پاورپوینت کامل شخصیت های کربلا ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شخصیت های کربلا ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شخصیت های کربلا ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شخصیت های کربلا ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

شخصیت های سفید

بُریر بن خُصیر هَمدانی

او در قبیله بنی همدان، آموزگار قرآن بود. همه او را سیدالقرا می نامیدند. در زمان
معاویه که بیان حدیث و فضیلت های اهل بیت (ع) ممنوع بود، او مذهب شیعه را در کوفه
معرفی می کرد.

بُریر وقتی شنید، امام حسین (ع) از مدینه به مکه رفته، راهی مکه شد، چرا که از مردم
کوفه ناامید شده بود. او بارها در کربلا برای دشمنان امام سخن رانی کرد، به این
امید که دل آن ها نرم شود و با نور حقیقت آشنا شوند. بُریر سخن رانی ماهر بود که
خوب با قرآن و آموزه های آسمانی آشنا بود. سرانجام وی در کربلا شهید شد و همراه
دیگر یاران امام، وارد بهشت گشت. پس از شهادت وی تا سال ها، قاتل او را سرزنش
می کردند و می گفتند: «تو چرا آموزگار قرآن را کشتی؟»

اَنس بن مالک اسدی

اَنس جزو بهترین یاران پیامبر بود. او هیچ گاه خاندان اهل بیت (ع) را تنها نگذاشت.
اَنس در کوفه زندگی می کرد و وقتی با خبر شد، امام حسین (ع) می خواهد علیه یزید
قیام کند و او را به سزای اعمالش برساند، بار سفر بست و به کربلا رفت. همه تعجب
کرده بودند. آخر امام در مکه می زیست و قرار بود به کوفه بیاید. از او پرسیدند: «تو
که دوست دار امامت هستی و می خواهی او را ببینی، چرا به مکه نرفتی یا در کوفه
نماندی؟»

اَنس بن مالک اسدی گفت: «از رسول خدا (ص) شنیدم که امام در کربلا به شهادت می رسد.
من پیش از آن که امام به کربلا بیاید و حادثه خونین عاشورا رخ دهد، این جا آمده ام.
من راهم را نزدیک کرده ام. من تا شهادت، تا بهشت، تا حقیقت فاصله ای ندارم.»

حبیب بن مظاهر اسدی

حبیب، جزو یاران امام علی (ع) بود و حضرت، دانش و راز و رمزهای فراوانی را به او
آموخته بود. او جزو کسانی بود که برای امام حسین (ع) نامه نوشت و از امام دعوت کرد
که به کوفه بیاید. وقتی سفیر امام، مسلم بن عقیل به کوفه آمد تا از وضعیت شهر خود
با خبر شود و امام را آگاه کند، حبیب از کوفیان برای امام بیعت می گرفت. پس از
شهادت مسلم و ورود امام به کربلا، حبیب همراه با یکی از دوستان قدیمی اش، راهی
کربلا شد. وقتی در کربلا با یاران اندک امام روبه رو شد، به قبیله ای در نزدیکی
کربلا رفت، به این امید که مردان قبیله به او و سرورش، امام حسین (ع) کمک کنند.
سربازان کوفه به او حمله کردند و او نتوانست کاری انجام بدهد و دست خالی پیش امام
بازگشت. در روز عاشورا، او فرمانده جناح چپ لشکر امام بود. او پیرترین رزمنده میدان
بود. وقتی که خبر شهادت حبیب را به امام رساندند، امام خیلی ناراحت شد.

جُون، خدمت کار ابوذر غفاری

جُون، خدمت کار گم نام و سیاه پوست ابوذر غفاری بود و از ابوذر، درس مهر و محبت به
اهل بیت (ع) را آموخته بود. پس از درگذشت ابوذر، به خانه اهل بیت (ع) رفت و به این
خاندان پاک و پیراسته، خدمت کرد. وقتی امام راهی کربلا شد، او همراه امام رفت. امام
حسین (ع) او را در کربلا مرخص کرد تا برود و جانش را نجات بدهد. جُون از امام خواست
به او اجازه بدهد در کربلا بماند و در راه پیروزی حق شهید شود تا پیش خدا روسفید
باشد.

