پاورپوینت کامل او متولد شده است ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل او متولد شده است ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل او متولد شده است ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل او متولد شده است ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۱

آیه الله محمد باقر ایروانی

ترجمه: بهروز محمدی

اشاره:

درباره ی ولادت حضرت بقیه الله (عج) دوگونه شبهه شده است . برخی گفته اند، آن حضرت به دنیا نیامده است و چنین شخصی
به دنیا هم نخواهد آمد . از دید اینان، «ظهور منجی » یک ایده ی محقق ناشدنی است .

بعضی دیگر گفته اند، آن حضرت، هنوز متولد نشده است و در آینده، به دنیا خواهد آمد .

این نوشتار، به هر دو شبهه، از طریق تواتر احادیث مهدوی و حساب احتمالات، پاسخ داده است .

آنگاه که هستی آفرین گل آدمی بسرشت و فرزندان آدم بر زمین منزل گزیدند تبار او با گذشت روزگار رو به فزونی نهاد اما در این
میان ایزد دادار نیکان و پاکان خود را از بین همین مردمان برگزید تا دستگیر خلقش بوده و آنان رهنمون گر راه هدایت باشند که از
میان این نیک مردان گل سر سبد هستی را به عنوان آخرین هدایتگر خود بر مردمان قرار داد که سلسله جنبان راه هدایت تا
همیشه روزگار باشد . پس از افول زندگانی پر از نور آن چراغ هدایت مشعل راه نجات به دست سکان داران کشتی نجات سپرده شد،
دوازده ستاره پر فروغ که به نوبت در ظلمات نمایانگر راه نجات و هدایت و سیراب گر تشنگان معرفت بودند، افسوس که شب پره ها
را تاب نورافشانی خورشید نبود و هر از چند گاهی چراغی را خاموش کرده تا دوازدهمین نور روشنگر خدایی به خواست پروردگار
در پس ابر نهان شد تا تشنگان را بر او چنان نیاز افتد که چون ماهی بیرون افتاده از آب برای وصالش بی تاب و بی قرار شوند . و
مشتاقانه چشم بر پدیدار شدن او داشته باشند تا به راستی و پاکی او را یاری کرده و گردن طاعت بر او فرو آورند .

خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم می فرماید:

«یریدون لیطفؤوا نورالله بافواههم والله متم نوره و لو کره الکافرون » (۱)

از زوایا و ابعاد گوناگونی می توان به مقوله ی مهدویت نگریست . مسئله ی ولادت حضرت مهدی (عج) یکی از آن جهات است که در
این نوشتار، در صدد اثبات آن و پاسخ به شبهات مطرح شده در این باره هستیم .

انواع شبهه درباره ی ولادت حضرت علیه السلام

درباره ی ولادت حضرت مهدی علیه السلام از دو جهت شبهه وارد شده است:

۱- عده ای این گونه شبهه کرده اند که منجی موعود، پا به عرصه گیتی نگذاشته و به دنیا هم نخواهد آمد و پدیدار شدن یک منجی
در آینده و اصلاح عالم به دست او، قابل پذیرش نیست و چنین ایده ای محقق نمی شود .

۲- عده ای، اساس ایده ی مهدویت را فی الجمله پذیرفته اند، ولی بر این عقیده اند که امام مهدی علیه السلام هنوز متولد نشده و
آن هنگام که مصلحی پدیدار شود تا اساس ظلم به دستان اش برچیده شود، ایده ی موعود، محقق می شود .

شبهه یکم – شبهه در اصل مهدی باوری

همه ی مسلمانان، بر بطلان چنین شبهه ای، وحدت نظر دارند و امامیه و غیر امامیه، بر ظهور مردی در آخر الزمان که اصلاح
عالم را به ارمغان آورد، متفق هستند .

آیات و مجموعه ی زیادی از روایات نیز بر این مسئله، تصریح دارند .

آیات

پنج یا شش آیه، در اصل اعتقاد به مهدویت ظهور دارد و نیازی به تفسیر از جانب اهل بیت علیهم السلام نیست . (۲) در این جا، به
بعضی از آن ها اشاره می کنیم:

«یریدون لیطفؤوا نور الله بافواههم والله متم نوره » ;

می خواهند نور خدا را با دهان شان خاموش کنند و حال آن که و خداوند، نور خود [اسلام] را تمام می کند .

