پاورپوینت کامل برترین بهار ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برترین بهار ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برترین بهار ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل برترین بهار ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۳

اشاره:

بهار، همیشه با تحفه سرسبزی و شادابی و نشاط همراه است بنابراین، طبیعت و تمام موجودات به بهار
عشق می ورزند.

بررسی روایات نشان می دهد، ترسیمی که از امام مهدی(عج) و دستاوردهای آن بزرگمرد، صورت گرفته
است؛ مملو از جلوه های بهاری است. بالاترین که از امام۷، به عنوان بهار نام برده شده است.

این مقاله نه تنها به دنبال تبیین برخی شباهتهای حضرت مهدی(عج) و بهار است بلکه با توجه به این که
امام احیاگر جان هاست و هیچ امری به اهمیت احیاء جانها نمی رسد؛ چنین ندا سر می دهد:

شاد از وی شو، مشو از غیر وی

او بهار است و دگرها ماه دی

السلام علی ربیع الانام و نضره الایام(۱)

سلام بر بهار مردم، خرّمی دوران

پس همی گویند هر نقش و نگار

مژده مژده نک همی آید بهار(۲)

یکم: از ویژگی بهار، باران فراوان، جوشش نهرها و چشمه ساران است:

۱ ـ ۱. مهدی فاطمه، خود ابر باران خیز، باران بهاری و چشمه جوشان است:

الامام السحاب الماطر و الغیث الماطل و الشمس المضیئه و السماء الظلیله و الارض البسیطه و العین
الغریزه و الغدیر و الروضه؛(۳) امام، ابر بارنده، باران پیاپی، آسمان سایه افکن، زمین گسترده، چشمه
جوشان، برکه و گلزار است.

۲ ـ ۱. او در بر جایی قدم نمی گذارد جز آن که بهاری شدن را به آن عرضه می کند و اسماعیل وار، چشمه ها را

زو بخندد هم نهار و بهار

در هم آمیزد شکوفه و سبزه زار(۴)

فلا ینزل منزلاً الا ینبت منه عیون فمن کان جائعا شبع و من کان ظمانا روی(۵)

سیراب می گرداند.

۳ ـ ۱. به برکت او، آسمان اشک شادی می ریزد، چشمه سارها سرازیر، زمین چندین برابر محصول می دهد.

فعند ذلک… و تفیض العیون و تنبت الارض ضعف اکلها(۶)؛ در آن هنگام چشمه سارها، سرازیر و زمین
چندین برابر محصول خود می رویاند.

تعطی السماء قطرها(۷)، آسمان، باران خویش را فرو می فرستد.

۴ ـ ۱. فراوانی نهرها و چشمه ها از جلوه های دیگر این بهار زیباست:

تزید المیاه فی دولته و تمد الانهار(۸) آبها در عهد او فراوان می شود، رودخانه ها پرآب می گردد.

(۹)

سرسبز می شود و به وسیله آن چشمه سارها روان می گردد.

دوم: ویژگی دیگر بهار، سرسبزی دشت و دمن است؛ هر کجا پا می گذاری، بوی طروات و تازگی به مشام
می خورد:

۱ ـ ۲. هنگام ظهور، از کویرها، خشکی ها، سخنی نباید گفت، مسافت های طولانی، چون عراق تا شام، پای بر

و لو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها ولاخرجت الارض نباتها و… حتی تمشی المرأه بین العراق الی شام
لاتضع قدمیها الا علی النبات(۱۰) قائم ما که قیام کند، آسمان باران خویش را فرو می فرستد و زمین، گیاهان
خویش بیرون می فرستد و… تا جایی که زن از عراق تا شام برود و پای خود را جز بر روی گیاه نگذارد.

آری، خداوند با باران رحمتش، بهار مردمان، مهدی زهرا (علیه السلام) را سیراب می سازد، زمین گیاه
خویش را بیرون می فرستد، دامها فراوان می شوند.

یسقیه اللّه الغیث و تخرج الارض نباتاتها و تکثر الماشیه؛(۱۱) خداوند با باران رحمتش، او را سیراب
می سازد، زمین گیاه خود را بیرون می فرستد، دامها فراوان می شوند.

تخرج الارض نباتها و تنزل السماء برکاتها و تظهر له الکنوز؛(۱۲) زمین نباتات خود را خارج می کند، آسمان
برکاتش را فرو می فرستد، گنج های نهفته در دل زمین برای او آشکار می شود.

امام صادق (علیه السلام):

ینتج اللّه فی هذه الامه رجلاً منی و انا منه یسوق اللّه به برکات السماوات و الارض فتنزل السماء قطرها و
یخرج الارض بذرها و تأمن وحوشها و سباعها؛(۱۳) خداوند به این امت، مردی عطا می کند که از من است و
من از اویم، به برکت او، برکات آسمان و زمین را عنایت می کند، آسمان، باران خویش را فرو می فرستد و
زمین، بذر خویش را بیرون می فرستد.

