پاورپوینت کامل حضرت زهرا و حضرت مهدی (علیهماالسلام)(۲) ۹۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت زهرا و حضرت مهدی (علیهماالسلام)(۲) ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت زهرا و حضرت مهدی (علیهماالسلام)(۲) ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت زهرا و حضرت مهدی (علیهماالسلام)(۲) ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

۴۱۳

مقدمه

در شماره هفتم، درباره ارتباط میان حضرت زهرا (س) و حضرت مهدی (عج) و همانندی های آن دو بزرگوار، مطالبی را که از قرآن
و روایات استفاده می شد بیان کردیم. در این نوشتار، ادامه آن مباحث را پی می گیریم و به مواردی دیگر اشاره می کنیم.

۱۹. حضرت زهرا (س) نور اهل آسمان و حضرت مهدی (عج) نور اهل زمین است

الف) حضرت زهرا (س) نور اهل آسمان است

در بخشی از یک حدیث طولانی و زیبا، پیامبر اکرم (ص) فرمود:

ثم أظلمت المشارق و المغارب، فشکت الملائکه إلی الله تعالی أنْ یکشف عنهم تلک
الظلمه. فتکلم الله جلّ جلالُه کلمهً فخلق منها روحا ثُمّ تکلَّم بکلمهٍ فخلق من تلک
الکلمه نورا، فأضاءت النور إلی تلک الروح و أقامها مقامَ العرش فزهرت المشارق و
المغارب فهی فاطمه الزهراء و لذالک سمیت الزهراء لأنَّ نورها زهرت به السماوات.(۱)

چون به واسطه نور او، آسمان ها روشن شد.

ب) حضرت مهدی (عج) نور اهل زمین است

مفضل بن عمر می گوید:

از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: «ربّ الأرض» در آیه «وأشرقت الأرض بنور
ربّها»(۲) یعنی امام الارض «مراد امام زمین است.» پرسیدم: «وقتی حضرت خروج کند
چه می شود؟».

فرمود: «در آن روز، مردم، از نور خورشید و ماه، بی نیاز می شوند و به نور امام(ع) اکتفا
می کنند.(۳)

خورشید و ماه بی نیاز می شوند.(۴)

دلیل این مطلب، روایتی است که باز خود مفضل بن عمر از امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود:

إذا قائمنا قام، أشرقت الأرض بنور ربّها و استغنی العباد عن ضوء الشمس و ذهبت
الظلمه….(۵)

خورشید بی نیاز می شوند و ظلمت به طور کلی از بین می رود.

۲۰. حضرت زهرا (س) خیره الأحرار و سیده النساء، مادر حضرت مهدی (عج) خیره الإماء و

جابر جعفی می گوید:

از امام باقر (ع) شنیدم که فرمود: عمر بن خطاب به امیرالمؤمنین (ع) عرض کرد: «اسم
مهدی (ع) چیست؟». حضرت فرمود: «رسول خدا (ص) از من تعهّد گرفتند که نام او
را بیان نکنم تا خداوند، به او، اجازه قیام بدهد».

عمر گفت: «پس اوصاف او را بگو». حضرت فرمود: «او، جوانی است میانه، صورتش
بسیار زیبا، با موهای زیبایی که بر شانه هایش می رسد و نور صورتش بر سیاهی
محاسن و موهای سرش غلبه دارد».

آن گاه حضرت فرمود: «پدرم فدای فرزند بهترین کنیزان(۶)».

عبدالرحیم قیصر می گوید:

به امام باقر (ع) عرض کردم: «این جمله امیرمؤمنان (ع): “بأبی ابن خیره الإماء” آیا
منظور، فاطمه است»؟ حضرت فرمود: «همانا فاطمه بهترین و برگزیده زنان آزاده
است(۷)».

یخفی علی الناس ولادته…(۸)؛ آن، فرزند سرور کنیزان است که تولدش بر مردم مخفی می ماند».

امام صادق (ع) با معرفی حضرت مهدی (عج) می فرماید:

هو الخامس من ولد ابنی موسی ذالک ابن سیده الإماء….(۹)

او، پنجمین امام پس از پسرم موسی کاظم است. او، فرزند سرور کنیزان است.

بنابرآن چه گفتیم، حضرت زهرا(س) خیره الأحرار و حضرت نرجس خاتون(س) خیره الإماء و سیده
الإماء است.