عمار بن ابی سلامه هَمدانی

عمار شیعه بود. روزهای اول محرم، پس از آن که عمر بن سعد به کربلا رفت، ابن زیاد
می کوشید سربازانش زیاد شوند. از این رو عمار وارد سپاه ابن زیاد شد، تا بتواند
مخفیانه او را ترور کند. او نتوانست ابن زیاد را بکشد، چرا که نگهبانان ابن زیاد،
بسیار بودند. او ناچار شد به سپاه امام بپیوندد. پس از بیراهه به کربلا رفت، در راه
با گشتی های لشکر کوفه روبه رو شد. فرمانده گشتی ها او را شناخت و از او خواست که
به کربلا نرود. او پیشنهاد آن ها را نپذیرفت و با آنان درگیر شد، سپس به کربلا رفت.

ابوثمامه صائدی

ابوثمامه، یکی از دلاوران کوفه بود که برای امام نامه نوشت تا به کوفه بیاید. حضرت
مسلم که به کوفه آمد، از او خواست که برای جنگ با یزید، اسلحه تهیه کند. ابوثمامه،
در این زمینه فرد ماهری بود. در قیام حضرت مسلم، او یکی از فرماندهان لشکر بود، ولی
چون کوفیان بی وفا بودند، قیام مسلم ناکام ماند. پس از دستگیری مسلم، ابن زیاد
سربازانش را سراغ ابوثمامه فرستاد تا او را بیابند. ابوثمامه، همراه دوستش، نافع بن
هلال به سوی حجاز رفت و در راه به امام حسین (ع) پیوست و به کربلا رفت.

وقتی عمر بن سعد، به کربلا آمد، قاصدی نزد امام فرستاد. ابوثمامه قاصد عمر بن سعد
را شناخت. او برای این که مسائل امنیتی را رعایت کند، از قاصد خواست که بدون سلام
پیش امام برود. قاصد نپذیرفت و ابوثمامه او را مجبور کرد که بازگردد، سرانجام
ابوثمامه، در ظهر عاشورا، پس از یادآوری وقت نماز به شهادت رسید و راهی بهشت شد.

یزید بن ثبیط بصری

امام حسین (ع) برای مردم بصره نامه نوشت و از آن ها خواست که به او کمک کنند تا در
برابر یزید بایستد. بزرگان بصره و ملت این شهر، به نامه امام توجه نکردند. یزید بن
ثبیط، در جمع شیعیان حضور می یابد و آن ها را از سفرش به مکه با خبر می کند.

دو پسرش دست او را به گرمی می فشارند و در این سفر بی پایان به او کمک می کنند.
آن ها با هوشیاری، از دست سربازان بصره فرار می کنند و پس از گذشتن از بیابان ها،
به مکه می رسند. در مکه خانه ای کرایه می کنند. سپس پیش امام می روند. وقتی به خانه
امام می رسند، خدمت کار امام به آن ها می گوید که امام برای دیدن شما، به خانه ای
که تازه کرایه کرده اید، رفته است.

آن ها به سرعت خود را به خانه شان می رسانند و می بینند امام منتظر آن هاست. امام
حسین (ع) پس از احوال پرسی، این ایه را برای آن ها می خواند: «بگو که شما باید
منحصراً به فضل و رحمت خدا شادمان شوید که آن بهتر و مفیدتر از آن چیزی است که نزد
خود جمع می کنید.» (یونس: ایه ۵۷)

زهیر بن قین

زمانی که اعراب به ایران حمله کردند، زهیر جوان بود. روزی از سلمان شنید که: «هیچ
افتخاری بالاتر از این نیست که آدم در کربلا، به نوه پیامبر کمک کند.»

زهیر، پیرو اهل بیت نبود. سالی که امام حسین (ع) مراسم حج را ناتمام گذاشت و راهی
کربلا شد، زهیر با امام حسین (ع) آشنا شد. او دوست نداشت با امام دیداری داشته
باشد، ولی به خاطر اصرار همسرش و یادآوری حرف سلمان، پیش امام رفت و شیفته امام شد.

زهیر در کربلا، فرمانده جناح راست بود و پس از خوا