پاورپوینت کامل پیامبران پنهان;پیامبر قوم لجوج ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامبران پنهان;پیامبر قوم لجوج ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامبران پنهان;پیامبر قوم لجوج ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامبران پنهان;پیامبر قوم لجوج ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۸

فرار موسی (ع)

ـ تو خود روزگارمان را می بینی راحیل!

ـ تا کِی و تا چند در این بلا باشیم؟

ـ حالا چرا این جا، نزدیک کاخ. باید جایی دورتر را بر می گزیدیم.

ـ پس آن موعود چه شد؟

ـ دیگر توان و طاقتی نمانده.

پیرمرد چنگی به محاسنش زد و به افق خیره شد و انگار به دور دست ها گفت: «به خدا در
این رنج خواهید بود تا خدای تعالی پسری از فرزندان لاوی بن یعقوب را که نامش موسی
بن عِمران است، ظاهر سازد.»

نگاه از افق گرفت و به مردانی نگریست که دورش نشسته بودند و ادامه داد: «او نوجوانی
بلند بالا، گندم گون با گیسوانی مجعد و … .»

و دوباره به سوی دیگر خیره شد، این بار با دهانی باز. مردانی با صدای سُمِ استر، سر
برگرداندند. جوانی زیبا، گندم گون، بلند بالا با گیسوانی مجعد و خزی بر دوش، سوار
بر استر از سوی کاخ به سوی آن ها می آمد.

راحیل صف مردان را شکافت و به سوی سوار رفت. مردان بنی اسراییلی با احتیاط پشت سر
او رفتند. راحیل به سوار نزدیک شد. سوار ایستاد. لبخندی بر لب داشت. راحیل سر کج
کرد و پرسید: «خدا تو را رحمت کند، نامت چیست؟»

سوار پاسخ داد: «موسی.»

راحیل پرسید: «فرزند که هستی؟»

پاسخ گفت: «فرزند عِمران.»

راحیل دستان موسی را بوسید. سپس سر بلند کرد و گفت: «سپاس خدایی را که مرا از دنیا
نبرد تا آن که تو را به من نشان داد. در پی آن، مریدان سوار را دوره کردند و به پای
او افتاده و پاهایش را بوسیدند.»

ـ بسیار سختی کشیدیم، ای موسی.

ـ شکر که خدا تو را رساند.

ـ انتقام ما را از فرعون و هوادارانش بگیر.

ـ ما شیعیان تو هستیم. تو را یاری می کنیم.

موسی جز این نگفت که امیدوارم خداوند در فَرَج شما تعجیل کند. همین کلام، آبی بود
بر آتش. آن ها به خود که آمدند، رفتن سوار را به سوی کاخ فرعون نظاره گر شدند، تا
از نگاه شان ناپدید شد.

ـ پس چرا رفت!؟

ـ او همان پسر خوانده فرعون است!

ـ یعنی نجات دهنده ما از کاخ فرعون می اید؟

راحیل گفت: «صبر کنید ای قوم. خداوند به قولش وفا می کند.»

ـ پس چرا کاخ فرعون؟

راحیل لحظاتی به پرسش کننده نگاه کرد، سپس سر برگرداند و به کاخ نگریست و بی آن که
نگاه از کاخ برگیرد، گفت: «ایا مکانی امن تر از کاخ فرعون (از شر فرعون و اعمالش)
سراغ داری؟

ـ نمی خواهم، نمی خواهم. من باربر نیستم، من مردی محترم هستم.

ـ باید تا ظهر غذای هزار نفر را بپزم. مردک، زود باش این هیزم ها را بردار.

مرد چاق و سفیدرو این حرف ها را می گفت و مردی لاغر و فقیر را با تازیانه می زد.

ـ کمکم کنید. دست کم مزدی تعیین کن.

ـ خاموش، بی ادب. بردگان هم گستاخ شده اند. ما به شما اجازه می دهیم زندگی کنید تا
برده ما باشید. حالا مزد هم می خواهید.

ناگهان نگاه سامری به موسی افتاد. همان که در بیابان دیده بود.

ـ به فریادم برس موسی، به فریادم برس.

قبطی هم چنان با تازیانه می کوفت و سامری زیر شلاقش پیچ و تاب می خورد و ناله
می کرد.

ـ رهایش کن.

دست قبطی در هوا ماند. او به موسی خیره شد: «ظاهرش به سبطی ها نمی خورد ای دوست.»

و دستش را پایین آورد و ناله سامری به هوا رفت و قبطی ادامه داد: «او از بنی
اسراییل است و من آشپز فرعون هستم.»

ـ رهایش کن تا به حال و روز خود رسد.

قبطی باز ایستاد. سامری تقلا کرد، گریبان از چنگ قبطی در آورد. قبطی گریبان سامری
را در مشت خود فشرد. موسی پیش آمد. خواست سامری را از چنگ قبطی برهاند، او مقاومت
کرد. موسی مشت خود را بالا برد و به سینه قبطی کوبید. قبطی چند قدم عقب رفت. گریبان
سامری از چنگش رها شد. خیره به موسی نگریست و ناگهان به پشت روی زمین افتاد.

سامری به قبطی نگاه کرد و به موسی. قبطی با چشمان باز به آسمان خیره شده بود. سامری
جلو آمد و بازوی موسی را