پاورپوینت کامل فرهنگ بسیجی ۲;پیشرو بودن ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ بسیجی ۲;پیشرو بودن ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ بسیجی ۲;پیشرو بودن ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ بسیجی ۲;پیشرو بودن ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۷

مقام معظم رهبری در دیدار دانشجویان بسیجی در پنجم خردادماه سال ۱۳۸۴ فرهنگ بسیجی را در چند محور ترسیم فرمودند. که متن کامل آن در شماره قبل نشریه منتشر شد. از این شماره محورهای مطرح شده توسط معظم له را به تفضیل مورد بحث قرار خواهیم داد.

مقام معظم رهبری در ابتدای این بیانات فرموده اند: «بسیجی یک فرهنگ است و اگر بخواهیم این فرهنگ را در یک جمله تعریف کنیم، باید بگوییم پیشرو بودن در همه ی عرصه های اساسی زندگی.»

ایشان در دو بیان دیگر درباره ی پیشرو بودن بسیجیان فرموده اند:

«همین پاسداران و بسیجی ها، واقعاً بهترین جوانانند که در میدان علم و دین و جهاد، پیشرو هستند. در کجا چنین جوانانی را سراغ داریم؟ نظیر این ها را خیلی کم داریم و در هیچ جای دنیا تعدادشان به این کثرت نیست.»

«در همه ی نیروهای فرهنگی و فکری، نیروهای علمی و نیروهای هنری هم این نیروی عظیم بسیج مردمی می تواند پیشرو باشد؛ چون جوان است، چون با نشاط است، چون از متن مردم است.»

الگوی پیشرو

رهبر دانا و حکیم انقلاب در معرفی الگوی پیشرو فرموده اند:

«شما امیرالمؤمنین علیه السلام را فقط به عنوان یک چهره ی دوران چهل ساله و پنجاه ساله و شصت ساله نبینید. درخشش آن حضرت در دوران جوانی، همان الگوی ماندگاری است که همه ی جوانان می توانند آن را سرمشق خودشان قرار دهند. در دوره ی جوانی در مکه، یک عنصر فداکار، یک عنصر با هوش و یک جوان فعال و پیشرو و پیشگام بود. در همه ی میدان ها، مانع های بزرگ را از سر راه پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم) برمی داشت. در میدان های خطر سینه سپر می کرد و سخت ترین کارها را بر عهده می گرفت. با فداکاری خود، امکان هجرت پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم) را به مدینه فراهم کرد و بعد در دوران مدینه، فرمانده سپاه، فرمانده دسته های فعال، عالم، هوشمند، جوانمرد و بخشنده بود. در میدان جنگ، سرباز شجاع و فرمانده پیشرو بود. در عرصه ی حکومت، یک فرد کارآمد بود. در زمینه ی مسائل اجتماعی هم یک جوان پیشرفته ی به تمام معنا بود.»

الگوی امروزی پیشرو بودن را نیز شهدا و ایثارگران معرفی فرموده اند که عمل آن ها نتیجه بسیار بزرگی برای ملت ایران داشت:

«شهدا پیشرو و پیشگام بودند و سنگر دوم، خانواده های شهیدان و دیگر ایثارگران. رفتند جلو، مانع ها را از سر راه برداشتند و توانستند یک ملتی را که چند قرن او را به بی حالی و تسلیم در مقابل زورگویان عادت داده بودند، تبدیل کنند به این ملت بانشاط، سرافراز، پرافتخار و با عزم و اراده ی مستحکم و راسخ.»

مسابقه

افراد پیشرو باید از بقیه مردم در همه ی عرصه های زندگی جلوتر باشند و برای این کار زحمت بیشتری بکشند. قرآن در سوره حدید در این خصوص می فرماید:

«سابِقُوا إِلی‏ مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّهٍ عَرْضُها کَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ (۲۱) به سوی مغفرتی از پروردگارتان و بهشتی که عرض آن چون عرض آسمان و زمین است بشتابید، که برای کسانی آماده شده که به خدا و رسولان او ایمان آوردند، و این فضلی است از خدا که به هر کس بخواهد می‏دهد، و خدا دارای فضلی عظیم است!»

در صفحه ۲۹۰ جلد ۱۹ ترجمه تفسیر المیزان در توضیح این سبقت آمده است:

«کلمهمسابقه که مصدر فعل امرسابقو است به معنای غلبه‏جویی در رسیدن به هدف است، به اینکه هر یک از دو طرف مسابقه حرکت خود را سریع‏تر از حرکت حریفش کند، پس در معنای مسابقه چیزی زیادتر از معنای مسارعت هست، چون مسارعت تنها به معنای کوشش در سرعت دادن به حرکت است، ولی مسابقه هم این معنا را می‏رساند و هم این را می‏فهماند که سرعت دادن باید طوری باشد که زیادتر از سرعت حریف شود.»

