پاورپوینت کامل تنها راه (۴) ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تنها راه (۴) ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تنها راه (۴) ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تنها راه (۴) ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۱۱

مروری بر زیارت حضرت صاحب الامر (عج)

السلام علیک سلام مَنْ عرفک بما عَرَّفَک به الله؛

سلام بر تو! سلام کسی که معرفت و شناخت خود را از تو، از ناحیه خداوند به دست آورده است.

سلام خود را بر آن سترگی روانه می سازیم که شناخت و معرفت اش را از آفریدگار هستی دریافت کرده ایم.
افق سلام و ارادت من، به بلندایِ درک و دریافت من است، آن معرفتی که از آبشار آسمان و عنایت الهی
باریدن گرفته و تمامی وجود مرا و بندگان را و هستی را زیر بارش خود درآورده است. اگر من با سلام خود
نهایت عشق و ارادت خویش را به تو فریاد می کنم و پنجره طوفانی نهاد و خمیر خود را می گشایم، همه، از
بذر معرفتی است که با دستان باغبان هستی در پنهان خانه وجودم کِشته است و پنجره های دل ام را با
ریسمان خود و «حبل الله المتین»(۱) گِره زده است. و این گونه نجوای عشق را «اللهم عرّفنی حجتک» وِرد
زبان ام ساخته و زمزمه می کند که «ای همه امید من و ای خالق هستی! تو خود گِل مرا با معرفت ولیّ و
حجّت ات سرشتی و بدینسانِ عطرِ توحید را بر وجودم هویدا کردی، حال، منِ بی قرار از معرفت و عشق به
ولایت و توحید، لایه های بالاتر و بیش تر از معرفتِ حجّت را می طلبم. و این گونه است که با چنگ زدن به
ریسمان ولایت تو و اطاعت، از چاه نفس و دنیا و شر شیطان و مردم(۲) نجات یافته و فراسوی رشد و قربِ
رضوان اکبر را به آسمان هدایت در می نوردم.

او ـ حجّت تو ـ سبب متصل(۳) و رحمت پیوسته(۴) آسمان و زمین است. این سبب و ریسمان متین، از
ناحیه تو فرستاده شده و معرّفی شده است و کام نهادمان را شیرین ساخته است.

اگر چنین نکرده بودی، من خود را گُم کرده بودم و در وادی گمراهی سرگردان بودم. «فإن لم تعرفنی
حجّتک ضللتُ عن دینی»(۵)

(۶)(۷)

الله؛(۸) اگر ما امامان معصوم ـ نبودیم خداوند شناخته نمی شد.

هم خداوند را به ما می شناسانند.

«به طوری که در عالم ارواح و اجساد، هیچ فرشته مقرّب، پیامبر مرسل، راستگو، شهید، دانا، نادان، پست،
فاضل، مؤمن صالح، بدکار ناشایست، ظالم ستمگر، شیطان خبیث و نه مردمی که حدّ اعتدال اوصاف را
دارند و دانا و حاضرند، باقی نمانده است.

مگر این که خداوند، عظمت مقام و منزلت شما را به ایشان شناسانده است: «… والاّ عرّفهم جلاله أمرکم و
عِظَم خَطَرِکم»(۹)

(۱۰)

رصد کرده و پیوسته «رشد» آن را صدّ و مانع شده اند.

عدّه ای پس از یقین و اطمینان به حقیقت ها، از روی ظلم و برتری جویی، دست به انکار و ستیز با آن
می زنند:

«وَ جَحَدُوا بها وَ اسْتَیْقَنتها أنفسهم ظلما و علواً*(۱۱)

عنده. و قد قال الله عزّ و جلّ «وجحدوا بها واستیقنتها أنفسهم ظلما و علواً؛»(۱۲)

آن، عبارت است از چیزی که انسان آن را انکار کند در حالی که می داند «حقّ» است و نزد او ثابت است…»

در روایتی دیگر امام صادق علیه السلام ، بیان می فرماید: چگونه علمای یهود از حق چشم پوشی کردند، در حالی که
آنان، به واقع و حق، علم داشتند آنان، از روی تورات و انجیل به دست آورده بودند که در آستانه بعثت
رسول اکرم است و از ویژگی های او، به خوبی آگاه بودند، همان گونه که فرزندان خود را می شناختند.
«الذین آتیناهم الکتاب یعرفونه کما یعرفون أبنائهم»(۱۳) و از صفات آن حضرت و یاران او و بعثت و
مهاجرت اش آگاهی داشتند: «محمد رسول الله و الذین معه أشداء علی الکفار رحماء بینهم تریهم رکعاً
سجداً یبتغون فضلاً من الله و رضواناً سیماهم فی وجوههم من أثر السجود ذالک مثلهم فی التورات و
مثلهم فی الإنجیل»(۱۴).

