پاورپوینت کامل این مهمان، صاحب خانه است ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل این مهمان، صاحب خانه است ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل این مهمان، صاحب خانه است ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل این مهمان، صاحب خانه است ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

پاسخی به شبهات مطرح شده در خصوص دفن شهدا در دانشگاه ها

۱- تدفین شهدا در دانشگاه بی ربط است، دانشگاه یک فضای علمی است.

(۱) دانشگاه فقط جای علم نیست و وظایف ویژه فرهنگی اجتماعی نیز دارد و در راستای همین نکته، اعتکاف به دانشگاه مربوط می شود، «شهر من، فرهنگ من» به دانشگاه مربوط می شود و… همین طور تکریم فرهنگ شهادت و ساخت زیارتگاه برای شهدا نیز به دانشگاه مربوط می شود. اصولاً ربط وقتی موجه باشد، ایجادکردنی است.

(۲) تدفین شهدا حتی برای فضای علمی دانشگاه هم برکات بسیاری خواهد داشت. این که دائم برایمان تداعی شود که ما به چه قیمتی امروز مشغول تحصیل و زندگی در یک کشور مستقل هستیم، و این که چه وظایف بزرگی در حوزه تخصصیمان بر عهده داریم، طبعاً موجب مصمم تر شدن ما در فعالیت های علمی مان می شود.

(۳) دانشگاه های هزار ساله ما که حوزه های علمیه هستند، کنار قبور بزرگان دفن شده اند؛ مثلا حوزه های قم، نجف و مشهد. برخی از علما نیز وصیت می کرداند که در مدرسه شان دفن شوند. در کنار قبور برخی از علما نیز یک مدرسه علمیه به نامشان ساخته شده است.

(۴) در تعداد زیادی از دانشگاه های اروپا نیز کشته های جنگ دفن شده اند و یا در آن ها برایشان یادمان ساخته شده است.

۲- با تدفین شهدا دانشگاه تبدیل به قبرستان شده و فضای حزن و اندوه بر آن حاکم گشته و مانع شادی و نشاط در دانشگاه می شود.

(۱) حضور سه چهار قبر چگونه می تواند فضا را به قبرستان تبدیل کند؟ (با چند مزار شهید، قبرستان درست نمی شود.)

(۲) نشاط، یکی از نشانه های عرفان ناب است. خود این شهدا از همه ی ما بانشاط تر بودند. اصولاً فرهنگ شهادت و طرفدارانش، بزرگ ترین طرفداران ایجاد نشاط و سرزندگی در جامعه اند.

(۳) حتی در خود گلزار شهدای «بهشت زهرا(س)» هم برنامه گل باران و پخش شیرینی و شکلات و… در مناسبت ها برگزار می شود.

(۴) احساس حضور در کنار ارواح طیبه شهدا، به جان آدم نشاطی الهی و وصف ناپذیر می بخشد و این یکی از دلایل تأکید ما بر انجام این برنامه است.

(۵) سه سال پیش در دانشگاه «شریف» شهدای گمنام دفن شدند و هر سال جشنواره ای شبیه «شهر من، فرهنگ من» در آن برگزار می شود که یکی از شادترین برنامه هاست و بدون هیچ مشکلی اجرا می شود.

۳- فرهنگ شهادت به تدفین ربطی ندارد. مگر دانشجویانی که شهید شدند، در دانشگاهشان شهید دفن شده بود؟

این استدلال، استدلالی سست است، مثل این می ماند که کسی بگوید: «مگر ما زمان دفاع مقدس، موشک شهاب ۳ داشتیم؟! ولی پیروز شدیم؛ پس الآن هم آن را نسازیم!»

مهم این است که تدفین در راستای فرهنگ شهادت است و آن را تقویت می کند. چنین ادعایی نداریم که اگر تدفین شهدا صورت نگیرد، دیگر کسی شهید نمی شود!

۴- شهید، نماد مقاومت و ارزش هاست، اما اگر زیاد مطرح شود، جایگاهش پایین می آید.

این کارها چندان زیاد نیست و در برابر ظرفیت های فرهنگی و انسان ساز شهدا بسیار هم کم است. قرآن نیز که بیش از این ها ارزش دارد، هرچه بیش تر مطرح شود، جایگاهش در جامعه بالاتر می رود.

۵- اولویت ندارد؛ به جایش باید مشکلات فرهنگی دانشگاه را حل کرد.

ضمن این که این دو منافاتی با هم ندارند، ما کاری را نمی شناسیم که به اندازه ترویج زیبایی های شهادت، مشکلات فرهنگی جامعه را حل کند برخی متخصصان امر فرهنگ معتقدند که اساساً برای کار فرهنگی، شروع کردن از برخی مسائل؛ دیگر اشتباه است و بهترین کار، ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است. و تدفین شهدا در همین راستاست.

۶- برای تکریم شهدا در دانشگاه، کارهای دیگر (نام گذاری اماکن دانشگاه به نام شهدا، دیدار با خانواده های شهدا، رفتن به گلزار شهدا و… ) بکنید، چرا می خواهید شهید دفن کنید؟

(۱) آن کارها را کرده ایم و می کنیم. (یادواره شهدا، بازدید از آسایشگاه معلولین اعصاب و روان، زیارت بهشت زهرا، اردوی بازدید از مناطق جنگی و… از برنامه های هرساله دانشگاه است.)

