پاورپوینت کامل شمیم رحمت ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شمیم رحمت ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شمیم رحمت ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شمیم رحمت ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۸۳

اشاره:

این مقاله بخشی از کتاب پاورپوینت کامل شمیم رحمت ۶۱ اسلاید در PowerPoint تألیف آیت اللّه سید صادق شیرازی است.

ایشان برخی از روایات کشتار دولت امام زمان(عج) را طرح و از نظر سند و دلالت قابل خدشه
می داند.

هم چنین احادیث صحیح و معتبری که روش حکومتی حضرت مهدی(عج) را بر پایه رفق و
مدار می دانند، ذکر می کند و در پایان، میان این دو دسته از روایات جمع می نماید.

روش امام مهدی(عج) در تشکیل حکومت

متأسفانه، ذهنیت رایج مسلمانان آن است که امام مهدی(عج) با چهره ای خشن ظهور می کند و با تکیه بر
شمشیر و قتل و کشتارِ مخالفان خود، موفق به برپایی حکومت و کسب قدرت می شود. این ذهنیت در
روایاتی ریشه دارد که در این باره موجود است و در کتاب ها و بر روی منبرها برای مردم بازگو می گردد.
برپایه پاره ای از این روایات، امام مهدی(عج) به هنگام ظهور، چنان با خشونت و درشتی با مردم رفتار
می کند که بیش تر آنان آرزو می کنند که کاش هرگز او را نبینند، عده زیادی از آنان نیز در نسب او به تردید
می افتند و او را از آل محمد علیهم السلام نمی دانند.

روایات دروغین و محمدبن علی الکوفی

تعداد این روایات به بیش از پنجاه مورد می رسد. از این تعداد، سند نزدیک به سی مورد از آن ها به
شخصی به نام محمدبن علی الکوفی می رسد که فردی بدنام و دروغ گو است و تمام علمای رجال بر
بی اعتباری روایات او حکم کرده اند. این شخص، در زمان امام حسن عسکری علیه السلام می زیسته و از معاصران
جناب فضل بن شاذان بوده است.

فضل بن شاذان از اعاظم روات و بزرگان شیعه است که هیچ شکی در جلالت و قدر و منزلت وی وجود
ندارد، تا جایی که امام عسکری علیه السلام در مدح و توصیف او می فرماید:

اِنی أغبط اهل الخراسان لمکان الفضل

به خاطر آن که فضل، خراسانی است، من آرزو داشتم که از اهل خراسان می بودم.

حال، فضل بن شاذان در وصف محمدبن علی کوفی می گوید:

«رجلٌ کذّاب؛ مردی بسیار دروغ گوست».

و در جایی دیگر اظهار داشته است: «کدت أقنت علیه؛ نزدیک بود در قنوت نماز لعن و نفرینش کنم.»

اکنون به چند نمونه از این دست روایات اشاره می کنیم:

روایت نخست: روایتی است که بیش از یک صفحه از بحارالانوار را به خود اختصاص داده است، در
این روایت آمده است:

حضرت مهدی(عج) پس از ظهور، عده ای از مسلمانان را مورد تعقیب قرار می دهد، آنان نیز فرار کرده به نصارای روم پناه
می برند. نصارا به آنان می گویند اگر می خواهید به شما پناه دهیم، باید صلیب بر گردن بیاویزید و مسیحی شوید. این گروه نیز از
ترس امام زمان مسیحی می شوند. حضرت این مسلمان های فراری را از چنگ نصرانی ها بیرون می آورد، مردان آن ها را
می کشد و شکم زنان باردار آنها را پاره می کند؛ «فیقتل الرجال و یبقر بطون الحبالی».

باید دانست که امام زمان(عج)، دارای مقام امامت است و بهتر از هر کسی احکام اسلام را می داند.