سجده، نشان ها پدیدار است. این، در کتاب تورات و انجیل است که مثل حال شان…».

آن حضرت در ادامه حدیث می فرمایند: «پس از زمانی که خداوند نبی اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را مبعوث فرمودند، اهل
کتاب، او را شناختند همان گونه که در قرآن آمده است: «فلّما جاءهم ما عرفوا کفروا به»(۱۵) او را شناختند و
از حقیقت چشم پوشانیده و کفر ورزیدند. این اهل کتاب، همان هایی بودند که قبل از بعثت حضرت اش:
عرب را خطاب می کردند که آستانه ظهور و بعثت پیامبر است و او در مکّه خروج خواهد کرد و به مدینه
هجرت می کند و او آخرین پیامبر الهی است و برترین آنان… و رجز سر می دادند که ما، در رکاب او و به
همراه او با شما جنگ خواهیم کرد، ولی آن گاه که او، مبعوث گردید و تمامی خصوصیات و ویژگی ها را در
وی آشکارا یافتند، شعله های حسد آنان شراره زد و در کفر، معرفت های خود را سوزانیدند. همان گونه که
در قرآن چنین آمده: «و کانوا من قبل یستفتحون علی الذین کفروا فلّما جاءهم ما عرفوا کفروا به»(۱۶)(۱۷).

ولی آمادگی های لازم را فراهم نیاورده باشیم.

قرآن، اینگونه جریان تاریخی یهود و عالمان آن را به یاد می آورد و تحلیل می کند و بدین سان مسلمانان را
«سیر» و «نظر» می دهد تا در فضای موجود، با ملاک و معیارهای درست، فراسوی خود را دریابیم و اسیر
دشمنان دیرینه نگشته، فریب آنان را نخوریم، و حدّاقل، احتمال این را بدهیم که صهیونیسم که در قالب
«یهودی ـ مسیحی» جریان یافته است، با علم و آگاهی، در آستانه ظهور حضرت مهدی(عج) به تکاپو افتاده
است و تهاجم گسترده خود را، به عنوان «اقدامی پیشگیرانه» آغازکرده است. از این رو، ماشین جنگی
صهیونیسم، یعنی امریکا، بر خلاف راهبردهای پیشین خود، به شیوه مستقیم و بی مهابا، وارد عرصه
گردیده و با شتاب و با صراحت و صلابت، برای رسیدن به اهداف خود می تازد.

وَ نَعتَکُ ببعْضِ نُعُوتِک الّتی أنتَ أهْلُها و فَوْقَها؛

و تو را متصف کرد به بعض صفات ات که توشایسته ی آنی و بایسته فوق آن.

ای آقا و سرور من: چه گونه می توان به قلّه های معرفت تو دست یافت؟

راهی نیست مگر آن که این سان سرود عرفانی خود را زمزمه سر دهم: «مَوالِیّ لا أُحْصی ثَنائکُمْ وَ لا أبْلُغُ مِنَ
الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ»؛(۱۸) ای سروران ام! من توانایی ستایش شما را ندارم». هم چنانکه
ستایش خداوند نیز امکان ندارد.

رسول خدا نقل می فرمایند: «سُبْحانُک لا أحصی ثَنایی عَلَیْکَ أنتَ کَما أثَنیتَ علی نفسِک»؛(۱۹) منزّه هستی تو
ای خداوند و من از ستایش تو ناتوان ام تو آن چنان هستی که خود خویشتن را ستوده ای.

امامان را نمی توان وصف کرد؛ زیرا، آنان مظاهر صفات و اسمای خداوند هستند و برای غیر أئمه، شناختن
کمالات و فضایل ایشان ممکن نیست.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نیز فرمود: «ای علی! جز من و تو کسی دیگر خدا را نشناخته است و جز خداوند و تو،
کسی دیگر مرا نشناخته است و جز خدا و من، کسی دیگر، تو را نشناخته است(۲۰)». و معنای جمله «و لا أبْلُغُ
مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ وَ لا مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ» نیز چنین است؛ یعنی، من به عمق ستایش شما نمی رسم و
نمی توانم منزلت شما را آن طور که شایسته است، توصیف کنم.»(۲۱)

خدا از فضل و بخشش به او عنایت فرموده است.

