پاورپوینت کامل مهدویت از دیدگاه دین پژوهان و اسلام شنان غربی(۱) ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهدویت از دیدگاه دین پژوهان و اسلام شنان غربی(۱) ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهدویت از دیدگاه دین پژوهان و اسلام شنان غربی(۱) ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهدویت از دیدگاه دین پژوهان و اسلام شنان غربی(۱) ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۶۳

اشاره

آنچه در پی می آید ترجمه ای است از مقاله ی Messianism (مهدویت) که در دائره المعارف دین جلد ۹ صفحه ۴۶۹ الی ۴۸۱
ویراسته میرچا الیاده توسط شرکت انتشاراتی مک میلان نیویورک آمریکا در سال ۱۹۸۷ به چاپ رسیده است . طبیعتا دیدگاه
دانشمندان و دین شناسان غربی نسبت به ویژگی های حضرت مهدی (عج) تا حدود زیادی متاثر از متون و شخصیت هایی است که با
جایگاه عصمت، مبانی غیبت، تاریخ زندگی ایشان و به طور کلی دیدگاه شیعه ی دوازده امامی نسبت به آن حضرت، آشنایی کاملی
نداشته اند، همچنان که در قسمت کتاب شناسی این مقاله ملاحظه می شود، در اکثر برداشت ها کتب غیراصلی و دست دوم، ملاک
قضاوت بوده اند و نویسنده ی بخش سوم مقاله (مهدویت در اسلام) در ابتدای کتاب شناسی خود تذکر می دهد که هیچ مطالعه ی
جامعی را در خصوص کل موضوعات مربوط به حضرت مهدی (عج) و نهضتهای تاریخی نیافته، تنها دو کتاب را می تواند به عنوان
منابعی مهم در خصوص ظهور اولیه، سابقه و توسعه دیدگاه حضرت مهدی (عج) در نهضتهای شیعه، معرفی نماید . اول، کتاب
«آغاز مهدویت » اثر ژان اولاف بلیج فلدت و دوم، کتاب «مهدویت در اسلام: ایده مهدی در شیعه دوازده امامی » اثر عبدالعزیز
ساشادینا .

واضح است که منظور اصلی از ترجمه این مقاله و سایر مقالاتی که در دائره المعارف های معتبر غربی در مورد حضرت مهدی (عج)
به قلم بزرگترین دین شناسان و اسلام شناسان غربی نگارش یافته، صرفا آشنایی با دیدگاه و نگرش آنان نسبت به آن وجود عزیز
است نه تایید کامل عقاید و کج فکری های آن دانشمندان، لذا ترجمه این نوع مقالات می تواند زمینه ای برای شناخت هر چه
دقیق تر عقاید بزرگان شیعه شناسی غرب در مورد حضرت فراهم آورد تا این شناخت، خود مبنایی برای تبلیغ صحیح و شناساندن
شخصیت حقیقی آن امام عزیز به مردم و اندیشمندان دیار غرب باشد . ان شاء الله .

(مترجم)

این نوشتار، مشتمل بر سه مقاله است:

۱) نگاه اجمالی

۲) مسیحا باوری در دین یهود

۳) مهدویت در اسلام

مقاله اول مروری بین فرهنگی بر مفهوم و عقیده ی مسیحا باوری در ادیان مختلف، به ویژه در مسیحیت، ارائه می نماید . دو
مقاله ی بعدی به مسیحا باوری در سنت یهود و [مهدویت در] اسلام می پردازند .

۱) نگاه اجمالی

واژه مسیحا باوری از کلمه مسیح گرفته شده که ترجمه ی واژه ی عبری mashiah (تدهین شده) است و در اصل به پادشاهی
دلالت می کرد که سلطنت او با مراسم مسح با روغن، مقدس اعلام می شد . در کتب مقدس یهود (کتب عهد عتیق)، mashiah
همیشه برای اشاره به پادشاه وقت اسرائیل به کار رفته است: در مورد طالوت نبی (باب ۱۲ آیات ۳ – ۵ و باب ۲۴ آیات ۷ – ۱۱)،
داوود نبی (باب ۱۹، آیات ۲۲ – ۲۱)، سلیمان نبی (کتاب وقایع ایام ۲ . باب ۶، آیه ۴۲)، یا پادشاه به طور کلی (کتاب مزامیر: باب ۲،
آیه ۲; باب ۱۸، آیه ۵۰; باب ۲۰، آیه ۶; باب ۲۸، آیه ۸; باب ۹، آیه ۸۴; باب ۳۸، آیه ۸۹; باب ۵۱، آیه ۸۹، باب ۱۷، آیه ۱۳۲). اما در دوره ی
بین دو عهد، این واژه به پادشاه آینده اطلاق می شد که انتظار می رفت پادشاهی اسرائیل را اصلاح کند و مردم را از شر تمام
شیاطین نجات دهد .