۲ ـ ۲. زمین برای اهل خود، چون عروسی زینت می بندد و زیبا می شود:

تعطی السماء قطرها و الشجر ثمرها و الارض نباتها و تزین لاهلها؛(۱۴) آسمان بارانهایش را فرو ریزد،
درختان میوه های خود را آشکار می سازد. زمین گیاهان خود را بیرون می فرستد و برای ساکنان خود آرایش
می کند.

سوم: تازگی، نو و جدید شدن از دیگر ویژگی های بهار است، که جان را صفا می بخشد:

بهار جان ها، مهدی زهرا نیز، با تازگی توأم است، جاهلیتها را زدوده و اسلام را از نو بنا می نهد.

امام صادق (علیه السلام): یصنع کما صنع رسول اللّه یهدم ما کان قبله کما هدم رسول اللّه امر الجاهلیه و
یستأنف الاسلام جدیدا بعد ان یهدم ما کان قبله؛(۱۵) او چون پیامبر عمل می کند، چنانکه پیامبر آنچه در قبل
بوده را از بین برده، جاهلیت را نابود ساخته و اسلام را بنا نهاد، او نیز گذشته را نابود و پس از ریشه کن
ساختن بدعتها، اسلام را از نو پیاده می کند.

امام جواد (علیه السلام): یقوم بامر جدید و سنه جدیده و قضاء جدید.(۱۶)

امر، سنت و قضا جدیدی را اقامه می سازد.

چهارم: بهار یعنی رفتن تمام مظاهر سردی، خشکی و مردگی و فرج و گشایش برای تمام آن ها که آرزوی
روییدن را به سر داشته اند.

پیش از ظهور بهار، سوز سرما، رنج آور و تلخ است: «ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی
الناس»(۱۷)

خواهد بود که آروزی بهار به فریاد و ناله می کشد.

و اشتد الطلب.

بر هر دیاری بگذری، بر هر گروهی بنگری

با صد بیان با صد زبان در ذکر او غوغا بود(۱۸)

(۱۹)

براندازد.

این قاصم شوکه المعتدین، این هادم ابنیه الشرک و النفاق این مبید اهل الفسوق و العصیان و الطغیان، این
حاصد فروع الغیّ و الشقاق، این طامس آثار الزیغ و الاهواء این قاطع حبائل الکذب و الفتراء؛(۲۰) کجاست
آنکه شوکت ستمکاران را در هم شکند. کجاست آنکه بنا و سازمان های شرک و نفاق را ویران می سازد.
کجاست آنکه اهل فسوق و عصیان و ظلم و طغیان را نابود می گرداند. کجاست آنکه نهال [شاخه های[
گمراهی و دشمنی و عناد را از زمین برمی کند. کجاست آنکه آثار اندیشه باطل و هواهای نفسانی را محو و
نابود می سازد کجاست آنکه حبل و دسیسه های دروغ و افتراء را از ریشه قطع خواهد کرد.

بهار رخ می نماید، سردی ها را می زداید. آنان که به سردی ها خو کرده و از عادات زشت سرما جدایی
ناپذیرند، سرنوشت سرما را خواهند داشت و آنان که در اوج سرما، روح خویش را به گرمای انتظار، تقوی
و انجام وظیفه، زنده نگه داشته اند، به دیدن بهار خوشنود می گردند و به یاریش به جنگ سرما و سرمائیان
می روند. برای بشریّت، هیچ سوز سرمایی بدتر از ظلم، تبعیض و بی عدالتی نیست و بهار واقعی زمانی
است که از این امور، خبری نباشد.

۱ ـ ۳. عدالت برپا شده، احدی به دیگری ستم روا نمی دارد.

امام رضا (علیه السلام) فاذا خرج اشرقت الارض بنور ربها و ضوح المیزان بالعدل بین الناس فلا یظلم احدا
احدا؛(۲۱) به هنگام ظهورش جهان با نور پروردگارش می درخشد. او میزان را به عدل در میان مردم قرار
می دهد. دیگر کسی در حق کسی ستم نمی کند.

یبید الظلم و اهله؛(۲۲) ستم و ستمگران را نابود می سازد.

فتسبشر الارض بالعدل(۲۳) جهان با پیاده شدن عدالت، خوشحال می شود.

(۲۴)

کسی را مورد ضرب قرار نمی دهد.

۲ ـ ۳. حق بر قرار و باطل نابود می گردد.