۲۱. سخن گفتن حضرت زهرا(س) و حضرت مهدی(عج) هر دو در شکم مادر

الف) حضرت زهرا(س) با مادر سخن می گوید:

امام صادق (ع) می فرماید:

«وقتی حضرت خدیجه (س) با پیامبر (ص) ازدواج کرد، زنان مکه از او کناره گیری
کردند، (و او تنها شد) تا این که به حضرت زهرا (س) باردار شد. در آن زمان بود که
فاطمه، با او سخن می گفت و از او می خواست که صبر کند.(۱۰)

ب) سخن گفتن حضرت مهدی(عج) در شکم مادر:

حضرت حکیمه خاتون، وقتی قضیّه شب تولّد را نقل می کند، می گوید:

امام عسکری (ع) فرمود: «سوره قدر را بر نرجس خاتون بخوان.». شروع کردم به
خواندن سوره قدر. پس آن طفل، در شکم نرجس خاتون، با من همراهی می کرد و
می خواند آن چه من می خواندم و بر من سلامی کرد. من ترسیدم.

امام، صدا زد: «ای عمه! از قدرت الهی تعجب نکن، که حق تعالی کودکان ما را به
حکمت گویا می گرداند و ما را در بزرگی، در زمین، حجت خود می گرداند(۱۱)».

۲۲. حضرت زهرا (س) و حضرت مهدی (عج) هر دو شفیع مؤمنان در قیامتند.

الف) حضرت زهرا(س) شفیع روز قیامت است:

روایات دلالت کننده بر مقام شفاعت زهرا(س) متعدد هستند(۱۲). در این جا، به برخی از آن ها اشاره می شود.

پیامبر اکرم(ص) فرمود:

ای فاطمه! بشارت باد بر تو! نزد خداوند مقام محمودی داری. در آن مقام، برای
دوستداران و شیعیان خودت، شفاعت می کنی و شفاعت تو پذیرفته می شود.(۱۳)

بلال بن حمامه می گوید:

یک روز پیامبر اکرم(ص) بر ما وارد شد در حالی که نور صورتش مثل ماه درخشان
بود و خوش حال بود. عبدالرحمان بن عوف عرض کرد: «ای رسول خدا! این نور
چیست»!؟ فرمود: «از طرف خداوند، بشارتی در مورد برادرم و پسر عمویم (علی
«ع») و دخترم آمد که به واسطه آن دو، مردان و زنان امّتم از آتش جهنم نجات پیدا
می کنند».(۱۴)

شفاعت برای مادر شماست».(۱۵)

ب) حضرت مهدی (عج) هم شفیع روز قیامت است:

در حدیثی، امیر مومنان علی (ع) و جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا (ص) نقل
می کنند که پیامبر (ص) مقامات ائمه (ع) را در روز قیامت بیان فرمود. مقام حضرت
مهدی (عج) را این گونه بیان می فرماید: امام مهدی (عج)، شفیع مؤمنان در روز قیامت
است؛ چرا که اذن شفاعت، از طرف خداوند داده نمی شود مگر به کسی که خداوند
بخواهد و به آن راضی باشد.(۱۶)

۲۳. مظلومیت حضرت زهرا(س) و حضرت مهدی(عج)

الف) ستم دیدگی حضرت زهرا(س):

در زیارت آن حضرت می خوانیم: «السلام علیک أیتها المعصومه المظلومه(۱۷)؛ سلام بر تو ای پاک ستمدیده».

و «اللهم صل… و صلّ علی البتول….المظلومه المقهوره»(۱۸).

امیر مؤمنان علی (ع) در ترسیم مظلومیّت همسرش می فرماید:

إنَّ فاطمه بنت رسول الله (ص) لم تزل مظلومه، من حقها ممنوعه….(۱۹)

فاطمه، دختر پیامبر خدا (ص)، همواره ستم دیده بوده و از حق خود محروم شد.

ب) او (عج) ستمدیده است:

امیر مؤمنان علی (ع) در ترسیم مظلومیت و غربت فرزندش مهدی (عج) می فرماید: «صاحب هذا الأمر
الشریدُ الطریدُ الفریدُ الوحید(۲۰)؛ صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنها است».

