پاورپوینت کامل جایگاه دکترین مهدویت در اسلام از منظر قرآن کریم ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه دکترین مهدویت در اسلام از منظر قرآن کریم ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه دکترین مهدویت در اسلام از منظر قرآن کریم ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه دکترین مهدویت در اسلام از منظر قرآن کریم ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

اهداف بلند اسلام راستین در امامت تجلی یافته است و تحقق اهداف رفیع و گسترده امامت در مهدویت به ثمر می نشیند.و مهدویت در فردی معصوم از تبار خاتم پیامبران تجلّی یافته است تا برگ برنده و زرّین تحقق تمام و کمال اهداف رسالتهای الهی در طول تاریخ را از آنِ خود کند و قدرت دین را همراه حکمت و رحمت بر گستره زمین برافراشته نموده و بشریت سرگردان را به سر منزل معبود و مقصود هدایت نماید.قرآن کریم روشی ویژه و منحصر به فرد برای مطرح نمودن دکترین مهدویت به کار گرفته است و تمام اصول خود را در این الگو نهادینه نموده است. و با توجه به سنّتهای تخلّف ناپذیر الهی و نوید و تحقق این آرمان بزرگ الهی را به بشریت داده است و منتظران راستین امام مهدی را بینشی روشن و مسیری صحیح و انگیزه ای متعالی بخشیده است، و آنان را به سوی سازندگی همه جانبه در دوران انتظار دعوت نموده و شاخصها و ویژگیهای منتظران را نیز ترسیم کرده است.

کلید واژه ها

۱. قرآن کریم، یگانه مرجع وحیانی اسلام است که به صورت تدوین شده و مکتوب نیز[۱] به دست ما رسیده است.

اعجاز قرآن کریم، دسترسی انسانها به گزاره های وحیانی آن را آسان نموده است.

از جمله وجوه اعجاز قرآن، اعجاز علمی آن است که قرآن را کتاب علم و دانش، و منبعی سرشار و لایزال قرار داده است، و حقایق و قوانین هستی را در کنار سنّتهای الهی حاکم بر جوامع بشری – به گونه ای بسیار گویا و قابل فهم – برای ما انسانها به ارمغان آورده، ما را به تحقیق و پژوهش در این کتاب آسمانی مدوّن و تحریف ناپذیر دعوت نموده است.

بنابراین، برای دست یابی به دیدگاههای آخرین آیین آسمانی در باب حقایق جهان هستی و سنّتهای حاکم بر آن باید به قرآن کریم مراجعه کرده و از رهنمودهای این کتاب نامتناهی و معجزه همیشه جاوید اسلام پیوسته بهره مند شویم، و بسیاری از اصول، فروع و نیز اسرار انسان و هستی را از متن و بطن قرآن کریم بیرون کشیده و در فضای آشوب زده علوم، عرضه ای زیبا و آراسته از حقایق قرآنی داشته باشیم.

۲. اسلام، قله های رفیع هستی، و قله های کمال انسانی را بهم پیوند داده، و راهنمای انسان در تمام مراحل هستی بوده است و همواره بهترین و شایسته ترین طرح و برنامه، امکانات و مسیر رسیدن به قله های کمال انسانی را فرا روی انسان نهاده است و آخرین سخن خود را در آخرین آیات وحیانی خود – برای تمام بشریت – به خوبی ترسیم کرده است. آنجا که پیامبر خاتم پس از ابلاغ آخرین پیام الهی، و پایه گذاری مهمترین عامل استقرار حاکمیت الهی در جامعه بشری؛ یعنی امامت، به دریافت آیه ای رسا از محکمات ام الکتاب نایل می گردد و آن را برای بشریت به عنوان هدیه ای الهی اما بسیار بزرگ و بی بدیل به ارمغان می نهد:

الیوم اکملتُ لکم دینکم و أتممتُ علیکم نعمتی و رضیتُ لکم الاسلام دیناً. [۲]

در چنین روزی با پایه گذاری اصل متین و استوار امامت در نهاد جامعه اسلامی، کامل ترین دین اسلام) و متمم نعمت های الهی نعمت امامت) بر انسانیت سایه افکنده، و اسلام در این چهره زیبا و آسمانی تجلی یافته، مترقی ترین آیین الهی برای بشریت گشته است.

