پاورپوینت کامل چه کسی با من روبرو خواهد شد؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه کسی با من روبرو خواهد شد؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه کسی با من روبرو خواهد شد؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه کسی با من روبرو خواهد شد؟! ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

عصر یکی از روزهایی است که گاه طولانی به نظر میرسند. یکی از همان روزها که ناخودآگاه سیلی از سؤالاتی که هرگز تصورشان نمیکردی، ناگهان به سویت هجوم میآورند، یکی از همان روزهایی که فرصت تنها بودن و اندیشیدن پیدا کردهای نه به خانه، مدرسه و کوچه و خیابان. فرصت فکر درباره مسائلی که دور هستند. یا دور به نظر میرسند. هستی! بودن، زندگی، روز وساعات، من… و آن چه که باید باشد … این ها همه به تو هجوم میآورند؛ راه به جایی از این سؤالات نمیبری؛ زمان چنان کشدار عبور میکند که تو را برای پاسخ دادن زنجیر میکند. تو فرصت داری، آن قدر فرصت داری که از خودت عبور کنی. نمیدانم پس از طی شدن زمان و رسیدن به نقطهای که از خودت میگریزی چقدر با خودت آشنا شدهای … مبهم است و به همان اندازه پیچیده، واقعاً مشکل در چیست؟ از کجا شروع میشود و چرا در این گونه ساعات همه چیز سخت و آزار دهنده به نظر میرسد، چرا آینه جور دیگری ما را نشان میدهد و همه اشیاء برایمان غریبه میشوند حتی دفترچه خاطراتی که از سالها پیش، پایان هر کلاس با خط شعر و نقاشی دوستانمان پر میشد… امروز، در این عصر ناگزیر، دیدم که از خودم چیزی نمیدانم واقعاً چیزی نمیدانم؛ از بودنم و این که چگونه هستم. از بایدهایی که دارم و نبایدهایی که آزارم میدهند، از فردا، تصویر روشنی در ذهن نداشتم و امروز هم میگذشت. یادم نمیآمد برای ترسیم امروز چیزی از قبل در ذهنم بوده باشد و دیروز، دیروز و دیروزتَرَش…

خدای من… من از خودم هیچ نمیدانستم. یعنی نخواسته بودم که بدانم. شاید آرزویی داشتم که نخواستم یا نتوانستم برآورده کنم پس پنهانش کردم تا نبینم شکست خوردهام، ارادهای که محقق نشد… و یا اندیشهای که سرکوب شده بود، خیالی که به عینیت نرسیده بود، حرفی که در گلو مانده بود و راهی که تا نیمه رفته بودم، همه و همه و همه در لایههای پنهان وجودم گم شده بودند، یعنی گمشان کرده بودم.

آه… نمیدانم صدای آه مرا شنیدید یا نه؛ این که چقدر دامنه داشت و با چه طنینی از درون حصار وجودم بیرون خزید؛ سراسر بهت و حیرانی… اگر بگویید تا به حال آهی با این شکل سر ندادهاید باور نخ