پاورپوینت کامل برنامه هسته ای ایران، آمریکا و راهبرد نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برنامه هسته ای ایران، آمریکا و راهبرد نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برنامه هسته ای ایران، آمریکا و راهبرد نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برنامه هسته ای ایران، آمریکا و راهبرد نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۸

در زمان طرح پرونده فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایالات متحده آمریکا تلاش کرده است، ایران را به توقف آن وادار سازد. علی رغم بارزسی های صورت گرفته از سوی آژانس و توضیحات ایران مبنی بر صلح آمیز بودن این برنامه، آمریکا همواره اصرار می ورزد که برنامه هسته ای ایران ماهیت و هدف نظامی دارد، زیرا اعلان آژانس مبنی بر نبود اسناد و شواهد روشن، دال بر انحراف فعالیت هسته ای ایران، به معنای صلح آمیز بودن آن نیست. بنابراین از همان آغاز آمریکا تلاش فراوانی بعمل آورد تا پروژه را از آژانس بین المللی به شورای امنیت سازمان ملل احاله دهد و سرانجام نیز موفق به این کار شد و تا کنون نیز توانسته است ۳ قطعنامه درباره لزوم تعلیق و توقف فعالیت های هسته ای ایران، از شورای امنیت بگیرد.

با وجود این، مباحثات و موضع گیری های جدی و متفاوتی در خصوص چگونگی و شیوه برخورد با ایران در میان محافل سیاسی در جریان بوده و هست. به طور کلی چهار دیدگاه متمایز و مختلف درباره چگونگی راهبرد سیاست امریکا در این رابطه وجود دارد. هر کدام از این رویکردها، بر فرضیه ها و گزاره های خاصی استوار است.

سناریوی اول، ادامه وضع موجود را پسندیده و معتقد است که ایالات متحده باید دیپلماسی قهرآمیز خود در حوزه های مختلف علیه جمهوری اسلامی را ادامه دهد. ساز و کارهای تحقق این راهبرد، فشارها و محدودیت های سیاسی، مجازات ها و تحریم های اقتصادی و تجاری، جنگ روانی و رسانه ای و امنیتی کردن فضای موجود ایران است.

راهبرد دوم، مذاکره محدود با ایران را توصیه می کند. باورمندان به این راهبرد معتقدند که ادامه وضع موجود نمی تواند منافع ایالات متحده و در رأس آن توقف غنی سازی را تأمین کند و آمریکا باید گفتگو و مذاکره پیرامون این موضوع با ایران را در دستور کار قرار دهد.

سناریوی سوم، تعامل همه جانبه است و به دنبال آن است که با گشودن فضای مذاکرات میان دو کشور در تمامی ابعاد و زمینه ها، امکان تعامل هیأت حاکمه ایران با بدنه نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران را فراهم نموده و فضای گفتمانی کشور را در دراز مدت به نفع سیاست های ایالات متحده سوق دهد.

سناریوی چهارم، نیز بر پایه حمله نظامی و رویارویی مستقیم با ایران تکیه دارد که در سطور آتی بیشتر بدان خواهیم پرداخت. نکته مهم و اساسی در این است که تمامی این راهبردها در یک نقطه اشتراک نظر دارند و آن توقف و تعلیق مرحله غنی سازی از مجموعه برنامه هسته ای ایران است.

حمله نظامی

نومحافظه کاران افراطی امریکا و جمهوری خواهان اسرائیل گرا شدیداً از حمله نظامی به تأسیسات هسته ای و اقتصادی ایران حمایت می کنند. به نظر آنان هیچ یک از سه سناریوی مذاکره و مهار به صورت فعلی نمی تواند جمهوری اسلامی را وادار به کنار گذاردن فعالیت های هسته ای اش کند. زیرا دیپلماسی قهرآمیز چند جانبه در شورای امنیت در صورتی مؤثر خواهد بود که تحریم ها و مجازات های بسیار شدید سیاسی اقتصادی بر ضد ایران اتخاذ و اعمال شود. ولی به علت عدم آمادگی روسیه و چین و حتی اروپا برای به کارگیری این راهکارها، این راهبرد چند جانبه عملاً به خلع سلاح ایران [به زعم خود] نخواهد انجامید. لذا، همانند مورد عراق، آمریکا باید مستقیماً از طریق اسرائیل تأسیسات هسته ای و مراکز اقتصادی مهم ایران را بمباران کند.

حمله به مراکز اتمی ایران حتی اگر قادر نباشد فعالیت هسته ای ایران را متوقف سازد، حداقل می تواند چندین سال آن را به تأخیر اندازد.

به نظر آنان شاید، عملیات محدود نظامی، مطلوب و مناسب نباشد، ولی در مقایسه با سایر گزینه ها، از جمله تعامل با ایران از مطلوبیت بیشتری برخوردار است. زیرا همان گونه که ذکر شد، جنگ طلبان نومحافظه کار بر این اعتقادند که مذاکره و تعامل سیاسی با ایران از دو نظر نامطلوب و ناموفق خواهد بود، اولاً هر گونه مذاکره با ایران به مثابه به رسمیت شناختن و مشروعیت بخشیدن به جمهوری اسلامی و به تبع آن تضمین ادامه حیات آن است. ثانیاً تجربه مذاکرات هسته ای ایران و اروپا به خوبی نشان می دهد که بحران ایران را از طریق دیپلماتیک و مذاکره نمی توان به پذیرش توقف برنامه هسته ای وادار کرد. در نتیجه تنها از طریق حمله نظامی می توان همانند مورد لیبی، جمهوری اسلامی را به قبول توقف برنامه هسته ای اش مجبور کرد. ضمن آن که این سناریو هدف وسیع تر تغییر نظام سیاسی در ای