تمام نقشه های دشمنان اسلام، با بنیان گذاری اصل امامت، نقش بر آب شده و نوید پیروزی جهانی دین مبین اسلام، و شکست مفتضحانه بدخواهان این رسالت آسمانی، علیرغم همه تنگناها و مشکلات، امری مسلّم گشته، استقرار آیین حق در جامعه بشری بدون تردید و بدون وقفه انجام می یابد و بشریت به سوی اهداف از پیش تعیین شده در حرکتی پیوسته و تکامل زا و تکامل آفرین خواهد بود.

الیوم یئس الذین کفروا من دینکم، فلا تخشوهم واخشون.[۳]

بنابراین، با توجه به استقرار اصل امامت در نهاد جامعه اسلامی و جامعه انسانی، هیچگونه ترس و واهمه ای از تسلط کافران و بدخواهان بر این مکتب و برنامه الهی، نداشته باشید؛ زیرا که تمام امیدهای آنان به یأس و نومیدی تبدیل گشته و نباید به خود هرگونه هراسی را راه دهید، و به جای ترس از آنان، از آفریدگار حکیم، دانا، مهربان و تدبیر کننده زندگی تان بترسید، و در حقیقت از ضعفهای خود در برابر تکالیف سنگین الهی که بر دوش شما گذاشته شده است و عدم حرکت در راستای امامت راستین باید بیم داشته باشید.

این پیام بسیار رسا و حکیمانه قرآن کریم، مسیر طبیعی و منطقی تمام انسانها را در عصر امامت راستین – که پس از ارتحال ملکوتی خاتم پیامبران، عهده دار رهبری جامعه انسانی است – ترسیم نموده است، و نقش امامت راستین را در طول تاریخ تبیین می نماید.

۳. مهدویت در اسلام از جایگاه رفیعی برخوردار بوده و آخرین قله از قله های امامت راستین برای بشریت است، که در جای جای آیات قرآن، ریشه و اصول و پایه های آن، و مصادیق و نقش های زیبا و حیاتی آن گوشزد شده است.

سوره های مکی و مدنی قرآن، به طور پیوسته و بسیار نغز، حق مداری قوانین الهی و عدالت مداری برنامه های اسلام را مطرح می کند، و ارزشی بودن این حرکت پیوسته را در امامت راستین اسلام متجلّی نموده، و نمونه بی بدیلِ حق گرایی و عدالت مداری را در مهدویت اسلامی خلاصه کرده است.

تجلّی اهداف بلند اسلام در امامت، و تجلّی امامت گسترده و فراگیر در مهدویت، و تجلّی مهدویت در فردی از تبار خاتم پیامبران؛ یعنی حضرت محمدبن الحسن العسکریبه این معناست که تمام اهداف انبیای پیشین را در مقطع زمانی خاص جاری و ساری کرده و برگ زرّین این پیروزی موعود را در دست قدرت، حکمت و رحمت خود گرفته، بشریت را به سر منزل مقصود می رساند.

روش شناسی فرهنگ آفرینی قرآن کریم

قرآن کریم برای آفریدن فرهنگی نوین، و زدودن فرهنگ جاهلی آمیخته با واپس گرایی شرک و بت پرستی، لازم بود که جهشی نو و حرکتی پیوسته در جهت بازیافت توحید ناب – و فراموش شده یا آلوده به مفاهیم مسخ شده و اساطیر برخاسته از ذهنیتهای حصار یافته با زنجیرهای شرک و بت پرستی – را آغاز نماید؛ به همین جهت، برای رسیدن به این هدف بزرگ، روشی ویژه به کار گرفت.

ترتیب نزول آیات و سوره های قرآن کریم در دوران ۱۳ ساله مکه و ده ساله مدینه می تواند نشانگر این روش باشد.

