پاورپوینت کامل ادبیات ۳۰یا ۳۰ ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادبیات ۳۰یا ۳۰ ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادبیات ۳۰یا ۳۰ ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادبیات ۳۰یا ۳۰ ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

پوپولیسم

پوپولیسم از ریشه «popul» گرفته شده و آن را می توان «مردم باوری» و یا «عوام زدگی» ترجمه کرد. در «پوپولیسم» مفهوم «مردم» یا «خلق» تا حد مفهومی مقدس ارج نهاده می شود و خواست مردم عین حق و اخلاق پنداشته می شود. در بینش پوپولیسمی «مردم» تجسم همه فضایل دانسته می شوند. پیدایش آغازین این گرایش به جنبش های انقلابی تندرو روسیه در قرن نوزدهم و سال های دهه ۱۸۶۰ میلادی برمی گردد. در آن زمان جنبش انقلابی «نارودنیک» سعی در ترویج باورهای پوپولیسمی داشت و توده های مردم به ویژه دهقانان را تجسم همه فضایل اخلاقی می دانست و معتقد بود؛ خواست و اراده آنها عین حق است.

در دهه های پایانی قرن نوزدهم و در ادبیات مارکسیستی روسیه که مبتنی بر سیاست تشکیلاتی و حزب بسته و منضبط بود، پوپولیسم به صورت شعاری تحقیرآمیز و جهت استهزاء طرف مقابل و به معنای عوام زدگی به کار می رفت. در ایالات متحده آمریکا هم در جنبش «چپ گرای حزب سوسیالیست نورمن تامس» و هم در رویکرد «راست گرایانه مک کارتیسم» در سال های پس از ۱۹۴۵ میلادی، جلوه هایی از عوام زدگی و ستایش بیمارگونه مفهومی گنگ و مبهم به نام توده ها در حد تقدس دیده می شود.

بدیهی است که عوام زدگی یا تقدس بخشیدن به خواست و اراده مردم هر چه که باشد به طور مبنایی با توجه کردن به مصالح مردم و نیازهای راستین آن ها و تأمین زمینه های سعادت و رشد ایشان که وظیفه نظام دینی است تفاوت دارد.

پوزیتیویسم

«پوزیتیو» در لغت به معنای «مثبت و وضعی» (آنچه نهاده شده) است. «فرانسیس بیکن» فیلسوف انگلیسی قرن هفدهم برای اولین بار در کتاب «اصول و منابع» خود این واژه را به معنای «واقعی» ، «محقق» و «قطعی» به کار برد. بیک در این کتاب توصیه می کند که از بررسی علل و حقایق غایی امور باید دست کشید و به فکر تغییر و تصرف در همین امور «واقع محقق» باید بود. در واقع بیکن صفت پوزیتیو را برای اموری که بر مبنای صورت ریاضی و کمی روش شناسی تجربی فلسفه جدید قابل اثبات و بررسی اند به کار می برد.

«پوزیتیویسم» رویکردی در فلسفه مدرن غربی است که با ظهور اومانیسم و اصالت یافتن افق ناسوتی حیات و اهمیت گرفتن اغراض تصرف گرانه و دنیا مدارانه برای حدود دو قرن (از قرن هفدهم تا نوزدهم میلادی بر بخشی از گرایشات فلسفی غرب حاکم گردید.

پوزیتیویسم، صورتی از اندیشه مدرن غربی است که معتقد است در حوزه معرفت شناسی فقط از طریق حواس و بهره گیری از روش های تجربی می توان به شناخت امور (صرفاً محسوس) دست یافت و هیچ نوع امکانی برای شناخت امور مجرد و غیر محسوس و غیر جزیی وجود ندارد.

بنابراین ویژگی های پوزیتیویسم را می توان این گونه بیان کرد:

۱ منکر وجود هر نوع دریافت اشراقی یا ادراک عقلانی کلی است.

۲ به اصالت ذره و جزیی نگری معتقد است.

۳ تنها روش ادراک امور را روش تجربی آزمایشگاهی می داند.

۴ هر نوع قضیه معرفت شناسانه را که از طریق روش حسی تجربی قابل مطالعه نباشد، مهمل و یا غیر علمی می نامد.

۵ اساس رویکرد علوم جدید (اعم از علوم طبیعی یا علوم انسانی ) پوزیتیویستی است.

پوزیتیو