دکترای داخل برقرار شود . تحلیل شان هم آن بود که اگر از همان نقطه شروع، دوره دکتری با دانشجویان قوی آغاز شود، در ادامه نیز با جدیت و توانمندی به پیش خواهد رفت و چنین نیز شد .

با اینکه در دوره فوق لیسانس، یک سال بعد از ما وارد دانشگاه شده بود، واحدهایش را موفق تر از ما می گذراند . دوره دکترای ما با هم از ۶۷ تا ۷۱ به طول انجامید و درست سر چهار سال آماده دفاع بودیم، با مقالات پذیرفته شده در مجلات معتبر که آن زمان یک سدشکنی بزرگ بود . مهرماه ۷۱، مسعود قبل از همه آماده دفاع بود . امتحان هم که می دادیم همیشه او اول همه ورقه اش را می داد و می آمد بیرون . بعد هم حاضر نبود درباره سوال های امتحان و پاسخ های آن ها با کسی حرف بزند . امیر تعریف می کرد که یک بار در دوره لیسانس دنبالش می دویدیم که به زور به او بگوییم جواب سؤال دومی چه چیز است و او در گوش هایش را گرفته بود و فرار می کرد . در هر حال او اولین دانش آموخته دکترای فیزیک در داخل ایران است و این رکورد برای همیشه به نام او ثبت است . پس از او وحید، امیر و من ظرف یکی دو ماه از رساله دکترای مان دفاع کردیم و سپس هر کدام راهمان را به سمت یکی از دانشگاه های ایران برای تدریس در پیش گرفتیم .

او زودتر از همه ما فارغ التحصیل شد و توانست اسمش را به عنوان اولین فارغ التحصیل دوره دکتری داخل کشور ثبت کند. خیلی زود هم در خانه اش مهمانی مفصلی گرفت و همه هم دوره ای ها و استادان دانشکده را دعوت کرد، مهمانی ای که تا سال های سال دست مایه همه دوستان شد برای شوخی های کوچک و ماندگار، این که چرا ما این همه پ