در عین حال، اگر چه در پیشگویی های پیامبران در خصوص پادشاه آرمانی آینده، از واژه ی مسیح استفاده نشده است، اما آنها را از
زمره ی از همین نوع پیش بینی های مربوط به معادشناسی تلقی کرده اند . این متون عبارتند از کتاب اشعیای نبی باب ۹، آیات ۱ –
۶; باب ۱۱، آیات ۱ – ۹; کتاب میکاه نبی باب ۵ آیات ۲ – ۶، کتاب زکریای نبی باب ۹، آیه ۹، و برخی از مزامیر «شاهانه » مانند کتاب
مزامیر داود باب ۲، ۷۲ و ۱۱۰ . سابقه این مفهوم اخیر در مکاتب سلطنتی خاور نزدیک باستانی یافت می شود که در آن پادشاه نقش
ناجی مردم خود را ایفا می کرد و انتظار می رفت که هر پادشاه جدید حاصلخیزی، ثروت، آزادی، صلح و سعادت را برای سرزمین
خود به ارمغان آورد . نمونه های آن را می توان هم در مصر و هم در بین النهرین یافت . دانشمند فرانسوی، ادوارد دورم (۱) در کتاب
خود تحت عنوان (۱۹۱۰) برخی از متونی را ذکر کرده است که چنین انتظاراتی را تحت عنوان «پادشاه مسیح » مطرح کرده اند [.
همچنین مراجعه کنید به: پادشاهی، مقاله ای در باره ی پادشاهی در سرزمین مدیترانه ی باستانی] .

یهودیت: در یهودیت مربوط به دوره ی بین دو عهد، امیدهای مربوط به مسیح موعود در دو جهت شکل گرفت . یکی از آنها ملی و
سیاسی بود که در مزامیر منسوب (۲) به سلیمان (بابهای ۱۷ و ۱۸) با بیشترین وضوح مطرح شده است . در اینجا این مسیح ملی،
فرزند داوود است . او با خرد و عدل حکومت خواهد کرد; قدرتهای بزرگ جهان را شکست خواهد داد، مردم خود را از قید
کومت بیگانه رها خواهد ساخت و سلطنتی جهانی وضع خواهد کرد که در آن مردم در صلح و سعادت زندگی خواهند کرد . همین
آرمان شاهانه در توصیف حکومت شمعون در کتاب اول مکابیان (۳) باب ۱۴، آیه ۳; مطرح شده که بیانگر پیشگویی های کتب عهد
عتیق در مورد مسیح موعود است .

برخی اسناد جعلی، به ویژه وصیت نامه لیوای (۴) ، از مسیح کشیش نیز سخن می گویند که قرار است صلح و علم خداوند را برای
مردم خود و جهان به ارمغان آورد . امت قمران (۵) حتی منتظر دو فرد تدهین شده بودند، یک کشیش و یک پادشاه، اما اطلاع
زیادی از وظایف آنها در دست نیست .

مسیر دوم این شکل گیری مهمتر از همه در کتاب حبشی زبان مکاشفات خنوخ نبی (کتاب اول خنوخ) و در کتاب دوم اسدرا (۶)
(که کتاب چهارم عزرا هم نامیده می شود) یافت می شود . تمرکز اصلی آن بر عبارت پسر انسان است . این عبارت در عهد عتیق
عمدتا جهت اشاره به انسان (کتاب مزامیر داود باب ۸، آیه ۵; باب ۸۰، آیه ۱۸; [نسخه انگلیسی باب ۸۰، آیه ۱۷] و چندین بار
هت خطاب به پیامبر، در کتاب فر قیال نبی) به کار رفته است . در رؤیائی که در کتاب دانیال باب ۷، ثبت شده است، این عبارت در
آیه ۱۳ برای اشاره به «موجودی شبیه انسان » به کار رفته که برخلاف چهار حیوان معمول، مظهر چهار قدرت بزرگ در جهان قدیم
است و بر نقش مهم اسرائیل در روز قیامت دلالت می کند .