این بخش از آیه، پیامی از جانب خداوند هستی بخش است که نور خود را بر سر تا سر این کره ی خاکی می گستراند . مصداق این
بشارت، تا حال، واقعیت نیافته و از آن جا که امکان ندارد، خداوند خبر خلاف واقع دهد، باید روزی این نوید و بشارت صورت پذیرد
. و تحقق آن، تنها، به دست امام مهدی (عج) است: بنابراین، این آیه، بدون نیاز به تفسیر روایی، به مطلب تصریح دارد .

«و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون » ;

یقینا، بعد از ذکر، در زبور نوشتیم که بندگان صالح، زمین را به ارث می برند .

مراد از ارض، تمام زمین بوده و بندگان صالح، تا حال، وارث همه ی زمین نشده اند . پس بایسته است که این واقعیت، در آینده،
تحقق یابد و وقوع این [مشیت] جز به دست مهدی منتظر (عج)، محتمل نیست .

این آیات و سایر آیات، بر اصل مهدی باوری دلالت دارند .

گفتنی است که این آیات، بر تولد امام مهدی (عج) و پنهان بودن ایشان از دیدگان، دلالتی ندارند، بلکه تنها تصریح دارند که این
نوید و بشارت، روزی واقعیت یافته و بندگان صالح، وارث تمام زمین می شوند; زیرا، این نوید با تولد منجی مصلح در آینده نیز
می سازد .

روایات

احادیث پر شماری در باره ی اصل ایده ی مهدویت و وقوع این ارمغان و امید، موجود است، هر چند بر تولد امام مهدی (عج)
دلالتی ندارند .

این روایات، مورد پذیرش اهل سنت نیز واقع شده اند . آنان، با توجه به این روایات درباره ی حضرت مهدی موعود (عج) و ظهور
شخصی در آینده به این نام، کتاب ها نوشته اند . ما، بیش از سی کتاب از آنان را گرد آورده ایم .

اینک، به دو روایت از آن روایات، اشاره می کنیم .

۱- پیامبر اکرم فرمودند:

«لا تذهب الدنیا حتی یملک العرب رجل من اهل بیتی یواطی ء اسمه اسمی » (۳)

۲- پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

«لاتقوم الساعه حتی تملا الارض ظلما و جورا و عدوانا ثم یخرج من اهل بیتی من یملاها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا .» . (۴) و (۵)

از جمله مهدی باوران غیر شیعی، می توان از ابن تیمیه و ابن حجر (۶) و عبدالعزیز بن باز نام برد . بن باز (مفتی اعظم عربستان)، در
مجله ی الجامعه یادآور می شود که اعتقاد به امام مهدی (عج) و روایات آن، صحیح بوده و شایسته نیست چنین اندیشه ای انکار
شود .

شبهه ی دوم: تردید در ولادت .

ممکن است کسی بگوید: «ما، اصل اعتقاد به امام مهدی (عج) و پدیدار شدن موعودی در آینده را می پذیریم ولی لازم نیست این
موعود، همان امام مهدی (عج) باشد که تولد یافته و از دیدگان پنهان است .

چه بسا، آن مهدی منتظر، در آینده، پا به گیتی گذاشته و غیبتی در کار نباشد . پس وقوع ولادت حضرت، چه گونه ثابت می شود؟
» .

هدف از این نوشتار، اثبات ولادت حضرت است . برای اثبات آن، تلاش می شود که ولادت امام مهدی (عج) از طریق تواتر و حساب
احتمالات ثابت شود .

چهار قضیه ی مهم

به عنوان مقدمه، ابتدا، چهار قضیه ی مهم را تبیین می کنیم .

قضیه ی یکم

برای اثبات هر مسئله ای، دو راه وجود دارد: ۱- تواتر; ۲- حساب احتمالات .

تواتر

تواتر، بدین معنا است که انبوه زیادی از راویان، از یک مسئله خبر دهند، به گونه ای که احتمال اجتماع و تبانی آن ها بر کذب،
محال باشد . اگر دویست یا سیصد تن که در مواقف و مواطن مختلفی به سر می برند، روایتی نقل کنند، وقوع توافق آنان بر کذب،
ممکن نیست . چنین خبری را خبر متواتر می گویند .