در حدیث دیگری حضرت علی (ع) تصریح می کند به این که او غریب است:

سیأتی الله بقوم یُحِبُّهُم و یُحِبُّونَهُ و یَملِکُ مَن هو بینهم غریب….(۲۱)

کسی که در میان آنان غریب است، بر آنان حکومت می کند.

امام کاظم (ع) می فرماید: «هو الطرید الوحید الغریب(۲۲)؛ او، همان رانده شده یکه و تنهای غریب است».

حضرت، به حدّی مظلوم است که امام باقر (ع) می فرماید: «اگر او را می شناختند، او را تکه تکه می کردند»(۲۳).

همانند اذیت و آزارهایی که بر پیامبر (ص) پیش آمد، بر ایشان نیز وارد می آید و بلکه بیش تر.(۲۴)

می گردند.(۲۵)

فرزندش را مظلوم معرفی می کند.

مرحوم میرجهانی می گفت:

در عالم رؤیا، مادر مظلومم حضرت فاطمه صدیقه(س) را دیدم و ایشان سه بیت شعر
فارسی خواند، وقتی بیدار شدم فقط یک بیت را به یاد داشتم و آن بیت این گونه است:

دلی شکسته تر از من در آن زمانه نبود

در این زمان دل فرزند من شکسته تر است(۲۶)

و بالأخره خود حضرت مهدی (عج) خود را مظلوم ترین فرد عالم معرفی می کند.

حجه الاسلام حاج سیّد اسماعیل شرفی می گوید:

به عتبات مقدّسه مشرف شده بودم و در حرم مطهر حضرت سید الشهداء (ع) مشغول
زیارت بودم. چون دعای زائرین در قسمت بالا سر حرم مطهر امام حسین (ع)
مستجاب است، در آن جا از خداوند خواستم مرا به محضر مبارک مولایم حضرت
مهدی،ارواحنافداه، مشرف گرداند و دیدگانم را به جمال بی مثال آن بزرگوار روشن
کند.

مشغول زیارت بودم که ناگهان خورشید جهان تاب جمالش ظاهر شد. گرچه در آن
هنگام، حضرتش را نشناختم، ولی شدیدا مجذوب آن بزرگوار شدم. پس از سلام، از
ایشان پرسیدم: «شما کیستید؟». آقا فرمود: «من، مظلوم ترین فرد عالم هستم.»! من،
متوجّه نشدم و با خود گفتم: «شاید ایشان از علمای بزرگ نجف هستند و چون مردم
به ایشان گرایش پیدا نکرده اند، خود را مظلوم ترین فرد عالم می داند». در این هنگام،
ناگهان متوجّه شدم که کسی در کنارم نیست. این جا بود که فهمیدم، مظلوم ترین فرد
عالم، کسی جز امام زمان، أرواحنا فداه، نیست و من نعمت حضور آن بزرگوار را زود
از دست دادم.(۲۷)

بیایید با هم، این دو مظلوم را از مظلومیت بیرون بیاوریم.

۲۴ ـ علاقه پیامبر (ص) به حضرت زهرا (س) و حضرت مهدی (عج)

علاقه و محبّت رسول خدا (ص) به حضرت زهرا (س) را در این نوشتار نمی توان بیان کرد و فقط به ذکر
چند روایت بسنده می کنیم:

حضرت رسول اکرم (ص) در حدیثی، خطاب به امیرمؤمنان (ع) فرمود:

سفارش هایی به دخترم فاطمه کردم و به او گفتم آن ها را به شما بگوید. آن ها را حتمی
بدان؛ چرا که او شدیدا راستگو هست.

سپس پیامبر (ص) او را به نزدیک خود خواند و سر او را بوسید و فرمود: «ای فاطمه!
پدرت، فدای تو باد»!(۲۸)

در حدیث دیگر فرمود: «پدر و مادرم فدای تو باد»!(۲۹)

صمیم قلبه و فلذه کبده…و حبیبه المصطفی.(۳۰)

محبوبه مصطفی.

علاقه پیامبر (ص) به حضرت مهدی (عج)

پیامبر (ص) با معرفی حضرت مهدی (عج) می فرماید:

بأَبی و أُمّی سَمِیِّی و شبیهی و شبیهِ موسی بن عمران، علیه جُیُوبُ النُّورِ یَتَوقَّدُ من
شُعاعِ القُدسِ.(۳۱)

از نور گرداگرد او را فرا گرفته. اشعه انوار قدسی از او ساطع است».

