پاورپوینت کامل بررسی مفهوم دکترین در دین پژوهی تطبیقی ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی مفهوم دکترین در دین پژوهی تطبیقی ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی مفهوم دکترین در دین پژوهی تطبیقی ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی مفهوم دکترین در دین پژوهی تطبیقی ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

مترجم: جندقی، بهروز

نویسنده: الیاده، میرچا

اشاره

بیشتر واژه نامه ها دو معنای مرتبط برای واژه دکترین ذکر کرده اند؛ بر اساس معنای نخست، دکترین، تایید یک حقیقت است. بر طبق معنای دوم، دکترین، یک تعلیم است. دو معنای دکترین قابل جمع هستند [زیرا] تأیید چیزی به عنوان یک حقیقت، شیوه ای برای تعلیم آن است، و چیزی که تعلیم داده می شود، معمولا حقیقی تلقی می شود.

از این رو، معنای صریح این واژه بطور منطقی روشن است. اما، معنای ضمنی یعنی، احساسات و نگرشهای مرتبط با این واژه برحسب این که در یک نمونه معین بر چه چیزی تأکید شود، متفاوت می باشند. دکترین، به عنوان بیان یک حقیقت، از یک قالب فلسفی برخوردار است. به عنوان یک تعلیم، دکترین چیزی را بیان می کند که عملی تر است. نخستین معنای ضمنی[۱] دکترین، در میان علوم سکولار رواج دارد. برای مثال، دکترین تکامل،

مجموعه ای از معرفت را در بر می گیرد که به درستی، یک نظریه شناخته می شود، نه یک تعلیم. گفتمان فلسفی، تنوع بیشتری را نشان می دهد. بسته به سیاق، «دکترین تساوی بشر» ممکن است یک اصل بدیهی خاص متعلق به یک نظریه سیاسی، یا یک شعار عملی برای جهت دهی به اعمال سیاسی، تلقی شود.

دکترین های دینی را معمولا هدف عملی آنها مشخص می سازد. حتی هنگامی که یک دکترین در شکل یک شرح و بسط پیچیده نظری نمایان می شود، معمولا وضعیت به گونه ای است که علاقه نظری کاملا تابع علاقه معنوی که دغدغه غالب است، می باشد، برای مثال، گرایش دین یهود، به اطاعت عملی از شریعت خدا است، نه به شناخت نظری هستی و وجود وی. [بنگیرید به مدخل Torah] از این رو، عنصر دکترینال در دین یهود پیوندی ذاتی با مفهوم تعلیم دارد. مهمترین چهره این دین، خاخام معلم است. مهمترین واژه این دین، تورات آموزش می باشد که به وحی خدا در متون مقدس یهودی، و به بیان دقیق تر، به شریعت او که در پنج کتاب اسفار پنج گانه موسی ارائه شده، اشاره می کند. در مفهوم کلی تر، تورات شریعت گفتاری و نیز نوشتاری به همراه سنت پیوسته تفسیر توسط خاخام ها را در بر می گیرد. تلمود مطالعه مجموعه ای معتبر از تفاسیر شریعت و کاربردهای آن برای شرایط خاص می باشد. مشاهده شده است که عبارت «خواندن تلمود »، اگر چه به لحاظ دستوری درست است، اما بی احترامی به ماهیت دین این متن است؛ زیرا تنها واکنش مناسب به تلمود باید مطالعه آن باشد.

در دین اسلام، شریعت یا مطالعه قانون خدا، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است [بنگرید به مدخل Kalam ] البته در این دین، عنصر دکترینال تابع قضاوت ها درباره رفتار اخلاقی و عبادی است. اما واژه کلام، به یک نوع تفکر بسیار نزدیک به آنچه واژه های انگلیسی دکترین و الهیات اشاره می کنند دلالت دارد. کلام، از نظر لغوی؛ یعنی«حرف» یا «سخن» و قرآن، کلام خدا تلقی می شود. با گذشت زمان، کلام مانند واژه انگلیسی دکترین؛ هم به معنای یک حقیقت واحد و هم به معنای یک نظام حقایق به کار رفته، و نقش مهمی را در تاریخ سنت اسلامی ایفا کرده است.

مسیحیت، واژگان دکترین [اصول عقاید] را برای نامیدن تعالیمی به کار می برد که به واسطه آنها نجات و رستگاری برای کسانی که گوش فرا می دهند و عمل می کنند، فراهم می شود. [ بنگرید به مدخل Dogma ] یک مثال اولیه برای این نوع تأیید دکترینال، ادعای پولس مقدس است که مسیحیان در اثر مرگ فرزند خدا، خدا را پذیرفتند و نیز “آنگاه که بیشتر خدا را بپذیرند، در اثر حیات فرزند خدا نجات خواهند یافت.» [ انجیل، کتاب رومیان، ۵: ۱۰]

شکل گیری دکترین مسیحی، با وظیفه آموزش نوآموزان تعالیم مسیحیت که برای فراگرفتن آیین عشای ربانی یا آیین غسل تعمید آماده می شوند، ارتباط نزدیکی دارد. در همین قرن سوم، دغدغه اصلی آگوستین، در کتاب De magistro که درباره معلم می باشد، نشانگر دکترین در این معنا است.

