پاورپوینت کامل مهر، بوق وشیپور ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهر، بوق وشیپور ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهر، بوق وشیپور ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهر، بوق وشیپور ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

نمیدونم چرا اول مهر که میشه این همه بوق و شیپور میزنن و تبلیغات میکنن و های و
هوی و قیل و قال راه میاندازند. آخرش چی؟! هیچی. یک ماه که از سال تحصیلی میگذره و
همه چی میشه عینهو روز اول. کسالت بار و خسته کننده و تکراری. کاش این باشه، میگن
آدمها باید از ته قلب خوشحال باشند. باید ذوق کنند، اما راستی خودمونیم، خدایی اول
مهر مثل روز تولدمون خوشحالیم؟! انصافاً نه چرا ؟! چی شده که تحصیلات و ادامه تحصیل
توی مملکت ما اون تازگی و طراوت و شادابی خودش رو از دست داده؟ انگاری تابستون که
داره به روزهای آخرش میرسه دل بچه مدرسهایها هم میگیره، دوازده سال درس میخونیم تا
بهمون بگن دیپلمه. الان دیگه «دیپلمه» بودن افتخار نیست. یه جورایی مثل آنفولانزای
مرغی میمونه. آدمها خجالت میکشند که بگن دیپلمهاند. توی این دوره زمونه «دیپلمه» یه
چیزی شده شبیه به جک، شبیه به لطیفه، طرف عقب مونده ذهنی هم که باشه دیگه دیپلمش رو
داره، یه گونی دیپلم گذاشتن سر چهار راهها هر کسی که رد میشه یه دونه بهش میدن.

عمه الیزابت میگه دیگه گرفتن مدرک دیپلم فایدهای نداره. میگه دوره ما ـ یعنی دوره
خودشـ دیپلم عینهو طلا بود. طرف که دیپلم داشت انگاری پروفسور بود، همه تحویلش
میگرفتن و عزت و احترامش میکردن. براش آبمیوه میگرفتن و نوشابه باز میکردن. اما
حالا … حالا اگه بری یه جایی مهمونی و بخوای بگی دیپلمه هستی آبروت میره. پس اگه
آخرش همینه که آدم آبروش بره این همه درس و مشق و کتاب و دفتر واسه چیه؟ این همه
تبلیغات اول مهر واسه چیه؟ عمه الیزابت میگه این تبلیغات واسه خاطر اینه که اول
ابتداییها عشقشون به مدرسه زیاد بشه. اما به نظر من این خیلی بدتره. که طرف از سال
اول عشق و عشق و عشق تا دوازده سال. و بعد یکدفعه ببینه این عشق دوازده سالی که
عمرش رو گذاشته هیچ فایدهای براش نداره. یه دونه مقوای بزرگ به اسم دیپلم بهش میدن
که فقط به درد شیپور درست کردن میخوره. اگه من یه روزی اجازه داشتم که میرفتم سر
کلاس بچههای اول ابتدایی، بهشون میگفتم «بیچارهها، همین حالا بذارین برین دنبال یه
کار، برین دنبال یه حرفه، برین توی بازار … خلاصه فقط اینجا نباشین» براشون
میگفتم که درس خوندن چقدر سخته، باید درس بخونی و بخونی و بخونی تا آخرش بشی
دیپلمه. تازه اون رو هم هیچ جای دنیا قبولش ندارن. عمه الیزابت میگه اگه دیپلمت رو
بدی به اکبر آقا بقال بهت آدامس هم نمیده. بعضی وقتها که این چیزها رو میشنوم دلم
میخواد با کلهام برم توی دیوار. اگه دیوار خونه سفت نبود یا اگه کلهام درد نمیکرد
حتماً این کار رو میکردم. عمه الیزلبت میگه تنها چاره فرار از این بیهودگی اینه که
ملاک درس خوندن دیپلم نباشه. میگه برای رسیدن به اون ساحل نجاتی که تو دنبالش هستی
حالا حالاها باید پارو بزنی. من دوست دارم خلبان بشم. مثل همه پسرهای دیگه. دوست
دارم مثل بابام مسافرکشی کنم. البته با هواپیما صد در صد کرایه هواپیما بیشتره.
تازه توی آسمون عشق و حاله. به خدا فکرش رو بکن سوار هواپیما، توی ابرها، ویراژ
میدم و صدای ضبط رو تا آخر بلند میکنم و دیگه کسی نیست بهم بگه آقا پسر صداشو کم
کن. یه رفت و برگشت که برم خارج و برگردم کلی مایه تیله مییاد دستم. البته اینها در
صورتی امکانپذیره که من دیپلمه نباشم. یه آدم دیپلمه نهایت نهایتش بتونه توی راهروی
هواپیما آب طالبی بفروشه. عمه الیزابت میگه توی راهروی هواپیما کسی حق نداره آب
طالبی بفروشه. خوب حالا آب پرتقال یا آب هویچ یا هر آب دیگه … عمه الیزابت میگه
برای خلبان شدن باید پشتکار داشت، باید بلند پرواز بود، باید ادامه تحصیل داد، عمه
الیزابت میگه باید رفت دانشگاه. من عاشق دانشگاهم. اول مهر که میشه دانشگاهیها هم
خوشحالن، عینهو بچههای اول ابتدایی. عمه الیزابت میگه تمام آرزوهای دست نیاف