پاورپوینت کامل تنها راه (۲) (مروری بر زیارت حضرت صاحب الامر (عج)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تنها راه (۲) (مروری بر زیارت حضرت صاحب الامر (عج)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تنها راه (۲) (مروری بر زیارت حضرت صاحب الامر (عج)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تنها راه (۲) (مروری بر زیارت حضرت صاحب الامر (عج)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۱

صادق سهرابی

در شماره ی قبل سخن از داستان انسانی بود که قدر و استمرار و ارتباط
گسترده ی او، گزارش از عظمت او می دهد. همان گونه که کارخانه ای با عظمت،
نیازمند مهندس توان مند و کارا است، انسان، با این شاخصه ها، ناچار و
ناگزیر از رهبر و هدایت کننده ای آگاه و آزاد از کشش ها است، تا او را به
افق های متناسب با استعدادهای سرشار و بی نهایت آدمی به جریان انداخته و
هدایت کند. رهبر دل سوز و مهربانی که خود، خلیفه و جانشین خدا است، و وصی
اوصیاء، و حافظ اسرار الهی، و بقیه الله، و انوار زاهره و درخشان، و فرزند
نشانه های درخشان و خیره کننده، و فرزند خاندان پاک و مطهر، و جایگاه
استقرار علوم نبوی و مرکز علم های نبی اکرم است.

و با بیان ویژگیهای شاخصه های دیگر آن اسوه ی سترگ، می رویم تا خوشه های
معرفت را در سبد قلب و جان خویش آذین کنیم و در گروه راه یافتگان
آستان «باب الله » و درگاه خدا راهیاب شویم.

السلام علیک یا باب الله الذی لایؤتی الا منه;

سلام بر تو که آستان و درگاه خدا هستی و تنها، از آن آستان می توان به
سوی تو راه یافت.

اگر به خانه ای بخواهی درآیی، چاره آن است که از در آن وارد شوی. در کلام
خدا آمده است: «… و اتوا البیوت من ابوابها..» . (۱)

«من اتاکم نجی و من لم یاتکم هلک » (۲) هر کس به نزد شما آید تا معبود خویش
را بجوید و نحوه ی سلوک خویش را به چنگ آورد، او نجات یافته است و اگر
از این درگاه و باب، وارد نشود، هلاکت اش، حتمی و قطعی است.

آنانی که با «غار» آشنایی دارند، این معنا را بیش تر درک می کنند. در غار،
بی حساب نمی شود به راه افتاد; زیرا، ورود از هر دریچه ای، غارپیما را در
فضای خاصی وارد خواهد کرد. نیز اگر در بیابان، سرگردان مانده باشی و بدون
حساب، به این سو و آن سو بروی، چه بسا، مرگ را در آغوش کشی. شیطان ها، برای
به انحراف کشاندن انسان ها، باب های فراوانی را در کنار هر باب اصلی
هدایت گشوده اند و آن ها را آراسته اند تا دل فریب تر باشند و این گونه
می خواهند در فضای شلوغ، با شعارهای فریبنده از «سبیل الله » افراد را باز
دارند.

«باب » ، نقطه ی آغاز است و سرنوشت هر حرکتی را رقم می زند، از این رو، باید هر
«باب » و هر «آستان » را انتخاب نکرد.

نجات، فقط، در گرو آن است که از این «باب » به در آیی و وارد شوی: «من
اتاکم نجی » ; (۳) زیرا (تو) به سوی خدا نشانه می روی و «باب الله » هستی و به سوی
او دعوت می کنی و می خوانی.

قرآن می فرماید: «قل هذه سبیلی ادعو الی الله علی بصیره انا و من اتبعنی » (۴) ; بگو
این، راه من است. همه ی مردم را به سوی خدا دعوت می کنم، من و پیروان ام بر
بصیرتی (بزرگ) هستیم.

از امام باقر (ع) روایت شده است که «مقصود از این آیه، حضرت رسول (ص) و
امیرمؤمنان علی (ع) و امامان پس از آن حضرت هستند» (۵) .

«و علیه تدلون » :

شما مردم را به سوی او راهنمایی می کنید و بر تمام راه ها، آگاه هستید و
راه و چاه را می شناسید و نحوه ی حرکت و مسیر حرکت و موانع راه را می دانید.
«و به تؤمنون » ; (۶) شما سرشار از عشق به خدایید.

«و له تسلمون » ; (۷) و تسلیم او هستید.

«بامره تعملون » ; و شما به امر خدا عمل می کنید. شما، از تمامی کشش ها و
جاذبه های دروغین، به دور هستید. و همه ی اعمال شما از امر خدا سرچشمه یافته
است.

«و الی سبیله ترشدون » ; و به راه و سبیل خدا ارشاد می کنید. دلالت و راهنمایی شما
سبب می شود که جهت و سمت و سو، گم نشود، و ارشاد به سبیل و راه هم سبب می شود
که در میان مسیر، استمرار و اتصال به حق و رشد، قطع نشود.

