پاورپوینت کامل تارهای عنکبوت! ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تارهای عنکبوت! ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تارهای عنکبوت! ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تارهای عنکبوت! ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۶۸

بررسی اجمالی تعهدات عراق در برابر اسرای ایرانی در ارتباط با کنوانسیون ژنو

نخستین قدمی که در عرصه جهانی برای تدوین اصول و قواعدی در حمایت اسرای جنگی برداشته شد، در اواخر قرن هفده میلادی بود، که عموماً جنبه عرفی داشت، ولی با گذشت زمان، کم کم به اسناد بین المللی پیوست و تا حدودی شکل الزامی پیدا کرد. یکی از رسمی ترین و مطرح ترین این معاهدات، چهار کنوانسیون ۱۹۴۹ ژنو و دو پروتکل الحقای ۱۹۷۷ است، ولی به طور ویژه، این کنوانسیون سوم ژنو است که به حمایت از اسیران جنگی اختصاص دارد. در این کنوانسیون، به شرایط اسارت و مدت زمان اسارت، اشاره شده است. به موجب آن رزمندگانی که به دست دشمن گرفتار می شوند، اسیر جنگی فرض شده و استحقاق کلیه حمایت های متعلق به آن وضعیت حقوقی را دارا هستند. در ادامه، طی یک ماده، نخست نیروهای مسلح و رزمنده را تعریف کرده و بر اساس همین تعریف، در ماده ۴۳ بیان می کند: «هر رزمنده ای که به دست نیروهای مخالف بیافتد، اسیر جنگی است.»

بر پایه همین معاهدات، هرگاه فردی اسلحه خویش را بر زمین بگذارد، وسیله ای برای دفاع نداشته باشد و تسلیم شود، نباید هدف حمله قرار گیرد. باید اسیر شود و از همان آغاز اسارت تا خاتمه آن و بازگشت به کشور خود، جان، مال، سلامت روحی و جسمی، شرافت و حیثیتش محترم و مورد حمایت است و اسیرگیرنده، ملزم به انجام این کارها است. اسیرگیرنده باید اسرای سالم و مجروح را تحت مراقبت قرار داده و آن ها را به شیوه های مناسب و مطمئن، با حفظ احترام به مناطق امن انتقال دهد. طبق این کنوانسیون، تفتیش و بازجویی از اسرا، به منظور شناسایی هویت آن ها مجاز است، ولی غارت اموال، کسب اطلاعات نظامی و شکنجه به هر نحوی ممنوع است و تنها هدف از اسارت نیروها، بازداشتن آن ها از شرکت در جنگ است. در ادامه این کنوانسیون آمده است: «افسران زن و سالخوردگان، باید از رفتار ترجیحی برخوردار باشند. هر اسیر حداکثر یک هفته پس از اسارت به بازداشتگاه منتقل شده و مراتب حال و وضعیت او به خانواده اش وکمیته بین الملل صلیب سرخ که به منظور بررسی وضعیت اسرا تشکیل شده است ، اطلاع داده می شود و امکان مکاتبه دائمی او با خانواده اش نیز فراهم می شود.»

هم چنین بیان شده است: «فعالیت های دینی، آموزشی، ورزشی و تفریحی آن ها باید مورد توجه قرار گرفته و امکانات لازم در این راستا در اختیارشان قرار گیرد.»

هم چنین طبق مفاد این پیمان بیگاری و بردگی ممنوع است. در ادامه اسرا را ملزم به رعایت قوانین متداول با عرف قدرت اسیرگیرنده کرده و نقض آن توسط اسرا را موجب تنبیه انضباطی می داند، ولی به هر حال تنبیه فردی، جمعی و خشن را ممنوع کرده است. بر پایه این کنوانسیون، مجروحان و بیماران هم باید مورد مراقبت قرار گیرند و به کشور خود بازگردانده شوند. در ادامه این معاهده آمده است که نقض برخی از موارد فوق، از قبیل قتل عمد، شکنجه، رفتار غیرانسانی، آزمایش های پزشکی و بیولوژیکی، وارد آوردن درد و رنج و یا جراحت شدید جسمی و… از جمله جنایات جنگی است و موجب مسئولیت کیفری فردی و مسئولیت بین المللی دولت خاطی می شود. به طور کلی تمامی طرف های پذیرنده کنوانسیون، نسبت به مقررات آن مسئولند و در صورت نقض آن، مسئول پرداخت غرامتند.

از طرف دیگر، تمامی دولت ها باید در برابر نقض این قوانین، از خود واکنش نشان دهند و دولت خاطی را وادار به مراعات کنند؛ چرا که هدف نهایی این مقررات، حفظ کرامت انسان و کاهش آلام دوران اسارت است.

آن چه که در بالا درباره اهم مطالب مندرج در کنوانسیون سوم ژنو آمد، تماماً باید از طرف کشورهای امضاکننده و پذیرنده آن مراعات شود. ایران و عراق نیز هر دو در دهه ۵۰ میلادی، آن را به رسمیت شناختند و مکلف به انجام آن شدند.

مصادیق نقض:

اعدام اسیران ایرانی و قتل عمد مجروحان؛ چنان که هر اسیر ایرانی، قادر به بیان چندین نمونه از این گونه اقدامات نظامیان عراقی است. به نحوی که در مواردی اگر متوجه می شدند اسیر عضو سپاه است، در همان خطوط مقدم، او را به شهادت می رساندند و یا به استخبارات عراق تحویل می دادند و دیگر اطلاعی از او در دسترس نبود و همان طور که در مطالب پیشین ذکر شد، این اعمال، دقیقاً از مصادیق جنایات جنگی است.

ماده ۸۵ کنوانسیون ژنو نیز قرن ها پس از اسلام، در این مورد چنین می گوید: «اسرای جنگی که مطابق قوانین دولت اسیرگیرنده به دلیل جرایمی که قبل از اسارت مرتکب شده اند تحت پیگرد قرار می گیرند و حتی در صورت محکومیت از مزایای معینه در این کنوانسیون بهره مند خواهند شد.»

در این میان رژیم بعث عراق، نه تنها قوانین عرف و بین الملل را زیر پا نهاد، بلکه به صراحت، با دستورات دینی هم به رویارویی برخواست. از دیگر موارد نقض مواد کنوانسیون، می توان به استفاده دولت عراق از بازداشتگاه ها و اردوگاه های مخفی استناد کرد که اسرا را به صورت نامعلوم و بی هویت برای مدت طولانی، در آن جا نگهداری می کردند؛ به گونه ای که سازمان های بین المللی هم از وجود چنین مکان هایی بی اطلاع بودند.

طبق گزارشاتی که اخیراً دولت عراق منتشر کرده است، تعداد زیادی از اسرایی که به این اردوگاه ها منتقل شده بودند، بدون این که در لیست صلیب