ای گل محبوب خاتم، با خدا همراه و محرم

با دلی سوزان ماتم، بهر مادر گشته پرغم

سوزد از هجر تو عالم، ای گل زهرا کجایی؟

بیا ای زاده زهرا، تویی نور دل طه(۳۲)

پیامبر اکرم (ص) در حدیثی دیگر می فرماید:

طوبی لمَنْ لقیه و طوبی لمَنْ أحبّه و طوبی لمَنْ قال به.(۳۳)

خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد!

آن قدر او محبوب پیامبر (ص) است که در دعای عهد بعد از دعاهای متعدد برای وجود مقدس او و برای
فرجش، می خوانیم: «اللّهُمَّ و سُرَّ نبیَّکَ محمّداً بِرُؤیَتِه(۳۴)؛ خدایا! خوش حال کن پیامبرت محمد را به واسطه
دیدار وجود مقدس حضرت مهدی».

عبدالله بن عمر نقل می کند: پیامبر(ص) فرمود:

خداوند در شب معراج، به من فرمود: «چه کسی را در زمین بر امّت ات جانشین کرده ای؟» عرض
کردم: «برادرم را». فرمود: «علی ابن ابی طالب(ع) را؟» عرض کردم:«بلی». فرمود: «نظری بر زمین
کردم، پس تو را انتخاب کردم….نظر دیگری کردم و علی (ع) را انتخاب کردم و او را وصی تو قرار
دادم…».

ای محمد!، علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه را از یک نور خلق کردم. سپس ولایت آنان را بر
ملائکه عرضه داشتم. هر کس آن را پذیرفت، از مقرّبان شد و هر کس آن را رد کرد، به کافران پیوست.

ای محمد! اگر بنده ای، مرا چندان پرستش کند تا رشته حیاتش از هم بگسلد، ولی در حالی که منکر
ولایت آنان است، با من رو به رو شود، او را در آتش دوزخ خواهم افکند.

ای محمد! آیا مایلی آنان را ببینی؟». عرض کردم: «بلی». فرمود: «قدمی پیش گذار!» من، قدمی جلو
نهادم، ناگاه دیدم، علی ابن ابی طالب و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن
محمّد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی و علیَّ بن محمّد و حسن بن علی و حجت
قائم را که در میان آنان، همانند ستاره ای درخشان (کوکب دری) بود. گفتم: «اینان چه کسانی اند»؟
گفت: «اینان، امامان هستند و این ایستاده (قائم)، کسی است که حلال مرا حلال می کند و حرام مرا
حرام و از دشمنان من انتقام خواهد گرفت. ای محمّد! او را دوست بدار؛ چرا که من او را دوست
می دارم و هر کس او را دوست بدارد نیز دوست دارم.(۳۵)

۲۵ ـ عنایت هر دو (ع) به زائران حسین (ع)

الف) عنایت حضرت زهرا (س) به زائران حسین (ع):

یکی از ویژگی های حضرت زهرا(س) این است که به زائران فرزند شهیدش امام حسین (ع) عنایت
ویژه ای دارد. هنگامی که آنان به زیارت امام حسین (ع) می روند، حضرت زهرا (س) حاضر می شود و
برای آنان طلب آمرزش و دعا می کند.

روایات متعددی بر این مطلب دلالت می کند. برخی از آن ها را به شرح زیر است:

۱. امام صادق (ع) می فرماید:

إنُّ فاطمه بنت محمد، تحضر لزوّار قبر ابنها الحسین فَتَستغفُر لَهُم ذُنُوبَهُم.(۳۶)

حضرت حسین(ع) حاضر می شود، سپس برای گناهان آنان طلب آمرزش می کند.

۲. امام صادق (ع) به معاویه بن وَهَب فرمودند:

زیارت حسین(ع) را ترک مکن! آیا دوست داری که خدا، تو را در زمره کسانی ببیند که
حضرت رسول و علی و فاطمه و ائمه(ع) در حقشان دعا می کنند؟(۳۷)

۳. سلیمان اعمش می گوید:

در کوفه، شب جمعه ای نزد شیخی بودم. به او گفتم: درباره زیارت امام حسین(ع) چه
می گویی؟» گفت: «بدعت است و هر بدعتی، گمراهی است و هر صاحب گمراهی در
آتش است». ناراحت شدم و رفتم.

