پاورپوینت کامل به ناو آمریکایی گفتم به تو مربوط نیست ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به ناو آمریکایی گفتم به تو مربوط نیست ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به ناو آمریکایی گفتم به تو مربوط نیست ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به ناو آمریکایی گفتم به تو مربوط نیست ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

خاطراتی از سرهنگ خلبان، «منوچهر شیرآقایی»

گاه انسان های بزرگی در جبهه پیدا می شدند که عظمت روح آن ها ستودنی بود؛ کسانی مانند شهید «دل حامد». او مؤمنی ۲۳ساله بود. من با او در آموزش های نیروی هوایی در آمریکا آشنا شدم. دل حامد یک دفعه متحول شده و شیفتگی و شوریدگی خاصی پیدا کرده بود که رهایش نمی کرد. یکی از برادرهایش پاسدار بود که شهید شد. برادر دیگری داشت که خلبان بود و او هم شهید شد. شاید این خانواده با دو شهید دِین خود را به انقلاب و جنگ ادا کرده بود، اما دل حامد آرام و قرار نداشت.

در یکی از پروازها کابین جلویش را زدند. «اسماعیل عسکری» در جلو بود. دل حامد به دریا پرید تا بال گرد نجاتش دهد. بالاخره شب، پیدایش کردند، ولی هنگام نجات، دوباره رها شد و به دریای متلاطم افتاد. همه امکاناتی را که همراه داشت نیز از دست داد؛ تنها یک جلیقه نجات برایش مانده بود. سه روز بعد پیدایش کردند. با این که ورزشکار و تنومند بود، پس از آن سه روز، تکیده و لاغر شده و حتی دفترچه ای را که در جیب داشته برای رفع گرسنگی خورده بود. پس از این ماجرا، تیمسار «سفیدموی» که او را خیلی دوست داشت، گفته بود: آقا! دیگر بس است، شما امتحانت را پس داده ای.

و دل حامد گفته بود: نه! اگر امتحان الهی را از اول دبستان تا آخر در نظر بگیری، من هنوز کلاس اولم.

سرانجام دل حامد در خلیج فارس شهید شد و حتی تکه ای از بدن او نیز پیدا نشد. حالا چه کسی به درستی می تواند تحلیل کند که او ترس داشته یا نه؟ عاقل بوده یا مجنون؟

پرنده با غریزه پرواز می کند؛ انسان با چه نیرویی به پرواز درمی آید؟ آیا چیزی جز عشق و تفکر می تواند پر پروازش شود؟ تفکری که او را کمال می دهد و به سمت خوبی ها و زیبایی ها می کشاند.

یادم می آید که در یکی از مأموریت ها، رهبر چهار فروند هواپیما بودم. قرار بود یک پرواز آموزشی انجام دهیم. ما باید از پایگاه بلند می شدیم و روی دریا یک گردش به چپ انجام داده و پس از گذشتن از «انرژی اتمی» تا «رأس مطاف» ـ روبه روی بردخون ـ می رفتیم. سپس از آن جا به سمت «کاکی» و بعد «احمدی برمی گشتیم و در میدان تیر، تیراندازی می کردیم. این پرواز باید روی آب و خشکی و در ارتفاع پایین انجام می شد. در نزدیکی بردخون، حدود هشت کیلومتر با خشکی فاصله داشتیم که متوجه شدم یک ناو آمریکایی به من اخطار می دهد. برایم ناخوش آیند بود؛ زیرا من در کشور خودم و در حال انجام پرواز آموزشی بودم.

به من گفته شد: هواپیمای ایران، نوع F4 فانتوم، با سرعت فلان و ارتفاع فلان، خودت را معرفی کن و بگو هدفت چیست؟

درست مثل این است که انسان در منزل خودش و در کنار خانواده باشد و بعد غریبه ای به او بگوید: این جا چه کار می کنی؟ این ها چه کسانی هستند؟ و…

چه باید می گفتم؟ غرورم طغیان کرده و خیلی عصبانی شده بودم. گفتم: من هواپیمای شکاری، رهبر چهار فروند هستم. در حال مأموریت برای کشورم می باشم و این جا آسمان کشورم است.

بعد گفتم: به تو مربوط نیست.

یک لحظه یادم آمد که چند روز پیش هواپیمای مسافربری ایرباس ایران را در همین خلیج فارس ساقط کردند. برای من زدن ناو آمریکایی خیلی راحت بود، ولی یک لحظه ترس وجودم را گرفت. طوری که چند دقیقه حالم تغییر کرد.

ناو آمریکایی مرتب پشت بی سیم با حالتی توأم با ترس می گفت: بالای سر ناو هستید، هدفت را اعلام کن.

من در همان چند دقیقه ناخودآگاه بالای سر ناو رسیده بودم، اما با تعجب دیدم که دشمن تابه دندان مسلح بیش تر از من ترسیده است. آن زمان