چه کسی است که بتواند امام را بشناسد یا انتخاب امام برای او ممکن باشد؟ هیهات: در این جا خردها گم
گشته، خویشتن داری ها بی راهه رفته اند، عقل ها سرگردان اند، دیده ها بی نورند، بزرگان کوچک شده اند
حیکمان متحیّرند، خردمندان کوتاه فکرند، خطیبان درمانده اند، اندیشه وران نادان اند، شعرا وامانده اند،
ادیبان ناتوان اند، سخنوران در مانده اند و نتوانند یکی از شئون و فضایل امام را توصیف کنند. همگی به
عجز و ناتوانی معترف اند.

چه گونه ممکن است تمام اوصاف و حقیقت امام را بیان کرد یا مطلبی از امر امام را فهمید و جایگزینی که
کار او را انجام دهد، برای اش پیدا کرد؟! ممکن نیست! چه گونه و از کجا؟! در صورتی که او از دست یازان و
وصف کنندگان، اوج گرفته و مقام ستاره در آسمان را دارد! او، کجا و انتخاب بشر؟! او، کجا، و خرد بشر؟!
او، کجا و مانندی برای او؟!…»(۲۲)

أشهد أنّک الحجهُ علی مَنْ مَضی وَ مَنْ بَقِیَ؛

گواهی می دهم که همانا تویی حجّت، بر آن که گذشته است از دنیا و آن که باقی مانده است.

گفته شده که در نگاه کلی و جامع زیارت، از سه دیدگاه قابل مطالعه و بررسی است: ۱ ـ اسلام؛ ۲ ـ شهادت؛
۳ ـ توسّل.

«سلام»، معرفت و محبّت و اطاعت پاکان را صلا می زند و تولاّیِ آنان را باز خوانی می کند. انسان با بیان
سلام های خود، مهر و عشق خود را به «تنها راه» اظهار می کند و به راه می افتد.

«شهادت»، حضور یافتن در سال «معرفت» و «محبّت» و «اطاعت» و بار یافتن در ساحل «تولاّیِ پاکان و
پاکی ها» است».(۲۳)

معرفت و محبّت و اطاعت روانه می سازیم و انقطاع از غیر را و اتّصال با بی کرانه ها را ورود می یابیم.

تو را حجّت او، و راه مبرهن و محکم برای رسیدن و وصول به حق می دانم و با حضور و شهود خود، آن را
حس می کنم و گواهی می دهم جایگاه تو را و پدران تو را و معصومان را به عنوان حجّت و و طریقِ اقوم(۲۴) و
پایدار در فراسوی حقِ؛ برای گذشتگان و آیندگان به خوبی می دانم و حضور و شهود خود را در آن می یابم.
من، شاهد و گواه هستم به قامتِ بلند شما که حجّت او هستید، برای گذشتگان و آیندگان.

شیعه، به اولین و آخرین شما، اعتقاد دارد، اعتقادی یک پارچه «مؤمنٌ… وَ اَوَّلِکم و آخِرِکم»(۲۵)

آیندگان هستید.

توّلیتُ آخِرَکُمْ بِما تولّیتُ بِهِ اَوَّلکُمْ»(۲۶)

وَ انَّ حِزْبَکَ هُمُ الْغالِبُونَ وَ أولیاءَکَ هُمُ الْفائِزُونَ وَ أعْداءَکَ هُمُ الْخاسِرون؛

و همانا حزب تو، پیروزند و دوستان ات، کامیاب اند و سرافراز و دشمنان ات گروه زیانکاران اند.

ای سرو قامت و یوسف سیما و ای کانون هستی و اوج شکوه و عظمت! تو «قواعد العلم»(۲۷) و پایه ها و
اساس علم و قانون مندی هستی، و هر کس همدل و هماهنگ وهمراه با تو شود و در حزب و گروه تو در
آید، هم آوا و هم سو با نظام هستی گشته غالب و پیروز خواهد بود؛ زیرا، حزب تو، همان حزب خدا است
و «فَإنَّ حِزْبَ الله هم الغالبون»(۲۸).

آینه زمین با اهل اش فرو می رود:

عن سلیمان الجعفری، قال: سألت أبا الحسن الرضا علیه السلام . قلت: «تخلو الأرض من حجّه الله»؟ قال: «لو خلقت
الأرض طرفه عین من حجه لساخت بأهلها»؛(۲۹) سلیمان جعفری، از حضرت رضا علیه السلام پرسید: «آیا زمین از
حجّت خالی می شود؟». فرمود: «اگر یک چشم زدن، زمین از حجّت خالی باشد، هر آینه، با اهل اش فرو
می رود.».

همگرایی با سنّت حاکم بر هستی و در آمدن در گروه آنان، پیروزی را و در آمدن در دوستان و از اولیای آنان
گشتن فوز سرافرازی را به همراه می آورد. عدوات و دشمنی با آنان، خسارت و از دست دادن تمامی