پاورپوینت کامل یک قـُلــُپ، یک فشنگ ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک قـُلــُپ، یک فشنگ ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک قـُلــُپ، یک فشنگ ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک قـُلــُپ، یک فشنگ ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۷

خون شهدا را تو شیشه نکنیم

فکرش را هم نمی کردم در چنین موقعیت و فضایی با چنین صحنه ای مواجه شوم. کم مانده بود طرف، بحث را به درگیری و کتک کاری برساند. آخرش هم خودزنی کرد. البته تا حدودی حق داشت. معلوم نبود این آب معدنی ها را کدام آدم بی اطلاعی با پول بیت المال خریده بود. اگر کاملاً با حسن ظن به این قضیه نگاه کنیم، می شود احتمال داد، کسی که مأمور تهیه این آب معدنی ها بوده، خبر نداشته چه سمّی را به گروه زیادی از تشنگان معارف شهدا و دوستداران مملکت می خوراند. و اصلاً این شخص سوءنیتی نداشته که بخواهد مثلاً به جام اسرائیل خون ریز، منفعتی تزریق کند. به قول معروف، خواسته ثواب کند، شراب شده است. بالاخره هردو با خودزنی قائله را ختم کردند.

توی هویزه، نزدیک مرقد دانش جوی شهید «علم الهدی»، چادر علم کرده بودند و اسم غرفه شان را گذاشته بودند: «ما نسکافه نمی خوریم.»

از دانش جوهای دانشگاه امام صادق(ع) و تهران و تعدادی طلاب حوزه علمیه بودند. فضایی صمیمی و خودمانی ایجاد کرده بودند. اطراف در ورودی غرفه، دو بنر نصب کرده بودند. روی یکی نوشته بود: «آنان که شهید شدند، کاری حسینی کردند؛ حال برادرم، خواهرم! آیا ما داریم کاری زینبی می کنیم؟»

و روی بنر دیگر، این بیانیه دانش جویی چاپ شده بود: «شرکت صهیونیستی «نستله» از بزرگ ترین حامیان اقتصادی رژیم اشغالگر قدس در جهان می باشد. پشتیبانی این شرکت از رژیم صهیونیستی به قدری گسترده است که سران سفاک و جنایتکار صهیونیستی، این شرکت را شایسته دریافت جایزه «جوبیلی»، عالی ترین نشان خدمت گزاری به رژیم غاصب صهیونیستی دانسته اند، که این اقدام جای هیچ گونه تردیدی در صهیونیستی بودن شرکت نستله باقی نمی گذارد.

پس از گذشت بیش از پنج سال از مطالبات مردمی و فعالیت های دانش جویی در آگاه نمودن مسئولان و جامعه از ماهیت صهیونیستی شرکت نستله، معلوم نیست چه منافعی در کشورمان با حضور و فعالیت این بنگاه اقتصادی ـ صهیونیستی، گره خورده که هم چنان شاهد ادامه فعالیت شرکت صهیونیستی نستله در ایران می باشیم.

سه قانون در سال های ۶۹، ۷۱ و ۸۷ مبنی بر تحریم فعالیت شرکت های حامی رژیم اشغالگر قدس، به تصویب رسیده است. بر این اساس، جنبش دانش جویان جهان اسلام و جنبش عدالت خواه دانش جویی، ضمن اعلام انزجار از حضور و فعالیت برخی از شرکت های حامی رژیم اشغالگر قدس در کشورمان، وزارت خارجه را موظف می داند، مطابق قانون مصوب مجلس شورای اسلامی، لیست کامل شرکت ها، مؤسسات و کمپانی های صهیونیست در سطح جهان را منتشر نماید و جنبش دانش جویی آن را به صورت جدی مطالبه می نماید. دستگاه های اطلاعاتی نیز موظفند، مستندات خود را در ردّ ادعای صهیونیستی نبودن شرکت نستله منتشر نمایند تا ردی بر بهانه تراشی سودجویان داخلی باشد.»

