پاورپوینت کامل رسانه زرداز نرگس تا «قل مراد» ضرغامی;نقد و تحلیلی بر فضای سریال سازی تلویزیونی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسانه زرداز نرگس تا «قل مراد» ضرغامی;نقد و تحلیلی بر فضای سریال سازی تلویزیونی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسانه زرداز نرگس تا «قل مراد» ضرغامی;نقد و تحلیلی بر فضای سریال سازی تلویزیونی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسانه زرداز نرگس تا «قل مراد» ضرغامی;نقد و تحلیلی بر فضای سریال سازی تلویزیونی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۴

شناخت ماهیت و پیامدهای پدیده ای همچون مجموعه ی «نرگس» بیش از آنکه مرهون نگرش درون متنی باشد استفاده از نگرش برون متنی را می طلبد. در مواجهه با چنین پدیده هایی پرداختن به نفس اثر به مثابه محصولی عینی به دلیل فقدان کفایت و بسندگی لازم، مخاطب را از روند آگاهی بخشی دور کرده و نتیجه ای جز اتلاف وقت نخواهد داشت؛ زیرا اثری که بی توجه به ملاک های حداقلی و الزامات ماهیت خود ساخته می شود و تنها به دنبال کسب مخاطب بیشتر به هر قیمتی است به ندرت شایسته ی دیدگاهی نقدمحورانه خواهد بود. در بررسی مجموعه ی نرگس می توان از رسانه ای نوشت که سازنده و تولید کننده آن است و نیز می توان به مخاطبی اشاره کرد که قسمت های متوالی آن را با ولع دنبال کرده است. علت یابی دو امر فوق را علاوه بر توجه به استقلال هر کدام برای بحثی مجزا می توان در سایه ی دو مفهوم «عامه پسندی» و «سطحی نگری» بسط داد.

زمانی که «پولیتزر» و «هرست» در فاصله ی سال های ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۵ با نشریات خود پایه گذار نشریات زرد در جهان رسانه ای شدند تصور سرایت و تعمیم اصول کار آنها به دیگر ابزارهای بیانی همگانی مشکل می نمود. تا جایی که اکنون علاوه بر نشریات زرد می توان با سایر ابزارهای بیانی مواجه بود که در اصطلاحاتی مانند کتاب زرد، شعر زرد، موسیقی زرد، سینمای زرد و البته رسانه ی زرد نمود می یابند. رسانه ی زرد به نوعی شامل همه ی موارد شده و توصیف آن می تواند خصوصیات زیر مجموعه هایش را به خوبی روشن کند:

الف) اصل مخاطب گسترده، از ملزومات ابتدایی این گونه رسانه ها است که در نبود آن قدرت حیات و ایستایی آنها دچار اختلال می شود؛ پس می توان گفت رسانه ی زرد برای استمرار و بقای خود احتیاج به مخاطبان گسترده ای دارد که با توجه روزافززن توان اقتصادی و اعتبار آن، رسانه را افزایش دهند.

ب) از طرف دیگر رسانه زرد نیز برای پیدایش و حفظ این اقبال عمومی ناچار است همواره به سلیقه ی عامه افراد جامعه توجه ویژه داشته باشد و سیاست های بنیادین خود را بر اساس آن بنا کند.

ج) در نتیجه ی دو امر فوق، مهم ترین هدف رسانه ها در چرخه ی تبادلات با افراد جامعه که ارتقای سطح دانش و آگاهی کیفی آنان است اهمیت خود را از دست داده و به تدریج در سایه ی منویات شخصی و گروهی مدیران رسانه رنگ می بازد.

با توجه به مقدمه ی فوق تصور چرایی وجود پدیده ای چون مجموعه ی نرگس و بسیاری از مشابهانش مانند «باغ مظفر» نه تنها در شبکه های داخلی بلکه در سایر شبکه های خارجی کاملاً روشن می شود. مدیران رسانه در این شبکه ها که شباهت زیادی با شبکه های مافیایی نیز دارند برای کسب سود بیشتر همواره به مخاطب بیشتر نیاز دارند. این سود همانطور که ذکر شد صرفاً درآمدی اقتصادی نیست بلکه کسب اعتبار و منزلت از طریق توجه گسترده هم، نوعی سود محسوب می شود؛ اعتباری که گاه از طریق ارائه آمار افزون مخاطبان، زمینه ساز ارتقای شغلی و حرفه ای دست اندر کاران آن رسانه می شود. شبکه های داخلی ایران هم بی شک از همین اصول تبعیت می کنند و نتایج مادی و معنوی آنها، مدیران را وا می دارد علاوه بر حفظ اصول، درصدد ارتقای آنها نیز برایند؛ چرا که عرصه رسانه ای در چارچوب تلویزیون حتی در مقیاس محدودی همچون شبکه های ملی ایران رقابتی سخت را طلب می کند که موفقیت در آن نیز بسیار دشوار است.

مهم ترین نتیجه فرایند مذکور نیز تنها تقلیل سطح دانش و آگاهی کیفی مخاطبان رسانه است؛ چراکه رسانه ی زرد برای حفظ موقعیت خود هیچگاه سودهای کلان را در قبال اهداف فرهنگی فراموش نمی کند و درست در همین نقطه، اصل «اخلاق رسانه ای» را زیر پا می گذارد. در نتیجه این رسانه به جای اینکه عقل مخاطب را هدف قرار دهد احساس او را نشانه می رود، به جای اینکه مفاهیم عمیق را ترقیق کند آنها را تقلیل می دهد، به جای ساده کردن مفاهیم آنها را سطحی می کند و در نهایت عمومیت داشتن یک اندیشه را فدای عامه پسندی آن می کند. چراکه اندیشه ی توده ی مردم در هر جامعه ای به دلیل خاصیت توده وارش الزاماً از کیفیت مطلوب برخوردار نیست و اگر رسانه بخواهد بر خواست مردم حرکت کند ناچار است بر همان اندیشه تقلیل یافته، سطحی و عامه پسند صحه بگذارد و خیانتی بزرگ را در حق مخاطبان خویش مرتکب شود؛ به تعبیر دیگر در فرایندی که رسانه باید بر مخاطب خویش تأثیر بهینه بگذارد این مخاطب است که خواست خود را بر آن تحمیل می کند. در صورتی که رسانه ای می تواند به مثابه نوع ایده ال شن