پاورپوینت کامل دنیا را به آخرت باختیم ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دنیا را به آخرت باختیم ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دنیا را به آخرت باختیم ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دنیا را به آخرت باختیم ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۸

همه تان بیمارید… موجی هستید… سروته تان را که بزنند، از جنگ می گویید… مگر جبهه چی داشت که این قدر یادش می کنید؟… قبول کنید که باختید… عقب ماندید… از زندگی … از تحصیلات … از مادیات … از دنیا… همه تان بیمارید… هر کدامتان یک چیزی تان می شود… هر کدامتان به نوعی بیمارید…

۰

کی گفته ما بیمار نیستیم ؟ کی گفته ما عقب نماندیم ؟ کی گفته ما نباختیم ؟ کی گفته …

ما بیماریم ، همه مان . هر کس که ذره ای عطر جبهه را درک کند، بیمار است . ما عقب مانده ایم . هر کس که بخواهد از دنیا جلو بزند و خود را به آخرت برساند، عقب مانده است . ما باختیم ، خیلی هم . هشت سال از زندگیمان حداقل آن بود. هشت سالی که می توانستیم درس بخوانیم ، برویم خارج دکتر شویم ، ملت را بچزانیم و جیبشان را خالی کنیم. هشت سالی که می توانستیم برویم مهندس شویم ، وزیر شویم ، وکیل شویم ، برای خود ویلایی عظیم در شمال کشور بسازیم و… عوضش تا عید می شود، دلمان هوای گرمای خرمشهر می کند. تا گرم می شود، دلمان برای زمین سوزان شلمچه تنگ می شود. تا بچه مان را صدا می کنیم ، یاد دوستان شهید خود می افتیم و روزهای خوش بودن با آنان برایمان تداعی می شود.

ما باختیم ، خیلی هم باختیم . چه باختنی بزرگ تر از دنیا؟ آری! ما پاورپوینت کامل دنیا را به آخرت باختیم ۱۶ اسلاید در PowerPoint ، ولی این را مطمئنیم که آخرت خویش را به دنیا و دنیایمان را به دنیای دیگران نباختیم . ما مفتخریم که وجودمان را، عشقمان را و حیاتمان را اسماعیل وار به پای ابراهیم زمان قربانی کردیم و شادمان بر خود بالیدیم .

ما عقب ماندیم ، هشت سال تمام . هشت سالی که می شد هر سال آن یک بچه داشت . هر سال آن یک کارخانه ساخت . هر سال آن یک شرکت تأسیس کرد و هر سال آن تعطیلات را در یک کشور غربی گذراند، ولی ما همه دلخوشی مان نو کردن سال در فکه است و گذراندن تعطیلی سال نو در طلائیه .

کجا می فهمند اهل دنیا که تبسم بچه بسیجی در میان سیم خاردارهای والفجری فکه چه زیباست ؟ کجا درک می کنند بازماندگان اصلی دنیا که شهادت نوجوان بسیجی در ارتفاعات یخ زده ماووت چه حلاوت و گرمایی دارد؟ چه می فهمند بندگان «پرادو» و سینه چاکان «بنز» و چاپلوسان «اریکسون » که خداحافظی حاجی ، پشت بی سیم در محاصره دشمن در جاده خرمشهر چه جان نواز است؟

ما نسلی بیمار هستیم ؛ سرمازده ماووت و گرمازده شلمچه . مغزمان را کاتیوشا سوراخ کرده و قلبمان آماج دوشکا قرار گرفته است. حنجره مان از گاز خردل پر است و سینه مان سوخته از گاز خون و سیانور. گاز خوردیم تا به دنیا گاز نزنیم . گاز خ