هو الذی یجمع الکلم و یتم النعمه و یحق اللّه به الحق و یزهق الباطل و هو مهدیکم المنتظر.(۲۵)

اوست که سخن ها را یکی می کند (وحدت کلمه ایجاد می کند) نعمت ها را کامل می گرداند.

خداوند به وسیله او حق را تحقق می بخشد و باطل را ریشه کن می سازد. او مهدی منتظر شماست.

۳ ـ ۳. زدودن بدعتها و باطل ها با کمک یاران بهاری.

هذه لال محمد الی آخر الائمه و المهدی و اصحابه یملکهم اللّهُ مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین
یمیت اللّه عزوجل و باصحابه البدع و الباطل کما امات السفهه الحق حتی لایری اثر من الظلم یامرون
بالمعروف و ینهون عن المنکر؛(۲۶)

(۲۷)

دیگر از ستم ها و بدعتها نشانه ای نمی ماند.

۴ ـ ۳. زمان سختی ها سپری می گردد

رسول گرامی اسلام: به یفرج اللّه عن الامه،(۲۸) خداوند به وسیله او از امت، رفع گرفتاری می نماید.

(۲۹)

برمی دارد.

۵ ـ ۳. فتنه ها و غارتها رخت برمی بندد

امام باقر (علیه السلام): و تعدم الفتن و الفارات؛(۳۰) فتنه ها و چپاولگری ها از بین می رود.

۶ ـ ۳. زمین از هرگونه آلودگی پاک و پاکیزه می گردد

و تکون الارض کفاتور الفضه؛(۳۱) زمین همانند نقره از هرگونه تیرگی پیراسته خواهد بود.

شد:

فحینئذٍ تظهر الارض کنوزها و تبدی برکاتها؛(۳۲) آن هنگام، زمین گنج های خود را نمایان و برکات خویش را
آشکار می سازد.

یکثر الخیر و البرکات؛(۳۳) خیرات و برکات بسیار می شود.

آنجا که غنا و بی نیازی رخ می نماید.

۱ ـ ۶. همه چیز در خدمت امام:

تجمع الیه اموال الدنیا کلها من بطن الارض و ظهرها؛(۳۴) تمام اموال دنیا، از برون و درون زمین، در اختیار او
گرد می آیند.

تظهر له کنوز الارض(۳۵)؛ گنج های زمین، برای او نمایان می گردد.

یستخرج الکنوز(۳۶)؛ گنج ها را استخراج می کند.

(۳۷)

آنها را می فهمد. نیک و بد آنان را می شناسد.

ان الدنیا لمتمثّل للامام مثل فلقه الجوز فلا یعزب عنه منها شی و انه لیتناولُها من اطرافها کما یتناول احدکم
من فوق مائدتهِ ما یشاء؛(۳۸) همه دنیا مثل حبه گردو در برابر امام نمایان می شود؛ چیزی از آن برای او
پوشیده نمی باشد. از هر طرف بخواهد در آن تصرف می کند. آن چنان که یکی از شما در سفره ای که در
برابرتان گسترده است از هر طرف بخواهد دست می برد و از آن بهره می گیرد.

ینزل له من السماء قطرها و تخرج له الارض بذرها؛(۳۹) به خاطر او از آسمان باران می بارد.

و زمین برای او، بذرهای خویش را عرضه می داد.

تفی الارض افلاذ کبدها امثال الاسطوان من الذهب و الفضه،(۴۰) زمین جگرپاره های خود را چون قطعات
طلا و نقره بیرون می ریزد.

۲ – ۶. بهار سرسبز آروزها، بی حساب می بخشد.

فیعطیکم فی السنه عطاءین و یرزقکم فی الشهر رزقین(۴۱)

سالی دوبار و ماهی دو مرتبه، عطایایش شامل حالتان می شود.

پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله): ثم یبعث اللّه رجلاً منی و من عترتی….یحثوالمال حثوا لایعده عدا و
ذلک حین یضرب الاسلام بجرانه؛(۴۲) اموال را چون سیل می ریزد، ثروت را کلان کلان می بخشد و آن را
نمی شمارد این هنگامی است که اسلام به طور کامل اجرا شود.

۳ ـ ۶. چنان می بخشد که تا حال چنین نعمتی ندیده ااند:

تنعم امتی فی زمانه نعیما لم ینعموا مثله قط البر منهم و الفاجر، یرسل السماء علیهم مدرارا و لاتحبس
الارض شیئا من نباتها و المال کدوس یاتیه الرجل فیسأله فیحثوله؛(۴۳) در دولت او مردم آن چنان در رفاه و
آسایش به سر می بردند که هرگز نظیر آن دیده نشده، مال به قدری فراوان می شود که هر کس نزد او بیاید،
درخواست کند، اموال فراوانی زیر پایش می ریزد.