در کتب مکاشفات مذکور، پسر انسان شخصیتی غیرمادی، کمابیش الهی و ازلی است که در حال حاضر در بهشت پنهان است . وی
در آخرالزمان، ظاهر می شود تا در باب رستاخیز مردگان در میان جهانیان قضاوت کند . مؤمنین از سلطه ی شیاطین رها
می شوند و او برای همیشه در صلح و عدالت بر جهان حکومت خواهد کرد . در این کتب اغلب از او به عنوان «شخص برگزیده » یاد
شده، تنها گاهی «شخص تدهین شده » ، یعنی مسیح موعود، نامیده می شود . آشکار است که تفسیر سوره ی ۱۳ باب ۷ کتاب دانیال،
«پسر انسان » را به یک شخص اطلاق می کند نه چیزی که مورد مقایسه قرار گیرد . مشکل در این جاست که تا چه حد این متون به
قبل از مسیحیت تعلق دارند . کتاب دوم اسدرا قطعا بعد از سقوط بیت المقدس در سال ۷۰ میلادی نوشته شده است و بخشهایی
از کتاب اول خنوخ که در آن اشاراتی به پسر انسان شده، در لابلای قسمتهای آرامی (۷) زبان همان نوشته ای که در قمران یافت شده،
وجود ندارد . از سوی دیگر، به نظر می رسد عهد جدید همین تفسیر سوره ۱۳، باب ۷، کتاب دانیال را مفروض گرفته است .

مسیحیت: مسیحیت اولیه بسیاری از نظرات یهودیت را در خصوص مسیح موعود پذیرفته، آنها را در مورد عیسی مسیح به کار
می برد . مسیح موعود در زبان یونانی به Christos ، یعنی مسیح، ترجمه شده است، بدین وسیله عیسی مسیح را با امیدهای
مسیحایی یهودیت یکسان تلقی کرده است . انجیل متی تفسیر این عبارت را در کتاب اشعیای نبی باب ۹، آیه ۱ (نسخه انگلیسی
باب ۹، آیه ۲) “کسانی که در تاریکی راه می پیمایند، شاهد نور عظیم خواهند بود”، در عیسی مسیح متحقق دانسته است (انجیل
متی باب ۴، آیات ۱۴ – ۱۸). نقل شده که کتاب میکاه نبی باب ۵، آیه ۱ (نسخه ی انگلیسی باب ۵ آیه ۲) تایید می کند که مسیح در
بیت اللحم به دنیا می آید (انجیل متی باب ۲، آیه ۶). آیه ۹ از باب ۹ کتاب زکریای نبی به عنوان پیش بینی ورود عیسی مسیح به
بیت المقدس تفسیر شده است (انجیل متی باب ۲۱، آیه ۵) و اگر داستانی که انجیل متی روایت کرده صحیح باشد، به معنی آن
است که عیسی مسیح خواسته است خود را مسیح موعود معرفی کند .

آیه ۷ باب ۲ مزامیر (“تو پسر من هستی”) در ارتباط با غسل تعمید عیسی مسیح نقل شده یا حداقل تلویحا به آن اشاره دارد
(انجیل متی، باب ۳، آیه ۱۷; انجیل مرقس باب ۱، آیه ۱۱; انجیل لوقا باب ۳، آیه ۲۲). (اما مسیح موعود در یهودیت پسر خدا تلقی
نمی شد) . از کتاب مزامیر داود باب ۱۱۰، آیه ۱ برای اثبات این امر استفاده می شود که مسیح موعود نمی تواند پسر داوود باشد
(انجیل متی باب ۲۲، آیه ۴۴) ; بخشهای دیگر باب ۱۰ مزامیر داود مؤید تفسیر باب ۵، ۶ و ۷ کتاب عبدانیان است . اما عهد جدید،
مسیحا باوری سیاسی مذکور در مزامیر سلیمان را رد می کند . عیسی مسیح از قبول پادشاهی خودداری کرد (انجیل یوحنا، باب ۶،
آیه ۱۵) ; او در برابر پیلات (۸) اعلام کرد: “پادشاهی من متعلق به این جهان نیست” (انجیل یوحنا باب ۱۸، آیه ۲۶). با وجود این او را
متهم نمودند که ادعای “پادشاهی یهود” را نموده است (انجیل یوحنا باب ۱۹، آیه ۱۹).

با این حال، اگر چه عهد جدید تصریح می کند مسیح موعود پسر خداست،