حساب احتمالات

اگر یک یا چند نفر، خبری را حکایت کنند، این خبر، متواتر نیست، ولی اگر به انحای مختلف، شواهدی به آن ضمیمه شود، بر
طبق حساب احتمالات، به سبب آن قرائن، قطع حاصل می شود .

به عنوان مثال، شخصی، به بیماری صعب العلاجی دچار شده است و فردی به ما پیام می رساند که «ایشان، شفا یافته است .» . با این
خبر، تا سی در صد، احتمال بهبود مریض حاصل می شود، ولی اگر شواهد و قرائنی به آن ضمیمه شود، ارزش احتمال، از سی در
صد به چهل یا پنجاه درصد یا . . . می رسد . این قرینه، می تواند این باشد که مثلا او، دیگر از دوا استفاده نمی کند و یا این که شاد و
خندان است و . . .

این خبر، در حقیقت، خبر متواتر نیست، ولی به سبب حساب احتمال و ضمیمه کردن قرائن، ارزش احتمال، قوت گرفته و یقین
حاصل می شود .

قضیه ی دوم – وثاقت و عدالت راوی

در خبر متواتر، عادل بودن و وثاقت راوی، ضروری نیست . حال اگر یک یا چند نفر حکایتی نقل کنند، حجیت این خبر، مشروط به
عدالت راوی است، ولی اگر صد یا دویست یا سیصد تن، قضیه ای را حکایت کنند، لازم نیست که راویان عادل باشند; زیرا، خبر
متواتر، به دلیل کثرت راویان، افاده ی یقین کرده است و بعد از حصول قطع، هدف و مقصودی دیگر باقی نمی ماند . ما، عدالت را
برای به دست آوردن یقین می خواهیم، وقتی یقین حاصل شد، شرط عدالت لزومی ندارد .

با عنایت به این مطالب، تردید و ابهام آفرینی در روایات دلالت کننده بر ولادت امام مهدی (عج) و مسائل مرتبط با حضرت،
شایسته نیست و نمی توان گفت: «سند این روایت، ضعیف است » و یا «راویان، مجهول هستند» و یا . . .

آری، اگر تعداد روایات، محدود بود، این خدشه ها وارد است، اما از آن جا که احادیث درباره ی حضرت مهدی (عج) متواتر و
مستفیض است، نباید در آن ها مناقشه کرد .

قضیه ی سوم – قدر مشترک این احادیث

ممکن است مجموعه ای از روایات، در خصوصیات و تفاصیل، با هم متفاوت باشند، ولی از یک زاویه، مدلول همه ی آن ها یکی باشد .
مثلا افراد بی شماری، از بهبود مریضی خبر می دهند، ولی یکی از آنان از شفای مریض در ساعت یک، و دیگری از بهبود او در ساعت
دو، و سومی از بهبود مریض در ساعت سه خبر می دهد .

اگر چه خبر این راویان، در جزئیات یکی نیستند، ولی همه، از جهت بهبود مریض، متحد هستند که در این صورت، شفای مریض،
برای ما ثابت می شود; زیرا، هر یک از این خبرها، در حقیقت، دو خبر هستند: خبر نخست، شفای مریض است و خبر دوم، زمان
شفای او است . خوب می نگریم، می فهمیم که همه ی آنان در شفا یافتن فلان فرد، متفق هستند، هر چند در زمان آن اختلاف دارند
.

اگر روایات پر شماری، از یک زاویه، بر جریان معینی، اتفاق داشته باشند، نسبت به آن مسئله، یقین حاصل می شود، هر چند این
اخبار، در سایر تفاصیل و خصوصیات، با هم تمایز داشته باشند . پس شایسته نیست در احادیث میلاد امام مهدی علیه السلام
مناقشه کرد و گفت: «این روایات، در تفاصیل، با هم اختلاف دارند . در این احادیث، گاه، مادر امام مهدی (عج) «نرجس » و گاه
«سوسن » نامیده شده، و یک بار خبر از تولد یافتن حضرت علیه السلام در این شب و بار دیگر از به دنیا آمدن امام (عج) در شب
دیگر حکایت کرده اند و یک روایت نقل می کند که امام علیه السلام، در فلان سال به دنیا آمده و روایت دوم، خبر از متولد شدن
حضرت (عج) در سالی دیگر می دهد . پس با توجه به اختلاف ها، شایسته نیست به آن ها تمسک شود; زیرا، متواتر و مورد پذیرش
نبوده و در اثبات تواتر و تحصیل علم به ولادت حضرت، سودی نمی رسانند .» ; زیرا، این روایات، از جهت تصریح به ولادت امام (عج)
با هم مشترک اند و تفاوت آن ها در سایر شاخصه ها و ویژگی ها است .