ای معصوم از خطا و گناه! «با تو آغاز می کنم و با تو ادامه می دهم » ! بی تو،
هرگز! «معکم معکم » . (۸)

«و بقوله تحکمون » (۹) و شما در تمامی این راه، مطابق سخن خداوند حکم می کنید.
من، با هستی و با خودم و استعدادهایم و… با ارتباطهای فراوان و پیچیده،
تنیده شده ام و همه ی این ها قانون مند است. اگر براساس قوانین حاکم بر
آن ها، گام بزنی و ارتباط برقرار کنی، همراه و هماهنگ با نظام هستی
خواهی شد و اگر بدون «حذر» و بی گدار به راه افتی، درگیری ها و رنج های فراوان
به بار می آوری – «فان له معیشه ضنکا» (۱۰) – تا آن جا که زندگی، جز رنج خشک و
بی حاصل نخواهد بود، ولی این شمایید که با حکم خدا و قانون الهی، تمامی راه را
تبیین می سازید و ارشاد شما، همراه با احکام و قوانین حقیقی و الهی است.

«و سعد من والاکم » (۱۱) ; و این گونه است که سعادت بشر با دوستی و پیروی از شما
گره خورده است، از آغاز تا ادامه ی آن.

«و هلک من عاداکم » ; و هلاکت انسان، با عداوت و بیگانگی از شما همزاد گشته
است.

از این رو می یابیم که سلام، فقط، بر قامت بلند تو می سزد و تسلیم بر آستان تو
می سازد: «السلام علیک یا باب الله الذی لایؤتی الا منه » .

اگر به این درگاه آمدی (من اتاکم…) آنان با «دعوت الی الله » و «دلالت به سوی
او» همراه با «ایمان » (تؤمنون به) و «اسلام » (تسلمون له) و «عمل خود»
(تعملون بامره) ; «ارشاد» بشر را (ترشدون الی سبیله) براساس «احکام » خدا
(تحکمون بقوله) بر دوش خواهند کشید و سعادت بشر را تامین خواهند کرد و از
هلاکت ابدی نجات خواهند داد.

«السلام علیک یا سبیل الله الذی من سلک غیره هلک » ; سلام بر تو ای راه خدا که اگر
کسی غیر از آن برود، هلاک خواهد شد.

همه ی راه ها را تجربه کرده است و «سراب » بودن آن ها را دریافته است و
چنگال خونین شیطان ها را بر گلوی خود حس می کند و پایان تاریخ (۱۲) را در «گنداب
و سراب » لیبرال – دموکراسی رؤیت می کند و به دنبال منجی خود، دست و پا می زند.
گرچه هنوز نوچه های شیطان، با زرق و برق ها و ادبیات پرطمطراق، سعی دارند
پوسیدگی و گند آن بت ها را پنهان سازند، ولی تا کی؟

آنان، لیبرال – دموکراسی را کامل ترین و بزرگترین دستاورد بشر و نخبگان
می دانند و همه را با قدرت امپراتوری تبلیغات و زور، به آن «معبد» فرا
می خوانند و مخالفان را تهدید به مرگ می کنند (۱۳) ، ولی بشر، همه ی راه ها را از
استبداد پادشاهی یا استبداد دموکراسی غربی، پیموده و اینک چشم انتظار
«تنها راه » سعادت است.

ما اگر در هر راهی قدم گذاریم، جزء طرح دشمن و شیطان ها قرار گرفته ایم و
آسیاب او را چرخانده ایم. تو خود هم «باب الله » هستی و هم «سبیل الله » . از این
آستان وارد شدن و در این مسیر و راه حرکت کردن، یعنی این که آغاز و
ادامه ی همه ی مراحل، از شما و با شما است و بدون این، هلاکت، حتمی است;
زیرا، شما، بر تمام راه، آگاه، و از کشش ها آزاد هستید. در دعوت و دلالت و
ارشاد به راه خدا، هیچ کاستی وجود ندارد، تنها، بسته به انتخاب و اقدام
من است که «من اتاکم نجی » .

امام صادق (ع) فرمود: «خدا، خودداری و امتناع فرموده که کارها را بدون
اسباب فراهم آورد، پس برای هر چیزی، سبب و وسیله ای قرار داد و برای هر سببی،
شرح و گشایش مقرر داشت و برای هر شرحی، نشانه ای – دانشی – گذاشت و برای هر
نشانه، دری و بابی گویا نهاد. عارف حقیقی کسی است که این در را شناخت و
نادان حقیقی، کسی است که به این در واقف نگشت. این باب گویا، رسول خدا (ص)
است و ما» . (۱۴)

امام صادق (ع) می فرمایند: … ان الله تبارک و تعالی لو شاء لعرف العباد نفسه و
لکن جعلنا ابوابه و صراطه و سبیله و الوجه الذی یؤتی منه…; خدای تبارک و
تعالی اگر می خواست، خودش را بی واسطه به بندگان اش می شناسانید، ولی ما را
«ابواب » و «صراط » و «سبیل » و «وجه الذی یؤتی منه » قرار داد. کسانی که از
ولایت ما، رو گردانند و دیگران را بر ما ترجیح دهند، از صراط مستقیم
منحرف اند و هرگز، راه اهل بیت علیهم السلام با راه غیر آنان برابر و
مساوی نخواهد بود. آنان، خود، محتاج پناهندگی به دیگران اند. و آنان، به
سوی چشمه های آبی کدر که آبراه خود را از آب های ضعیف و کدر دیگر می گیرد،
رفته اند. کسانی که سوی ما – اهل بیت (ع) – آمدند، به سوی چشمه های صاف و زلال
آمدند که آب اش، به امر پروردگار، جاری است و تمامی ندارد و هرگز خشک و بی آب
نمی گردد. (۱۵)

ابوحمزه می گوید: امام باقر (ع) به من فرمود: «ای اباحمزه! هر کدام از شما
که می خواهد فرسخی را پیماید، برای خود راهنما و بلدی را اختیا