پاورپوینت کامل سرمقاله;اتحاد ملی، انسجام اسلامی ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرمقاله;اتحاد ملی، انسجام اسلامی ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرمقاله;اتحاد ملی، انسجام اسلامی ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرمقاله;اتحاد ملی، انسجام اسلامی ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

۲

در ادبیات سیاسی کشور ما واژه ای غریب بود. دیگران بر ما تحمیل کرده بودند که نباید یکدیگر را دوست داشته باشیم. همدلی و دوستی را نشانه تهجر و واماندگی نمایانده بودند و بی توجهی به همدیگر را نشانه مُدرن شدن و امروزی بودن.

قریب به ۲۰۰ سال ما را از گفتگو ترسانده و همواره ما را به تک روی و حرکت انفرادی فرا می خواندند حتی برای این کار تک روی در جامعه ایرانی مبنای تئوریک و نظری ساختند که: «در ایرانیان نمی توانند کار تیمی و دسته جمعی انجام دهند، آنها در فعالیت های تک نفره موفق ترند».

آنها از قدرت ایرانیان همواره هراسناک بودند، به همین دلیل ما را به فعالیت های غیر جمعی دعوت می کردند، تا آنجا پیش رفتند و تبلیغ کردند و مصادیق عینی را برایمان متجلی نمودند که خودمان هم باورمان شد که نمی توانیم فعالیت جمعی و گروهی داشته باشیم. ما هم باورمان شد که کار منسجم و تشکیلاتی هیچ سود و نفعی ندارد. اما همه این موارد بر خلاف پیشینه تاریخی و دینی ما بود. ما از آن هنگامی که به نماز می ایستادیم و یا مناجات می کردیم همواره بر ارزش کار جمعی و عمل گروهی دعوت شده بودیم. عبادات جمعی چه در ابعاد وجوبی و چه در ابعاد استحبابی خواندن ادعیه و … همیشه مورد تأکید شریعت اسلام بوده است؛ تا جایی که در بهترین شب های سال؛ یعنی لیالی قدر توصیه جدی برای به جا آوردن این عمل به صورت گروهی شده است. بنابراین آئین و روش ما بر همدلی، تعاون و هم آهنگی مبتنی است. ادعیه و اذکار شرعی نظیر قرائت سوره حمد نیز، بر الفاظ جمعی تکیه دارد.

آیا با این حال می توان به سادگی از کنار نظریه سازی برای هویت فردی بخشیدن به ایرانی و ایرانیان گذشت؟ آیا می توان آن را یک اتفاق ساده تلقی کرد؟ آیا می شود دست های پنهان و پیدای غیر را نادیده گرفت؟

اما از آن دورتر مردی آمد با عبای مشکی بر دوش و دم مسیحایی و با دستانی پر از امید و شکوه. او ندا سر داد که دیگر بس است، او اعتماد و اتکای بر باد رفته را دوباره باز ستاند، هویت دیرین ملت را یکپارچه نمود. او از رنج های دویست ساله برایمان داستان پیروزی سرود. او از رخوت ها و نخوت های فرهنگ استعماری آگاهمان کرد. او از فقدان استقلال سیاسی، فرهنگی، نظامی و وابستگی برایمان سخن ها گفت …

چه باید کرد؟ همگی تشنه شنیدن پاسخی جدید بودیم. او حرف تازه برایمان آورد. باید به خدا بازگشت. او کلید رمزها را