در دین اسلام اگر زن بارداری مرتکب جنایتی گردد و حدّ بر او واجب شود، به عنوان مثال اگر زنا دهد و
چهار شاهد عادل بر زنا دادن او شهادت دهند ـ و بنا شد که او را حدّ بزنند، مادامی که این زن باردار است
جاری کردن حد بر او حرام است؛ باید صبر کنند تا فارغ شود و بعد حدّ را بر او جاری سازند. با این همه، آیا
حضرت ولی عصر(عج) شکم زن باردار را پاره می کنند؟! آیا این روایت جَعل و دروغ نیست؟

روایت دوم: در بحارالانوار(۱)، از کتاب غیبه نعمانی به این سند ذکر شده:

رسول اللّه سار فی أُمّته باللین والغائب یسیر بالقتل.»

آیا امام مهدی(عج) بر طبق روش رسول خدا صلی الله علیه و آله عمل خواهد کرد؟ فرمود: هرگز، رسول خدا صلی الله علیه و آله با نرمی با امّتش
رفتار کرد، در صورتی که امام مهدی(عج) از روش قتل و کشتار استفاده خواهد کرد.

این روایت علاوه بر آن که ضعف سند دارد با روایات صحیحه ای که درباره شباهت رفتار امام
عصر(عج) با رفتار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وجود دارد و بعدا ذکر خواهد شد در تعارض است.

روایت سوم:(۲) باز با همان سند قبلی است: «عن محمدبن علی الکوفی عن البزنطی عن العلاء»

در این سند مغیره بن سعید نیز آمده که حضرت صادق علیه السلام در مورد او فرموده است:

«لعن اللّه المغیره بن سعید أنّه دسّ فی أحادیث أبی کثیرا،

خدا لعنت کند مغیره بن سعید را همانا که او در روایات پدرم بسیار دست می بُرد (آن ها را تغییر می داد)».

در این روایت همانند روایات قبلی، باز مسئله کشتار مطرح شده است. و این سخن را به امام نسبت
می دهند که: سمعت أبا جعفر علیه السلام یقول:

لو یعلم الناس ما یصنع الغائب اِذا خرج لأحبّ أکثرهم أن لایروه ممّا یقتل الناس.

اگر مردم می دانستند مهدی(عج) پس از ظهور چه می کند بیش تر آن ها دوست نداشتند او را ملاقات کنند به دلیل
کشتار مردم توسط او.

چنین سخنی از طرف یک آدم دروغ گو به امام معصوم نسبت داده شده و به هیچ وجه قابل پذیرش
نیست؛ چرا که انسان عاقل اگر سخن انسان دروغ گویی را مبنی بر شراب خواری فلان مؤمن بشنود باور
نخواهد کرد و به خود اجازه نقل این سخن را نخواهد داد چه برسد در مورد امام معصوم. در دنباله این
روایت چنین آمده است که:

یقول کثیر من الناس لیس هذا من آل النبی لو کان لرحم.

آن قدر کشتار می کند که مردم می گویند، او از آل پیامبر صلی الله علیه و آله نیست؛ چرا که اگر از آل پیامبر بود رحیم و مهربان بود
و کشتار به راه نمی انداخت.

این سخن در مورد کیست؟! آیا در مورد حجاج بن یوسف ثقفی نیز چنین سخنی گفته می شود؟!

روایت چهارم: به دنبال همین روایت شماره ۱۱۴؛ عن محمدبن علی الکوفی عن البزنطی عن عاصم بن
حمید الحناف عن أبی بصیر قال أبو جعفر علیه السلام :

لیس شأنه اِلاّ بالسیف لایستتیب أحدا. سر و کار مهدی جز با شمشیر نیست و توبه احدی را هم نمی پذیرد.

آیا این شبیه سیره رسول اللّه صلی الله علیه و آله است؟

نکته مهم این است که محمد بن علی کذّاب روایات خود را نوعا به افراد ثقه نسبت می داده تا روایاتش
صحیح جلوه کند؛ همان طور که در اینجا نام حناف در سلسله سند آمده که او از ثقات است.

روایت پنجم: این بار از ابن محبوب (از اصحاب اجماع) عن البطائنی عن أبی بصیر عن أبی عبداللّه علیه السلام ،
می گوید: از امام پرسیدم: مهدی کی ظهور می کند؟ فقال:

ما تستعجلون بخروج الغائب فواللّه ما هو اِلاّالسیف والموت تحت ظلّ السیف.(۳)

چرا برای ظهور غایب (امام زمان) عجله می کنید، به خدا قسم او فقط با شمشیر سر و کار دارد و قتل و کشتار.