(۲) تدفین شهدا در دانشگاه را در همان راستا، و مؤثرتر از آن ها می بینیم.

۷- اگر به فکر آرمان های شهدا هستید، چرا به تعطیل شدن مدارس شاهد، کار ضعیف بنیاد شهید و… اعتراض نمی کنید؟

این که منافاتی با تدفین ندارد. اتفاقاً تدفین شهدا موجب می شود که حساسیتمان به این مسائل بیش تر شود. اگر مواردی می شناسید، مستنداتش را بیاورید تا با هم اعتراض کنیم. اتفاقاً همین ترم گذشته، بیانیه ای در مخالفت با طرح به اصطلاح بازسازی قبور شهدای بنیاد شهید داده شد.

۸- بروید آرمان های شهدا را حفظ کنید، نه اجسادشان را!

سعی مان همین است که آرمان ها را حفظ کنیم و تدفین را هم در راستای آن می دانیم؛ ضمن این که اگر پیشنهادی دارید و می خواهید در زمینه حفظ آرمان های شهدا کمکی کنید، استقبال می کنیم.

۹- یادبود بسازید، چرا مقبره و تدفین؟

جایگاه زیارت قبور در دین مشخص است، ظواهر هم در دین، اهمیت دارند و حضور فیزیکی بر سر مزار بزرگان و زیارت آن ها توصیه شده است. مردم هم برای یادآوری عزیزانشان بر سر مزار آن ها می روند؛ گرچه عکسشان را در خانه دارند.

۱۰- چرا پس از این همه سال از جنگ گذشته است، به یادش افتاده اید؟

(۱) اگر قبلاً هم اشتباهی کرده باشیم، دلیل نمی شود که الآن جبرانش نکنیم.

(۲) واقعیت این است که در دوره ای پس از جنگ تا سالیان اخیر، گفتمان انقلاب اسلامی به حاشیه رفته بود و توجه ویژه به شهدا، اردوهای راهیان نور و… پس از یک دوره فترت به جریان افتاد.

(۳) این حرف را درباره هر طرح خوبی که کسی بخواهد آغاز کند، می توان زد.

۱۱- تدفین شهدا، برنامه ای سیاسی است.

این حرف بسیار گنگ است، باید مدعی منظورش را شفاف بیان کند

الف- اگر منظور این است که تدفین شهدا، موجب تقویت گفتمان انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی، و خط ولایت فقیه می شود، حرف درستی است؛ اما مشکلی ندارد.

(۱) چنین چیزی امری طبیعی است و اصلاً دست ما نیست! وقتی در جامعه، توجه به شهدا افزایش یابد، طبعاً مراجعه به وصیت ها، دست نوشته ها، توصیه ها، سلوک و… شهدا بیش تر شده و خط انقلاب تقویت می شود.

(۲) مگر اشکالی دارد که پیکرها شهدا هم برای تقویت راهی که جان مبارک خود را در آن راه داده اند، استفاده شود؟ شهدا برای حفظ انقلاب و جمهوری اسلامی شهید شده اند و اگر کسی به خاطر مخالف انقلاب بودن، با تدفین شهدا مخالفت دارد، ما در این جا با او بحثی نداریم، باید سر اصل انقلاب اسلامی با او بحث کنیم.

ب- اما اگر منظور از سیاسی بودن، این است که طیفی درون انقلاب، به دیگر طیف های درون انقلاب اجازه بهره گیری از شهدا را نمی دهد، چنین نبوده و نیست. هرکس معتقد است، بیاید و حمایت کند، همه از برکات شهدا بهره خواهند برد. اگر اشکال فقط این است که برنامه به نام یک طیف تمام خواهد شد، خُب بقیه هم بیایند و حضور فعال داشته باشند تا حتی این مشکل هم پیش نیاید.

۱۲- برخی مسئولان از مقبره شهدا برای پوشاندن عمل کرد ضعیفشان استفاده خواهند کرد.

البته باید مواظب باشیم که چنین نشود؛ اما به طور کلی از هرچیز خوبی ممکن است کسی سوءاستفاده کند؛ این که دلیل انجام ندادن آن کار خوب نمی شود. اتفاقاً جلوی چشم بودن قله ها، ظرفیت اعتراض به عمل کردهای غلط را بالا می برد.

۱۳- موقعی که «احمدی نژاد» شهردار بود، تدفین شهدا را تکذیب کرد، اما زمان ریاست جمهوری اش اجرا کرد.

(۱) اگر حرف شما درست باشد، هم اشکال از آقای احمدی نژاد است، نه از تدفین شهدا!

(۲) آقای احمدی نژاد، دفن شهدا را در ۷۲ میدان شهر تهران تکذیب کرد، نه دانشگاه ها. اتفاقاً استدلالی که آن زمان بیان کرده بود، این بود که: «شهروندان عزیز نمی توانند در میدان ها به شهدا ادای احترام کنند.»

۱۴- قبرستان بر خلاف دانشگاه، یک محیط معنوی است و محدودیت های اخلاقی دارد.

البته وجود چند مقبره را موجب قبرستان شدن دانشگاه دانستن، بی اساس است، اما مطلب مهم این ا