De docrtina Christiana رساله خاص وی در باب دکترین مسیحیت، به نام شرح مضمون دکترین مسیحیت نیست، بلکه بحثی درباره موثرترین شیوه برای تعلیم دکترین میسحیت است. در حقیقت، مجموعه عظیم آثار آگوستین هیچ دیدگاه نظری درباره شناخت مسیحیت را شامل نمی شود؛ به یاد ماندنی ترین آثار وی در زمینه دکترین به موضوعاتی خاص اختصاص یافته که ایمان مسیحیان را در زمان وی بر هم زد. اختیار De Libero arbitrio، شهر خدا، تثلیث، حتی رساله های بزرگ نوشته توماس آکوئیناس در باب دکترین the Summa theologiae and Summa cntra genteiles به شکل پرسش و پاسخ هایی است که حاکی از علاقه ای آشکار به شیوه آموزش شفاهی براساس پرسش وپاسخ است. مهمترین نوشته لوتر در موضوع دکترین، کتاب Short Catechism و Longer Catechesm وی می باشد، کتاب Instiutes of the christian Religion کالون نسخه ای مفصل از یک کتاب مبانی کوچک است که وی در ابتدا برای کمک به مسیحیان به رشته تحریر در آورد تا تعالیم ارائه شده در اصول عقاید لوتر را بفهمند.

مثال هایی از این چهره های اصلی کاتولیک و پروتستان نشان می دهد که توجه اصلی دکترین مسیحیت بر آموزش معنوی است. کانون توجه تعلیمات این دکترین هم از فحوای راهگشا و هم از فحوای تدافعی برخورد ار است؛ همانگونه که بسیاری ار مورخان دکترین یادآور شده اند، این دکترین تا حدودی می کوشد تا بدعت گذاری ها از درون کلیسا و تعالیم دروغین از بیرون را، رد و باطل کند. این جنبه مجادله آمیز تأکید بیشتر بر بعضی از موضوعات خاص و غفلت از برخی موضوعات دیگر در یک زمان و مکان خاص را تا حدودی تبیین می کند. با وجود این، رد انحرافات به خودی خود یک هدف نیست، بلکه وسیله ای است که به کمک آن تأثیر جنبه نجات بخشی تعلیم را که دغدغه اصلی است، افزایش می دهد.

مقوله دین تطبیقی دکترین به مسیحیت محدودنمی شود. در هر یک از سنت های عمده دینی جهان، نمونه هایی از تأییدها دیده می شوند که از یک نوع اعتبار و هدف برخودارند؛ [مثلا] در دین یهود، Shema بشنو را داریم که دارای مفهوم هشدار است. « بشنو ای اسرائیل! پروردگار ما خداست، و او یکی است»؛ و در دین اسلام، شهادت به این که “لا اله الا الله و محمد رسول الله». نمونه هایی از دکترینی که در ادیان دیگر بسیار مهم است عبارتند از:

دکترین خودِ پایدار یا آتمان atman در دین هندو؛

دکترین ناخود یا آناتمان در زبان پالی که زبان مقدس بودائیان است، anatta گفته می شود در دین بودا؛

دکترین «انسان» یا jen در کنفوسیوس؛

دکترین تاثیر حضور قدرت غیر عمل یا Wu-Wei در آیین تائو؛

دکترین اعتقاد به کامی Kami یا حضور قدرت در اشیا در آیین شینتو.

حتی مهمتر [از این موضوع] آن است که هر دین از واژگانی بهره می گیرد که اگرچه مترادف های دقیقی برای واژگان دکترین یا تعلیم نیستند، اما در معنا به آنها بسیار نزدیک می باشند؛ [برای مثال] واژه تورات torah آموزش در دین یهود و کلام Kalam دکترین، الهیات در دین اسلام، darsana مکتب، دیدگاه در دین هندو، Dharma تعلیم در دین بودا، chiao تعلیم در آیین کنفوسیوس و تائو، Butsudo راه و رسم بودا دردین بودای ژاپن، Kami no michi راه و رسم خدایان ژاپن در شینتو [همچنین بنگرید به مدخل Chiao].

رواج یک عامل دکترینال در همه ادیان عمده جهان، چنین القا می کند که باید این عامل را یک مقوله عمومی در دین پژوهی آکادمیک تلقی کرد. این امر گاه با وضوح کافی مورد قبول واقع نمی شود و علت آن یک تعصب خیال پردازانه است که احساسات را بالاتر از اندیشه می نشاند و «دکترین” را یک دخالت خارجی در یک شکل دینی از هستی تلقی می کند که خصلت اساساً غیر عقلانی دارد.