فضل کبیر

خداوند در ایه ۳۲ سوره فاطر کسانی را که وارث کتاب الهی بوده اند به سه دسته تقسیم می فرماید:

«ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبیرُ.»

«سپس این کتاب (آسمانی) را به گروهی از بندگان برگزیده خود به میراث دادیم (امّا) از میان آن ها عده‏ای بر خود ستم کردند، و عده‏ای میانه رو بودند، و گروهی به اذن خدا در نیکی ها (از همه) پیشی گرفتند، و این، همان فضیلت بزرگ است‏.»

در تفسیر نمونه جلد ‏۱۸، صفحه ۲۶۰ درباره این ایه آمده است:

«خداوند پاسداری این کتاب آسمانی را بعد از پیامبرش بر عهده این امت گذاشته، امتی که برگزیده ی خدا است، ولی در میان این امت گروه‏های مختلفی یافت می‏شود: بعضی به وظیفه ی بزرگ خود در پاسداری از این کتاب و عمل به احکامش کوتاهی کرده، و در حقیقت بر خویشتن ستم نمودند، این ها مصداق ظالم لنفسه می‏باشند. گروهی دیگر تا حد زیادی به این وظیفه پاسداری و عمل به کتاب قیام نموده‏اند، هر چند لغزش ها و نارسایی هایی در کار خود نیز داشته‏اند، این ها مصداق مقتصد (میانه رو) می‏باشند. و بالآخره گروه ممتازی وظائف سنگین خود را به نحو احسن انجام داده، و در این میدان مسابقه بزرگ بر همگان پیشی گرفته‏اند، این گروه پیشرو همان ها هستند که در آیه فوق از آن ها به عنوان سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ تعبیر شده.»

و برای این گروه سوم فضیلت بزرگی است: « ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبیرُ»

«در تفسیر این آیه این که در جمله ی «ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ» (این فضیلت بزرگی است) در میان مفسران گفتگو است که مشارالیه در آن چیست؟ بعضی گفته‏اند همان میراث کتاب الهی است، و بعضی آن را اشاره به توفیقی دانسته‏اند که شامل حال سابقین بالخیرات می‏شود، و به اذن خدا این راه را طی می‏کنند، ولی معنی اول با ظاهر آیه مناسب تر است.» (همان۲۶۵)

«به گواهی قرآن مجید خداوند بزرگ مواهب عظیمی به امت اسلامی داده که از مهم ترین آن ها همین میراث بزرگ الهی قرآن است. امت مسلمان را بر سایر امم برگزیده و این نعمت را به آن ها داده، ولی به همان نسبت که آن ها را مورد لطف خاص خویش قرار داده، مسئولیت سنگین نیز بر عهده آن ها گذارده است. تنها در صورتی می‏توانند حق پاسداری این میراث عظیم را انجام دهند که در صفسابقین بالخیرات درآیند. یعنی از تمام امت ها در انجام نیکی ها پیشی گیرند، در فراگیری علم و دانش سبقت جویند، در تقوی و پرهیزگاری، در عبادت و خدمت به خلق، در جهاد و کوشش، در نظم و حساب، و در ایثار و فداکاری، در همه ی این امور پیشرو باشند، در غیر این صورت حق آن را ادا نکرده‏اند. مخصوصاً تعبیر بهسابقین بالخیرات آن چنان مفهوم وسیع و گسترده‏ای دارد که تقدم در همه ی جنبه‏های مثبت زندگی و اعمال نیک را شامل می‏شود. آری حاملان چنان میراثی تنها چنین کسانی می‏توانند باشند.» (همان۲۶۵)

مقربون

همین دسته بندی را در سوره واقعه نیز می بینیم.

«وَ کُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَهً(۷) فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصحَْابُ الْمَیْمَنَهِ(۸) وَ أَصحَْابُ المَْشَْمَهِ مَا أَصحَْابُ المَْشَْمَهِ(۹) وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(۱۰) أُوْلَئکَ الْمُقَرَّبُونَ(۱۱)

و شما سه گروه خواهید بود! (۷) (نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند) چه سعادتمندان و خجستگانی!(۸) گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی!(۹) و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند،(۱۰) آن ها مقرّبانند!(۱۱)

در جلد‏۲۳ تفسیر نمونه در خصوص سابقون ذکر شده در این ایات توضیح داده شده:

«سابقون کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، که در اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی نیز پیش قدمند، آنه اسوه و قدوه مردمند، و امام و پیشوای خلقند، و به همین دلیل مقربان درگاه خداوند بزرگند. بنا بر این اگر بعضی از مفسران پیشگام بودن آن ها را تنها به سبقت در طاعه اللَّه (اطاعت خدا) یا نمازهای پنجگانه، یا جهاد، یا هجرت، یا توبه، و