یکی از دانش جوها با متانتی که در کلامش داشت، برای دیگران توضیح می داد: رسانه ملی کشورمان، آخرین گزارش خود در خصوص کالاهای صهیونیستی را در زمان جنگ سی وسه روزه لبنان از شبکه خبر پخش کرد که بعد از آن با تبلیغ برخی از این کالاهای صهیونیستی در برنامه های آشپزی، ضررهای وارده به شرکت های فوق در گزارش قبلی را جبران کرد…

یک طلبه جوان هم داشت برای خانم ها و آقایانی که دورش حلقه زده بودند، از بوی شبنم و عطر یاس، از رمز عبور و گِرای حرکت می گفت. با وجد و صدایی رسا نوای وجدانش را بروز می داد: شاید هرروز من و شما فقط چند عدد از محصولاتی را که حتی نمی دانیم در کجا تولید و پولشان به جیب چه کسانی می رود و صرف چه کاری می شود، می خریم؛ شاید ندانیم پول هایی که ما برای خرید و فروش برخی کالاها می دهیم، گلوله می شود و به تن کودکان فلسطینی فرو می رود و این گونه می شویم شریک جنایت صهیونیست ها…

روی دیوار های غرفه جملات بسیاری با فونت درشت نوشته شده بود. متن یکی از این روزنامه های دیواری با عنوان «چرا فشنگ، خوشمزه است؟» این بود: «شرکت های نوشابه سازی «کوکاکولا» و «پپسی» ، هر کدام معادل ۳/۲ میلیارد در سال برای تحقق آرمان های این رژیم خون آشام کمک می کنند که این رقم، ۴/۵ کل فروش سالانه این شرکت هاست که بالغ بر هفتادمیلیارد دلار می باشد.»

دانش جوی دیگری نیز در مورد همین موضوع داد سخن می داد: به خاطر حساسیتی که در کشورهای اسلامی و ایران بر روی نام اسرائیل وجود دارد، هیچ کدام از این محصولات، با مارک و نام اسرائیل توزیع نمی شود و برای شناخت این محصولات و کمپانی های صهیونیستی باید با دقت و هوش یاری به تحقیق پرداخت.

دورتادور دیوار غرفه «ما نسکافه نمی خوریم»، پر بود از تصاویر، دست نوشته ها و وسایل شهدا، به اضافه تصاویری از آسیب دیدگان غزه و کالاهایی که در منفعت طلبی اسرائیل سهیمند. چندتا هم تخت گذاشته بودند و روی آن ها از ابزارآلات زنگ زده نظامی که تداعی کننده زمان جنگ بود، قرار داده بودند. روی هرکدام از این مین ها و اسلحه ها نام یکی از شرکت ها و کالاهای مهم صهیونیستی یا حامیان مالی و معنوی این رژیم در ایران نوشته شده بود: «شرکت های کوکا کولا، فانتا و پپسی؛ نستله، تولیدکننده معروف قهوه و شکلات، موادغذایی کودک، شیرخشک و آب معدنی؛ جانسون، تولیدکننده لوازم کودک؛ نوکیا، تولیدکننده انواع گوشی تلفن همراه و تلویزیون؛ شرکت سارا- لی، تولیدکننده پوشاک مردانه و زنانه؛ شرکت های کامپیوتری اینتل و IBM؛ شرکت تیمبرلند، تولیدکننده کفش و لباس؛ شرکت های فیلیپس، بوش، براون، هنکل، جنرال الکتریک؛ شرکت های فیلم سازی اونیورسال، برادران وارنر، کلمبیا، پارامونت، یونایتد آرتیست، اونی رویال، فاکس قرن بیستم؛ و Timberlands شرکت تولیدی کفش، پوشاک و متعلقات با سرمایه ای بالغ بر صدویک میلیارد دلار.»

موسیقی نرم و آهسته ای در فضا پخش می شد. وقتی راهیان نور و زائران شهدا به این غرفه سر می زدند، دانش جویان برایشان از ایثار، جانبازی و فداکاری های حسینی شهدا صحبت می کردند. از فعالیت ها و وظایف زینبی امروز ما و جنگ نرم می گفتند و در لابه لای صحبت هایشان بر تحریم کالاهای اسرائیلی تأکید می کردند. وقتی هم به ابزارآلات نظامی با برچسب خوراکی های اسرائیلی می رسیدند، می گفتند: این ها اگر وسایل کشتن نباشند، وسایل خودکشی اند.

در آن فضا و محیط که هم چون رسدگاه نور و بصیرت بود،