هر چند که اصول این روش در چند کلمه خلاصه می شود، اما پیاده کردن و اجرای صحیح آن به زمانی طولانی و آیاتی فراوان و پیوسته نیاز داشت، و آثار موفقیت روش قرآن را در تحقق یک جهش عظیم و آن هم در زمانی بسیار اندک – با توجه به عمق تخریب فرهنگی ناشی از تحریف مفاهیم بلند آسمانی، که در تعالیم ابراهیم خلیل و تعلیمات ناب موسای کلیم و عیسی روح الله تجلی یافته بود – می توانیم لمس کنیم.

فرهنگ سازی و فرهنگ زایی قرآن کریم را در کنار آسیب زایی فرهنگ جاهلی باید مطالعه نماییم، تا زیباییهای فوق العاده و معجزه برتر این کتاب الهی را به خوبی در یابیم.

روش منحصر به فرد قرآن کریم در زیر و رو کردن مفاهیم و ارزشهای جاهلی، و تحوّل فرهنگ جاهلی گروندگان به اسلام به فرهنگ متعالی و ناب الهی، با مطالعه دقیق آیات قرآن کریم آن هم به ترتیب نزول) به دست می آید.

نقطه آغاز تحوّل را در مطلع سوره مبارکه علق و سپس در سوره حمد و مطالع سوره های مزمل، مدثر و قلم تا آخرین سوره که مائده باشد می بینیم.

دستور خواندن، و فراگیری علم و معرفت، در یک محیط جاهلی و کاملاً بیگانه با علم و معرفت، توجه دادن به نام و نشان ربوبیت و پروردگاری، آفرینش و آفرینندگی و حرکت تکامل یافته هستی و انسان، بذل و بخشش و جود و کرم که برای یک عرب جاهلی بسیار معنادار و با ارزش است، و توجه دادن انسان به منبع بذل و بخشش و سرچشمه جود و کرم و سخاوت که در بخشش علم و معرفت بهترین تجلی را داشته است، و انسان را از تاریکی های نادانی به افقهای پرفروغ دانایی رهنمون بوده، نشانگر یک جهش جدید و بسیار متفاوت با دنیای معروف علم در جهان آن روز می باشد.

سیر از آیات روشن و محسوس و ملموس الهی به سمت آیات نهفته و از یاد رفته، حرکتی بسیار زیبا، پر جاذبه و دقیق، با یک روان شناسی عمیق بوده، که قله های معرفت را در دسترس همان انسان عصر جاهلی قرار داد. و با تکرار حکیمانه، و پیوستگی و آراستگی قالب های لفظی و مفاهیم بلند، و مراعات ظرفیتها و انگیزه ها و ایده آلها به صورتی عالمانه و انسان شناسانه یک تجربه بسیار بزرگ را عینیت بخشید، و یک جهش عظیم نرم افزاری را پدید آورد که دانشمندان هنوز در حال مطالعه عمیق آن هستند و باید باشند.

آنچه مسلم و غیرقابل تردید است، برکات و آثار مثبت این روش الهی در قرآن کریم است که تمدن عظیم اسلامی مدیون و مرهون آن می باشد.

تمام محورهای عنوان شده در آیات قرآن به ترتیب نزول هر چند به تنهایی امکان مطالعه را داراست، ولی به صورت پیوسته با سایر مفاهیم و منظومه وار و در یک جا و یک واحد همه جانبه و آن هم فراگیر برای تمام زمینه های وجودی انسان و جهان، به گونه ای دقیق تر قابل مطالعه خواهد بود.

آیات ویژه مهدویت را به صورت جداگانه از سایر محورها و زمینه های مرتبط به آن می توانیم ببینیم، ولی مطالعه آن به صورت یک بخش از یک کلّ به هم پیوسته، مطالعه ای دقیق و عملی بوده و آن را بهتر می توانیم دریابیم.

زیرسازهای یک مفهوم و لوازم آن، و مفاهیم مرتبط به آن، در فهم بهتر آن مفهوم – در یک بررسی علمی – امری اجتناب ناپذیر می باشد.

زیرساختهای مهدویت در قرآن کریم

۱. هدایت به حق

۲. امامت فراگیر

هدایت به حق، روح امامت راستین بوده و محور اصلی تمام برنامه های الهی برای تکامل و پیشرفت صحیح و مطلوب انسان می باشد.