روایت ششم: از علی بن ابی حمزه بطائنی شیخ الواقفیه که قائل به خاتمیت امامت به موسی بن
جعفر علیه السلام است؛ او می گوید ایشان (امام موسی بن جعفر علیه السلام ) امام غایب است و اصلاً قائل به امام دوازدهم
نیست. در روایتی از امام رضا علیه السلام نقل شده است که پس از دفن این شخص فرمود: نکیر و منکر عمودی از
آتش بر او زدند که: «امتلأ قبره نارا اِلی یوم القیامه» الآن حدود هزار و دویست سال است که در قبرش می سوزد.
به هر حال روایت این است؛

عن ابن أبی بطائنی عن أبیه عن أبی بصیر عن أبی عبداللّه علیه السلام قال: «اذا خرج الغائب لم یکن بینه و بین
العرب و قریش اِلاّ السیف ما یأخذ منها اِلاّ السیف.(۴)

نمی کند.»

این ها تنها چند نمونه از روایاتی است که در این زمینه وارد شده است.

صرف نظر از محمدبن علی کوفی، عده ای از راویان دیگر این روایات نیز به هیچ وجه مورد اعتبار نبوده
و روایاتشان قابل پذیرش نیست.

گذشته از اشکالات سندی، این دسته از روایات، از جهت دلالت نیز ناتمامند و قابل پذیرش نمی باشند؛
زیرا مفاد بسیاری از آن ها با ضروریات مذهب و شریعت در تعارض است و به هیچ عنوان نمی توان آن ها را
توجیه کرد.

اصولاً امام مهدی(عج) می آید که عدالت را بیاورد و بساط جور و جفا و ستم را برچیند. بنابراین، امکان
ندارد که بخواهد از راه ظلم به عدل برسد و یا با ایجاد بدعت، سنت جدش حضرت محمد صلی الله علیه و آله و
امیرالمؤمنین علی علیه السلام را زنده کند. سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله آن بود که اجازه نمی داد هیچ زن بارداری را حد
بزنند و یا قصاصش نمایند، ولی بر اساس آن چه محمدبن علی کوفی نقل کرده است، امام مهدی(عج) شکم
زنان بارداری را که از ترس و برای حفظ جان خود مسیحی شده اند پاره می کند!!

روایات صحیح

دلیل دیگر بی اعتباری این گونه روایات، احادیث صحیح و معتبری است که بر مفهوم مقابل آن ها دلالت
دارد و صراحتا گویای این مطلبند که روش حکومتی حضرت ولی عصر(عج)، همانند همان روش
حکومتی رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علیه السلام است. به چند نمونه از این روایات توجه فرمایید:

۱. روایت نخست:

در بحارالانوار روایت موثق و حسنه ای از کتاب غیبه نعمانی ذکر شده است:

عن ابن عقده عن علی بن الحسن (ابن فضّال) عن أبیه عن رفاعه عن عبداللّه بن
عطاء قال: سئلت أبا جعفر الباقر علیه السلام : «فقلت إذا قام الحجّه بأیّ سیره یسیر فی الناس؟
فقال علیه السلام یهدم ما قبله کما صنع رسول اللّه و یستأنف الإسلام جدیدا.(۵)

میان خواهد برد و اسلام واقعی را دوباره برپا خواهد کرد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به فرموده قرآن(۶) با نرمی و عدم خشونت باورها و عقاید پیش از خود را بی اعتبار کرد.
این سیره پیامبر با همه مردم بود و حتی با کافران هم این گونه رفتار می کرد و تنها اختصاص به مسلمان ها
نداشت. امام زمان(عج) نیز درباره کافران هم همان سیره و همان نرمی و لطافت را به خرج خواهد داد، که
سیره رسول اللّه بود، مسلمانان که جای خود دارند.

۲. روایت دوم:

عن ابن عباس عن النبی صلی الله علیه و آله قال: «التاسع منهم [من أولاد الحسین علیه السلام ] من