اما مفهوم یک دوگانگی میان تفکر و احساس در زندگی دینی، قابل دفاع نیست. احساسات، ادراکات و عواطف نیازمند شکل و ساختاری است تا محتوای تجربه بشری شود. بر همین اساس، عرفان و عقل گرایی، یک پیوند ذاتی را نشان می دهند؛ زیرا بیشتر عرفا از طریق شرح استدلالی تجربه های وصف ناپذیری که بوجود می آورند، برای ما شناخته می شوند. حتی نظام نمادهای جوامع بی سواد، از یک جنبه دکترینال یا عقلانی برخوردار است که شکل دینی به زندگی گروهی می دهد.

از این رو، دکترین مقوله ای در دین پژوهی تطبیقی است که با مناسک، شعائر، تجربه های عرفانی و عوامل دیگری که اهمیت آنها برای مدتی به رسمیت شناخته شده است، مرتبط است. دکترین، همانند موارد فوق برای متمرکز کردن ذهن، عواطف و اراده بر هدف دینی که جامعه به عنوان دغدغه نهایی خود پذیرفته، ساخته می شود.

دین بودا، نمونه در خور توجهی را از نقشی که دکترین در تحقق یک هدف دینی ایفا می کند، فراهم می آورد براساس Dharma یا تعلیم بودایی هستی انسان را اشتیاق trsna بی حد و حصر تعیین می کند که موجب اضطراب duhkha و انحراف بنیادی اندیشه و احساسات انسان درباره جهان می شود. این تعلیم، رهایی از استبداد آن ادراکات آشفته و راهی برای رهایی از چرخه بی پایان زایش و باز زایش samsara را که امیال وسواس گونه انسان وی را بدانها مقید ساخته است، فراهم می سازد. این تعلیم، شامل تربیت اندیشه و احساسات، رفتار اخلاقی کامل و انضباط عمیق در خصوص تمرکز و تأمل درونی می باشد. بخش دکترینال حالتی را که ذهن و دل باید در طول مراحل مختلف تربیت به خود بگیرند، تأمین می کند [بنگرید به مدخل Dharma] با این همه، فرد طالب در وضعیت ناشی از توهم کنونی خود، هرگز قادر نخواهد بود تفاوت درست میان امر نظری و امر عملی را تمیز دهد. او نمی داند چه چیزی صرفاً مسکن موقتی است و چه چیزی واقعاً بهبود می بخشد. در این وضعیت، او تعالیم بودا را متناقض نما می یابد؛ [مثلاً] در تأملات، خاموشی متافیزیکی که امری بی نهایت نظری است، توصیه می شود؛ [اما] به لحاظ رازورزی از “سادگی» حمایت می شود. این تناقص نمایی ها، خود نشانه نادانی فرد طالب است که حتی نمی داند سادگی و شفا بخشی ای که او طالب آن است چیست؛ این دکترین یا تعلیم او را در امتداد مسیری سوق می دهد که هم با بیدار کردن و هم با مأیوس کردن کنجکاوی نظری وی، موجب نوعی دگرگونی و تغییر در تفکر و احساس می شود که برای رهایی درست که هدف وی می باشد، لازم و ضروری است.

دکترین نیروانا nirvana به زبان پالی، نیبانا nibbana مثال مناسبی است. این واژه در لغت به معنای «با فوت خاموش کردن» است، درست مثل هنگامی که یک شمع را خاموش می کنند. برای نشان دادن پایان نهایی بشر به کار می رود. اما این پایان نهایی چیست؟ چهار امکان بیان شده است:

۱. عدم مطلق؛

۲. وضعیت مثبت سعادت و آرامش؛

۳. وضعیتی که تنها می توان گفت چه چیزی نیست؛

۴. چیزی غیر قابل بیان که نمی توان بطور مثبت یا منفی به آن اشاره کرد.

بسته به این که به کدام متن یا مکتب بودایی رجوع کنیم، هر یک از این گزینه ها را می توانیم تقویت کنیم. انسان بر چه اساسی باید یکی از این گزینه ها را برگزیند؟

مشاهده گر محقق که به عنوان یک کار نظری، این دکترین را از بیرون بررسی می کند، احتمالاً گزینه ای را بر اساس زمینه های تاریخی انتخاب می کند؛ یعنی یا براساس ملاحظات سیستماتیک کدام گزینه با کل اندیشه بودایی سازگارتر است؟ کدام یک نزدیک ترین گزینه به تعالیم اصلی بودای تاریخ می باشد؟ از سوی دیگر، یک فرد بودایی، براساس اثر بخشی آنها به عنوان ابزارهای دینی، در مورد آنها قضاوت خواهد کرد. از این منظر، شاید به نظر رسد آنگاه که طالب بودایی در مسیر دینی خود پیش می رود، هر گزینه، متناس