پاورپوینت کامل سینما;دینی، معناگرا؟هیچکدام ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سینما;دینی، معناگرا؟هیچکدام ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سینما;دینی، معناگرا؟هیچکدام ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سینما;دینی، معناگرا؟هیچکدام ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

سینمای دینی چیست؟ بستر فراهم آمدن آن کدام است؟ چگونه می توان آن را آفرید؟ ایا سینمای دینی همان سینمای معناگرا است؟ رابطه آن دو چیست؟ عموم و خصوص مطلق یا من وجه؟ ایا اساساً میان آن دو رابطه ای فراهم است؟ و این که ایا در سینما می توان به دنبال این سوال و جوابها گشت و برای آنها پاسخی درخور جست؟

پس از گذشت ۳۰ سال از سینمای انقلاب و آزمون و خطاهای فراوان و تجربیات گوناگون و متعدد از سیاست ها و روش ها و منش های مسوولان و به تبع هنرمندان این عرصه، می توان گفت: برای هیچ یک از سوال های فوق، جوابی درخور، در چنته نداریم. براستی چرا؟ شاید می بایستی پرسش و کندوکاو را از یک پله پایین تر شروع کرد. به گمان نگارنده، بحث اصلی و چالش مهم تر، در گیرودار دینی یا معناگرا بودن نیست، بلکه مشکل جدی و ابتدایی تر، در خود «سینما» است و در اینکه اساساً «سینما چیست»؟

مهم این است که ما دریابیم «دینی» یا «معناگرا» بودن نمی تواند یک «ژانر» سینمایی باشد. چیزی در مایه های «وحشت»، «جاده»، «ملودرام» و … . اتفاقاً مشکل و معضل اصلی وقتی شروع می شود که مسوولان سینمایی کشور، دچار این بدفهمی نسبت به سینما می شوند و خشت اول را کج می نهند.

گفتیم که «دین» و «معناگرایی» ژانر نیست. تا به دنبال آن در قالب های اثری سینما بگردیم و بگردند. بلکه این ها «تجربه»هایی هستند، متصل به منبع وحی و منبعث از عالم ماوراء. و خاصه در مورد تعبیر «معناگرا» که بس گسترده تر و با میدانی واسع در برگیرنده ی موقعیت هایی گوناگون و متعدد است.

اینجاست که درمی یابیم، سینمای حقیقی، پیش از آنکه در دام این تقسیم بندی های نه چندان جدی و معتبر بیفتد، می بایستی «سینما» باشد، به معنای کامل کلمه و سپس جایگاه خود را خود به خود در نسبت با دین و عالم معنی، پیدا خواهد کرد. بی آنکه نیازی به تقسیم بندی های کذایی و بخشنامه های آنچنانی باشد.

به راستی سینمای دینی چیست؟ سینمای تاریخ دین؟ سینمای معرفت دین؟ سینمای تجربه های دینی؟ سینمای انسان؟ سینمای منبعث از شاخه های متعدد علوم و معارف دینی؟

اگر به راستی به دنبال پاسخی جامع و مانع برای این سوال باشیم، نیازمند دقتی درخوریم در تمام نمونه هایی که در تدوین دینی «سینما» برشمردیم.

و به دنبال آن سینمای معناگرا. معنا؟ ماده؟ مگر ماده ظرف معنا نیست؟ پس ماده