یفیض المال فیضا؛ و یحثو المال حثوا و لایَعدُّهُ عَدّا؛(۴۴) اموال را چنان سیل می ریزد، ثروت را کلان کلان
می بخشد و آنرا نمی شمارد.

امام صادق (علیه السلام): المهدی سمح بالمال، شدید علی العمال رحیم بالمساکین؛(۴۵) مهدی،
بخشنده ایست که مال را به وفور می بخشد، بر مسؤلین کشوری بسیار سخت می گیرد و بر بی نوایان بسیار
رئوف و مهربانست.

فیعطی شیئا لم یعطه احد کان قبله؛(۴۶) آن گاه آنچنان عطایای کلان به آنها می دهد که هرگز در تاریخ بشری
سابقه نداشته است.

یکون عطایاه هنینا؛(۴۷) عطایایش گوارا می باشد.

۴ ـ ۶. بی نیازی:

این بی نیازی، گاه در اثر غنای مالی است و رفع فقر و از این مهم تر، روح بی نیازی است که در اثر رشد
عقلی، رخ می نماید:

فحینئذٌ تظهر الارض کنوزها و تبدی برکاتها فلا یجد الرجل منکم یومئذٍ موضعا لصدقته و لالبره لشمول
الغنی جمیع المؤمنین؛(۴۸) در آن هنگام، زمین گنجینه های خود را برای او آشکار می سازد و برکاتهایش را
بیرون می فرستد، دیگر انسان برای صدقه و بخشش محلّی پیدا نمی کند، زیرا بی نیازی همه مومنان را زیر
پَر می گیرد.

رسول اسلام (صلی اللّه علیه و آله): یفیض فیهم المال حتی یَهمّ الرجل بماله من یقبَلُهُ حتی یتصدق فیقول
الذی یعرضه علیه لا ارب لی به؛(۴۹) ثروت را در میان آنها به فراوانی می بخشد. کسی که درصدد صدقه دادن
باشد، اموالی را برمی دارد و به مردم عرضه می کند. به هر کس عرضه کند می گوید: من نیازی ندارم.

یَقْسِم المال صحاحا و یملأُ قلوب اُمّه محمد غنی و یسعهم عدلُهُ؛(۵۰) مال را علی السویه تقسیم می کند و
دلهای امت محمدی (صلی اللّه علیه و آله) را بابی نیازی پر می کند و عدالتش همه آنها را فرا می گیرد.

امام صادق (علیه السلام): یامرُ منادیا فیقول: من کان له فی المال حاجه فلیقم. فما یقوم من الناس الارجل
واحد فیقول: انا فیقول القائم: ائتِ السادن فقل له: ان المهدی یامرک ان تعطینی مالا فیقول السادن: اُحثُ و
یحثو له فی ثوبه حثوا حتی اذا جعله فی حجره و ابرزه ندم و قال: کنتُ اَجْشَعَ اُمّهِ محمدٍ نفسا او عجز عَنّی ما
و سعهم ثم یَرُدُّ المال الی الخازن فلا یُقِبلَ منه و یقول المهدی: انا لاناخذ شیئا اعطیناه؛(۵۱) به منادی دستور
می دهد که در میان مردم اعلام کند که هر کس نیازی به مال دنیا دارد برخیزد. از میان همه مردم فقط یک نفر
برمی خیزد و می گوید: من. حضرت قائم (علیه السلام) به او می فرماید: برو پیش کلیددار و بگو: مهدی
(عجل اللّه فرجه شریف) به تو دستور می دهد که مالی به من بدهی. کلیددار می گوید: جامه ات را بیاور.
جامه اش را پهن می کند و وسط آن را پر می کند. هنگامی که آن را بر دوش گیرد پشیمان می شود که چرا در
میان امت محمدی (صلی اللّه علیه و آله) من از همه آزمندتر باشم؟ چرا آن عفّت نفس عمومی را من دارا
نباشم؟! آنگاه مال را به کلیددارمی دهد و پذیرفته نمی شود و حضرت مهدی (عجل اللّه فرجه شریف)
می فرماید: ما آنچه عطا کردیم هرگز باز پس نمی گیریم.

هفتم: باران های حیاتبخش بهاری، زمین مرده را پس از مدتها خواب و مرگ حیات می بخشد. استعدادها
شکوفا می شود ـ بذر خشک مرده که باور نمی شد، چیزی را در دورن داشته باشد. شکوفا شده، گیاه زیبایی
می گردد. زمین خشک و نفوذناپذیر با بارش پیاپی باران، رام گشته و آنچه در درون دارد، به وزش باد بهاری
می سپارد. بذرهایی که سالم به خاک سر سپرده اند، رجعتی دوباره می ی