قضیه ی چهارم – اجتهاد در مقابل نص

شایسته نیست کسی در مقابل نص، اجتهاد شخصی کند . پس اگر متن روایتی، دلالت صریح بر چیزی داشته باشد و از حیث سند
هم تام باشد، نباید کسی در آن مسئله، اجتهاد شخصی کند .

خداوند تبارک و تعالی می فرماید:

«واقیموا الصلاه وآتوا الزکاه » .

کاملا روشن است که این آیه، طلب اقامه ی نماز و پرداخت زکات را می کند، حال اگر کسی بگوید: «این آیه اقامه ی نماز را طلب
نمی کند و . . .» سخنی بر خلاف نص صریح رانده است و او، چنین حقی را ندارد .

بله، در این که آیا این درخواست، درخواستی وجوبی است یا امری استحبابی می تواند اجتهاد کند; زیرا، وجوب و استحباب، در این
آیه، ظاهر و نص نیست .

احادیث امام مهدی علیه السلام، نیز این چنین است و اجتهاد شخصی بر نمی دارد; زیرا، دلالت این روایات، واضح و صریح اند و از
حیث سند هم متواتر . زمانی می توان اجتهاد کرد که دلالت روایت، صریح نباشد و سند آن، اشکال داشته باشد .

اینک، پس از بیان این چهار قضیه، به مسئله ی ولادت حضرت علیه السلام می پردازیم و عواملی را که برای ما در این باره یقین
می آورد، بیان می کنیم .

عامل نخست (احادیث عمومی)

عامل نخست، احادیث پرشماری است که از مسلمات بین امامیه و غیر امامیه شمرده می شود . در این احادیث، هر چند نام حضرت
نیامده است، اما دلالت بر ولادت حضرت دارند .

در این زمینه، سه حدیث نقل می کنیم:

الف) حدیث ثقلین

این روایت، میان امامیه و برادران اهل سنت، متواتر است و سند آن، قابل خدشه نیست . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم این
حدیث شریف را در مواقف و مواطن متعددی، از جمله حجه الوداع، بازگو کرده است . اختلافاتی که در بعضی الفاظ حدیث دیده
می شود، برگرفته از گوناگونی مواقف صدور حدیث است .

حدیث ثقلین، چنین است:

انی تارک فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی اهل بیتی . احدهما اکبر من الآخر . و لن یفترقا حتی یردا علی الحوض; (۷)

من، در میان شما، دو چیز گران بها به جای می گذارم: کتاب خدا و عترتم، اهل بیت ام . یکی از آن دو، از دیگری بزرگ تر است . این
دو، از هم جدا نمی شوند تا زمانی که در حوض، بر من وارد شوند .

جمله ی «لن یفترقا حتی یردا علی الحوض » بر استمرار همراهی اهل بیت علیهم السلام با قرآن کریم دلالت دارد و این پیوستگی در
همراهی، جز با فرض تولد یافتن حضرت علیه السلام و پنهان بودن ایشان از دیدگان، امکان ندارد; زیرا، اگر حضرت علیه السلام، در
آینده تولد یابد، می باید در این زمان، قرآن، از اهل بیت علیهم السلام جدا باشد . و حال آن که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم
فرموده است، این دو از هم جداناشدنی هستند .

دلالت این حدیث بر ولادت امام مهدی (عج) روشن است . این حدیث، از آغاز، در شان امام مهدی (عج) وارد نشده و برای موضوع
دیگری آمده است، ولی التزاما، ولادت امام مهدی علیه السلام از آن استفاده می شود .

اشکال: امام مهدی علیه السلام هنوز متولد نشده و آن هنگام که رجعت فرا رسد و امام عسکری علیه السلام بار دیگر پا به این
جهان گذارد موعود تولد می یابد .