هدایتی که خود حق است و انسانها را به سمت حق می کشاند، تا با رسیدن به آن، و تحقق کامل آن، یک انسان هدایت یافته، امکان هدایت گری پیدا کند، و با رسیدن به قله رفیع حق شناسی، حق خواهی و حق پرستی، دیگران را به حق شناسی و حق خواهی و حق پرستی رهنمون باشد.

تمام تحولات هستی و جامعه انسانی را بر محور حق، و با هدایت به امر قرار داده است.

هادیان الهی، همیشه خود هدایت یافتگانی هستند که هدایتگری مهمترین ویژگی آنان بوده، و یکی از آثار این هدایت گری فراگیر، امامت راستین آنان برای دیگران می باشد.

بنابراین، اساس مهدویت را در اصل اصیل و اجتناب ناپذیر «انّ علینا للهدی »[۴] باید بیابیم، و سپس این سیر هدایتگری را در جامعه بشری تعقیب نموده، تا از راه همین ویژگی اساسی به امامان راستین دست یابیم، و اصول و افقهای گسترده و قله های مرتفع این هدایت را در کنار هم ببینیم، و کارکرد آن را در عرصه های به هم پیوسته زمانی از لابه لای سنتهای تخلف ناپذیر الهی به دست آوریم، تا این که قله رفیع این یگانه محور تکامل بخش و تکامل آفرین را در اصل مهدویت راستین ببینیم.

پیروزی مسلّم حق بر باطل، و بطلان پذیری باطل[۵]، و تجلی آن در ستم زدایی امامت راستین، و مقهور شدن مفتضحانه ستمگران، و سکانداری متقیان و صالحان و بدست گرفتن رهبری حرکت انسانها، به سمت اهداف والای آفرینش، که در عبودیت گسترده آنان برای حق تجلی می یابد، از آثار روشن و بینش عمیق قرآن کریم در طرح حقیقت، و ابعاد و لوازم و نتایج طبیعی و منطقی اصل هدایت الهی) می باشد.

بنابراین، وراثت زمین از آن نیکان است، و پاکان از هر گونه شرک و بت پرستی و آلودگیهای ستم و ستمگری در تمام سطوح زندگی و در تمام ابعاد آن؛ یعنی عصمت و مصونیت از هرگونه انحراف، عهده داریِ حاکمیت، در تمام این کره خاکی، را پشت سر خواهد داشت.[۶]

و نیاز این امامت به مؤمنان صالح و صابر امری بدیهی بوده و جهاد با کژیها و کژاندیشی ها و کژاندیشان را سرلوحه کار آنان قرار خواهد داد.

در این مجموعه، نقش سنّتهای تخلف ناپذیر تاریخ، و نقش انسانها در تحولات فردی و اجتماعی جامعه انسانی، و نقش انبیا و اوصیا در هدایتگری و کمال یابی انسان، و نقش امتحان ها و آزمونهای الهی در پیشرفت انسان و رسانیدن او به اهداف آفرینش، و نقش امامت راستین همه با همدیگر دیده شده، و قرار گرفتن مهدویت در قله رفیع امامت مسأله ای روشن خواهد بود.

باطل ستیزی براساس حق طلبی و حق خواهی، و ظلم ستیزی برای برچیده نمودن بساط باطل و ستم و شرک و بت پرستی براساس اصول شناخته شده عدالت مدار، اصلاحی گسترده و فراگیر را می طلبد، و جهان انسانیت را با امامتی عدالت مدار، آرمان گرا و عبودیت پرور برای خالق یکتا آشنا می سازد و پیوند می دهد، و پایان حرکت انسان ها را در پیوند ناگسستنی انسان با حق و عبودیتِ فرا گیر و همه جانبه و تکامل زا رقم می زند. که چهره واقعی دین خاتم را چهره ای پرفروغ و بی بدیل نشان داده لیظهره علی الدین کله[۷]، و پرچم عبودیتِ پیوسته انسان ها را برای حق که تجلی ربوبیّت همه جانبه اوست بر افراشته خواهد نمود و یعبدوننی لایشرکون بی شیئا[۸]ً به بهترین شکل، و در رساترین قامت خود نمایان خواهد گشت.

