پاورپوینت کامل می خواهم داستان بنویسم ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل می خواهم داستان بنویسم ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل می خواهم داستان بنویسم ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل می خواهم داستان بنویسم ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۶

صدای خروپف محال همه جا را پر کرده بود. ممکن هی این طرف و آن طرف می شد و غرغر می
کرد و می گفت: «انگار تراکتور سواری می کند! با این دماغ گنده اش! کار همیشگی اش
است.»

شاگرد سرش را از روی کتاب بلند کرد و از بالای عینک، ممکن را نگاه کرد و خندید.
ممکن با ناراحتی گفت: «تو دیگه چی می گی، آقای قصه نویس! اصلاً بهتره تو بری غصه
نویس بشی. خیلی خوش حالی که من بیدارم! ها؟»

شاگرد تبسمی کرد و دوباره شروع به خواندن کتاب کرد. ممکن دست برد و آهسته بینی محال
را فشار داد. صدای خروپف قطع شد. چیزی نمانده بود که محال خفه شود. شاگرد چشم
برگرداند و به دست ممکن نگاه کرد و گفت: «چی کار می کنی؟ خفه اش کردی! ول کن.» اما
ممکن بینی محال را سفت گرفته بود. شاگرد بلند شد و رفت طرف ممکن. ممکن بینی محال را
ول کرد. شاگرد می خواست چیزی بگوید که تلفن به صد در آمد.

ـ من برمی دارم! من برمی دارم!

این را ممکن گفت و دوید طرف تلفن. شاگرد تند گفت: «تو برو کنار! برو ببینم» و بعد
گوشی را برداشت و گفت: «بفرمایید منزل قصه نویس قرن، آقای گوگوری مگوری!» داشت بلبل
زبانی می کرد که یک دفعه خشکش زد. صدای استاد بود. آقای سعی تلاش. شاگرد گفت:
«ببخشید استاد. امری داشتید؟» ممکن از خنده ریسه رفته بود.

شاگرد که تند به ممکن نگاه می کرد، من من کنان گفت: «آقای تلاش بفرمایید.» صدای
استاد از آن طرف گوشی آمد که گفت: «امروز کلاس داستان نویسی برگزار می شه. خود تو
برسون.» بعد تلفن را قطع کرد.

شاگرد ناراحت گوشی را گذاشت رو تلفن و گفت: «ای خدا از دست این استاد. نه تعطیلی
سرش می شه و نه… .»

ممکن گفت: «وای خجالت بکش. کسی با استادش این جوری حرف می زنه.» و با سر و صدای
زیاد محال را بیدار کرد و گفت: «بلند شو که کلاس دیر می شه.» و بعد همه لباس پوشیده
و نپوشیده دویدند.

شاگرد تق تق زد به در. صدایی آمد. صدای استاد بود که گفت: «می خواستید حالا هم
نیایید. بیایید تو.» شاگرد و محال و ممکن تند در را باز کردند و دویدند داخل کلاس و
با سرعت رفتند و نشستند سر جایشان.

محال استاد را که دید، زد زیر خنده. ممکن تیز نگاهش کرد و گفت: «مرض، چه مرگته.»

محال گفت: «نگاش کن! موهای نامرتبش رو ببین!»

ممکن که هنوز نگاهش به استاد نیفتاده بود، زد زیر خنده. شاگرد با عصبانیت گفت:
«مرض! بی ادب های بی نزاکت.»

موهای استاد هر کدام یک طرف رفته بود. انگار استاد یادش رفته بود تو اینه نگاهی به
خودش بیندازد.

محال گفت: «هی ممکن! ممکن با توام!»

استاد گفت: «خب و اما بحث امروز ببینید عزیزانم! قصه نویس های معاصر… .» رفت کنار
تخته سیاه و درشت نوشت: تفاوت داستان و دیگر قالب های نمایشی.

شاگرد داشت شاخ درمی آورد. رو به استاد کرد و گفت: «آقا ببخشید! این آخریه چیه؟»

استاد از جلوی تخته سیاه یک قدم رفت عقب. به نوشته نگاهی کرد و گفت: «ببخشید
عزیزانم! اشتباه شد.» و قالب های نمایشی را پاک کرد و گفت: «قالب های نگارشی درسته.
این رو بنوسید.» و نوشت قالب های نگارشی. رو کرد به شاگردانش و گفت: «ببینید قصه
نویس ها… .»

ممکن گفت: «اجازه آقا!»

ـ بفرمایید.

ـ آقا این جمله یعنی چه؟

ـ عجب عجب! من که هنوز درس رو شروع نکردم پسرکم.

شاگرد گفت: «صبر کن استاد درس رو شروع کنه، اون وقت اشکال بگیر.»

ـ آره بچه ها! بدونید برای رسیدن به شناخت داستان، مهم ترین نکته، شناخت رمز بین
داستان و قالب های نگارشی دیگه اس. به قولی به جای اون که ببینیم قصه چیه، بررسی
کنیم که قصه چه چیزهایی نیست.

شاگرد گفت: «استاد ببخشید، فایده این چیه؟»

ـ آهان. ببینید عزیزانم! این ضرورت از اون جا ناشی می شه که بعضی ها به نیت داستان
نویسی قلم به دست می گیرن و می نویسن، ولی تمام یا بخشی از حاصل کارشون، شکل یک یا
چند قالب نگارشی رو به خود می گیره.

ممکن گفت: «آقا