نیمه های شب آمدم، درِ خانه او را زدم. همسرش گفت: «او به زیارت امام حسین(ع)
رفته است».

سلیمان می گوید: من هم به طرف حرم امام حسین (ع) رفتم. وقتی داخل حرم شریف
شدم، دیدم شیخ در حالی که به سجده افتاده، گریه و ناله می کند و از خداوند طلب
مغفرت و توبه می کند. بعد از مدّتی طولانی سرش را بلند کرد. گفتم: «ای شیخ! دیروز
آن جمله را گفتی، پس الان چه گونه به زیارتش آمدی؟» گفت: ای سلیمان! مرا
سرزنش نکن! دیشب، در خواب…، شتری از نور دیدم که کجاوه ای از نور، بر روی آن
شتر بود و داخل آن دو خانم بودند. گفتم: «این دو خانم بزرگوار کی اند؟» گفت: «یکی،
حضرت خدیجه (س) و دیگری حضرت سیده النساء فاطمه زهرا (س) است.».
گفتم: «این جمع به کجا می روند؟» گفت: «به زیارت حسین که در کربلا از روی ظلم
شهید شد، می روند».

به آن هودج نگاه کردم. دیدم اوراقی از آن به پایین می ریزد. پرسیدم: «این اوراق
مکتوب چیست؟» گفت: «در این ورق ها نوشته شده هر کس در شب جمعه، به زیارت
قبر حسین (ع) بیاید، از آتش جهنم ایمن خواهد بود»(۳۸).

بود:

منبری ها جریان سلیمان اعمش را می گویند. آیا این حدیث صحیح است»؟ فرمود:
«آری، راست و صحیح است». گفتم: «سیدنا! صحیح است که می گویند: هر کس
زیارت کند حسین (ع) را در شب جمعه، برای او امان است»؟ فرمود: «آری، والله!» و
اشک از چشمان مبارکش جاری شد و گریست.(۳۹)

ب) عنایت حضرت مهدی (عج) به زائران حسین (ع):

قضایای زیادی بر این مطلب دلالت دارد. یکی از آن ها، قضیّه معروف جعفر نعل بند است که مرحوم
نهاوندی آورده است.(۴۰)

۲۶. بیعت کسی بر آن دو بزرگوار نیست و از کسی تقیّه نمی کنند(۴۱)

بودند، امّا بعضی از معصومان چنین بیعتی بر گردن نداشتند.

الف) بیعت و تقیه نکردن حضرت زهرا(س):

دشمنان، پس از غصب خلافت، سعی کردند از همه مردم، به ویژه صحابه خاصّ پیامبر اکرم(ص) خاصّه
خاندان رسالت (حضرت علی و حضرت زهرا(ع)) برای خود بیعت بگیرند تا افکار عمومی را به خود
جلب کنند، ولی حضرت زهرا(س)، همه مصیبت ها را تحمل کرد و تا زنده بود، با غاصبان حکومت بیعت
نکرد، بلکه برای بازگرداندن خلافت به مسیر اصلی اش، مبارزه نمود و حتی مانع بیعت حضرت علی(ع)
شد.(۴۲)

ب) نبودن بیعت احدی از ستمگران بر گردن حضرت مهدی (عج) و تقیّه نکردن آن حضرت:

پیشوایان معصوم ما، اگر با کسی پیمان می بستند، (گر چه از روی مصلحت و تقیه)، به آن پای بند بودند.
بهترین گواه، این است که امام حسین (ع) تا زمانی که معاویه زنده بود، به خاطر احترام به صلح برادرش قیام
نکرد. حضرت مهدی (عج) به دلیل این که برای ریشه کن کردن ستم و ستمگران آفریده شده است و اگر
ظاهر و آشکار بود، سکوتش به معنای رضا به ستمگری ستمگران و ترک نبرد با آنان بود (گرچه از روی
تقیّه) در پس پرده غیبت به سر می برد تا بیعت کسی بر گردنش نباشد. همین، یکی از علل غیبت آن حضرت
شمرده شده است.

حضرت علی(ع) می فرماید:

….إنَّ القائم منّا إذا قام لم یکن لأحد فی عنقه بیعه فلذلک تخفی ولادته و تغیب
شخصه.(۴۳)

مخفی می شود و از دیده ها پنهان می شود.

حضرت مهدی(عج) فرمود:

إنّه