و بدین ترتیب، دوران غیبتِ اسرار آمیز، و انتظار شایسته، از فصلهای به هم پیوسته این حرکت راستین امامت و هدایت به امر خواهد بود.

و با سپری شدن فصل این بارور شدن طولانی و دوران زمینه های تحقق آرمانهای بلند الهی و مهدوی، و با رهنمود قرآنی ولیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمناً[۹] بستری آرام از امنیت و آرامش را برای پرتوافشانی عبودیت تکامل یافته فراهم خواهد نمود.

دکترین هدایت و امامت در سوره های مکی

اِنّ علینا للهدی[۱۰]؛ به درستی که هدایت بر عهده ما است.

راهنمایی، راهبری، دستگیری و هدایت گمراهان بر عهده آفریننده و هدایتگر اصلی جهان؛ یعنی خداوند متعال می باشد.

امّا این که چرا وظیفه اصلی هدایت گری بر عهده اوست؟ و چه کسانی می توانند عهده دار این وظیفه بسیار اساسی در حرکت، تکاپو و تکامل کائنات – از جمله انسانها باشند – در آیه ای دیگر روشن شده است.

۲. أفمن یهدی الی الحق أحقّ أن یتّبع أم من لایهدّی اِلا أن یُهدی، فما لکم کیف تحکمون.[۱۱]

آیا کسی که به حق هدایت می کند سزاوارتر است که پیروی شود یا این که کسی که نیازمند به هدایت دیگران است؟ شما را چه شده است که در این امر بسیار روشن و بدیهی به خطا می روید؟

یعنی چگونه می پذیرید که هدایت گری بر عهده کسی باشد که خود نیاز به آن داشته باشد؟

پر روشن است که نیازمند به چیزی نمی تواند دهنده آن به دیگران باشد وفاقد الشیء لایعطیه).

بنابراین، هدایت گر اصلی باید خود هدایت یافته باشد، و جز خدا هیچ کس چنین شایستگی را ندارد. و بر همین اساس، هدایت گران دیگر باید در وهله اول، خود هدایت یافته باشند. و پیامبران الهی بدون نیاز به تعلیم دیگران، خود معلّم آنان هستند و تعلیمات خود را از منبع وحی دریافت می نمایند و برای دیگران مشعل داران پرفروغ هستند، به همین دلیل آنان سزاوار راهبری و راهنمایی گمشدگان، گمراهان و نیازمندان به هدایت هستند.

خدای منّان به خاتم پیامبران می فرماید:

۳. و وجدک ضالاً فهدی و وجدک عائلاً فأغنی.[۱۲]

«خدا تو را گمراه یافت پس هدایت کرد، و نیازمند یافت پس تو را بی نیاز نمود».

این امر بیانگر یک اصل اجتناب ناپذیر و بسیار بدیهی می باشد. و برای تمامی انبیا همین راه مطرح بوده و می باشد.

۴. اولئک الذین هدی الله فبهداهم اقتده[۱۳].

«همانا پیامبران) کسانی هستند که مشمول هدایت مستقیم) الهی گشته پس به آنان اقتدا و از آنان پیروی کن.»

۵. وجعلناهم أئمه یهدون بأمرنا و أوحینا الیهم فعل الخیرات[۱۴].

«و ما آنان را پیشوا و پیشرو) قرار دادیم، که با دستور و فرمان ما هدایت می کنند، و به آنان از راه وحی، انجام نیکی ها را و آنچه که شایسته است تعلیم نمودیم.»

بنابراین، زیرساخت امامت در قرآن کریم، همان هدایت است. هدایت به امر هم فقط توسط هدایتگر اصلی هستی – یعنی خدا – تحقق می پذیرد.

حال از این سخن که هدایت وظیفه اصلی او است، و تمام نیازمندان به هدایت، توسط او هدایت می یابند؛ چنین می یابیم که تمام مردم، در همه اعصار و قرو