بنابراین بین صدق حدیث و عدم ولادت امام (عج) سازگاری ایجاد می شود،

جواب: لازمه این سخن، جدایی بین اهل بیت و قرآن در زمان قبل از رجعت است زیرا در این هنگام امام مهدی (عج) و اهل بیت
واقعیت خارجی نداشته و قرآن از آنها جدا می باشد .

ب) حدیث «دوازده خلیفه »

این حدیث، از مسلمات میان امامیه و اهل سنت است .

از اهل سنت، بخاری و مسلم، و از امامیه، شیخ صدوق در کمال الدین این خبر را حکایت کرده اند .

متن حدیث، این چنین است:

جابر بن سمره نقل می کند: «با پدرم، به محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم رسیدیم و شنیدم که می فرمایند: «ان هذا
لاینقضی حتی یمضی فیهم اثنا عشر خلیفه .» . سپس پیامبر، آهسته سخن گفت . به پدرم گفتم: «پیامبر چه فرمود؟» .

پدرم گفت: «ایشان می فرمایند، همه ی آنان، از قریش هستند .» . (۸)

برخی تلاش کردند تا این حدیث را بر خلفای راشد و دو یا سه نفر از بنی امیه و دو یا سه نفر از بنی عباس منطبق کنند . چنین
تطبیقی، پذیرفته نیست . و تنها مصداق مورد پذیرش خبر غیبی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ائمه ی اثنی عشر علیهم
السلام می باشند .

این حدیث، بر ولادت امام مهدی (عج) دلالت التزامی دارد; زیرا، اگر فرض کنیم از حضرت عسکری علیه السلام فرزندی به نام
مهدی علیه السلام متولد نشده باشد، خلفای حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم، یازده تن خواهند بود و این، یعنی، نادرست
گویی از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم که امری محال است .

پس باید وقوع ولادت امام علیه السلام را پذیرفت و در غیر این صورت، این حدیث، مطابقت خارجی ندارد .

ج) حدیث «من مات و لم یعرف امام زمانه . . .»

این حدیث هم میان امامیه و اهل سنت، از مسلمات است و همه، آن را روایت کرده اند . متن حدیث این چنین است:

«من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه; (۹)

کسی که بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، با مرگ جاهلیت مرده است .»

اگر امام مهدی علیه السلام هنوز به دنیا نیامده باشد، پس ما، معرفتی از امام زمان مان نداریم و گرفتار مرگ جاهلی شده ایم; زیرا،
بنابراین حدیث، در هر زمان، امامی وجود دارد و لازم است معرفت به او وجود داشته باشد و در صورت متولد نشدن امام مهدی
(عج) چنین شناختی حاصل نمی شود .

عامل دوم: اخبار خاص

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام از تولد فرزندی برای امام حسن عسکری علیه السلام خبر می دهند
که بعد از به دنیا آمدن، از دیدگان پنهان می شود و زمین را پر از قسط و عدل خواهد کرد و ایمان به ایشان، برای هر مؤمنی
ضروری است .

شیخ صدوق، در کمال الدین، این احادیث را در ابواب زیر، تنظیم کرده است:

۱- اخبار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم از حضرت مهدی (عج) (۴۵ حدیث) ;

۲- اخبار امام علی علیه السلام از امام مهدی (عج) ;

۳- اخبار حضرت زهرا علیها السلام از امام مهدی (عج) (۴ حدیث) ;

۴- اخبار امام حسن علیه السلام از امام مهدی (عج) (۲ حدیث) ;

۵- اخبار امام حسین علیه السلام از امام مهدی (عج) (۵ حدیث) ;

۶- اخبار امام سجاد علیه السلام از امام مهدی (عج) (۹ حدیث) ;

۷- اخبار امام باقر علیه السلام از امام مهدی (عج) (۱۷ حدیث) ;

۸- اخبار امام صادق علیه السلام از امام مهدی (عج) (۵۷ حدیث) ;

مجموع روایات موجود در کافی و الغیبه و کمال الدین و دیگر کتب، بیش از هزار حدیث است .

به عنوان نمونه، یک حدیث از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و دو حدیث از امام صادق علیه السلام نقل می کنیم .

۱- ابن عباس، روایت می کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: «آگاه باش که خداوند تبارک و تعالی، من و