پاورپوینت کامل قصه انسان ۳ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قصه انسان ۳ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قصه انسان ۳ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قصه انسان ۳ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

شرط اول ، عینک

اولی از بس حرف زده بود، زبانش و سقش، مثل دو تا آجر آب ندیده روی هم خوابیده بودند. دیگر برایش رمقی نمانده بود. مغز استاد هم داشت از این همه پرچانگی سوت میکشید. چند روزی بود که کارش همین بود. مثل خزه میافتاد به جان این و آن و سؤال میکرد. شیمی را دوست داشت. میخواست شیمی را انتخاب کند، اما نمیدانست تا کجاها باید برود و چه افقی را برای خود در نظر بگیرد.

دومی برایش فرق نمیکرد، شیمی بخواند یا ادبیات پاس کند. آخر پُز و قُمپُز دانشجویی این حرفها سرش نمیشود. اصلاً او با یک رتبه زورکی آمده بود دانشگاه تا جفت چشمهای دختر خالهاش از حسادت بترکد.

آدمهای موفق افقها را نظاره میکنند. برای آنان اهداف اهمیت دارد. هدفها، برنامهها را میسازند. برنامهریزی بدون هدف به سرگردانی میانجامد. هر قدر اهداف دقیقتر باشد، برنامهریزی جامعتر خواهد بود.

هدف دقیق و برنامه جامعه چگونه محقق میشود؟ خصوصیات و مؤلفههای برنامهریزی کارآمد چیست؟ برنامه کارآمد، برنامهای واقعبینانه است. برنامه واقعبینانه، برنامهای است که براساس تواناییهای آدمی ریخته شود. در این برنامه رشد و تکامل توانمندیها نیز در نظر گرفته میشود. برنامهریزی بدون در نظر گرفتن امکانات و تواناییها یک رؤیای شیرین دست نایافتنی است. برنامهریزی واقعبینانه حرکتها را سریع و بینقص میکند. انسانهای برنامهریز با عینک واقعبینی به اهداف و برنامهها نگاه میکنند. هدف واقعبینانه از شروط برنامهریزی است.

شرط دوم، آش شُله قلمکار

مرد که سبیل کلفت و سیاهی روی لبش سبز شده بود و تا کنارههای چانهاش آویزان بود، مثل گربه کتک خوردهای روی صندلی کز کرد و در حالی که داشت نخهای سبیلش را زیر دندانش فشار میداد، با نگاه پر از غیض، سرتاپای زن را میپایید. زن که حالا عرق پیشانیش شُر شُر میریخت، نگاهی به صندلی کناری انداخت و دلش از دیدن مرد بهم خورد. چرک لزجی روی دلش نشست و بعد در حالی که بغض توی گلویش لَق میزد، گفت: «دیگه خسته شدم آقای قاضی. از دست کاراش ذله شدم. زِیگ زاگ راه میرود، زِیگ زاگ… . یک دایره دورش کشیده و هی دور خودش میچرخد. هم مرا گیج کرده، هم بچههایش را. خودش هم گیج میزند. معلوم نیست چهکاره است. یک روز بقالی، یک روز راننده تاکسی، یک روز میکانیکی. آخر یکی نیست به این مرد بگوید با این بساطی که درست کردهای، بعد از هفتاد سال زندگی خودت هم از خودت خسته میشوی».

برنامهریزی همراه با بیتدبیری و سهلانگاری آش شُل قلمکاری میشود که هر مزهای میدهد، غیر از مزه آش. کسانی که با برنامهریزی مدبرانه و دقیق حرکتهایشان را آغاز میکنند،کمتر اسیر جو و تقلید میشوند. شخصیت چنین افرادی، متین، باثبات، شاد، امیدآفرین و استوار است. اینان با ایندهنگری به پیش میروند. این افراد به بهترین صورت استعدادهایشان را شکوفا میسازند. آنان که برنامه زندگیشان بوی سهلانگاری میدهد، شخصیتی شکننده و یأسآوری دارند. اینان غیر قابل پیشبینی هستند. استعداد و توانمندیهای آنان زیر قدمهای سست و بیروحشان له میشود.

از شروط برنامهریزی، دقت و تدبیر است. دقت و تدبیر حرکت را عمیق میکند. حرکت عمیق به شکوفایی میانجامد. جامعه شکوفا، نیازمند برنامهای مدبرانه و دقیق است.

شرط سوم، دوی سرعت

قدیمیها چه حرفهایی میزدند: «رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود». مگر با آهسته رفتن کسی به مقصد میرسد؟! مگر میشود در این مسابقه بزرگ به دوندههای دیگر گفت کمی آهستهتر بروید، تا من هم به شما برسم؟! اگر این گونه بگوییم به ریشمان میخندند. در ماراتن زندگی، گامهای آهسته آدمی را خسته میکند. درد خستگی بر تن انسان سنگینی میکند.

اگر برنامهای سریع باشد، پرجهش و به دور از فرصتسوزی است. غرب و شرق نایستادهاند تا دیگران به آنها برسند. همه دارند تخته گاز گام برمیدارند. گامهای آهسته و خسته، فرصتها را به باد میدهد و آدمی را از قافله پیشرفت و توسعه باز میدارد.

سرعت بدون دقت و تدبیر، اقدامی عجولانه است. عجله روح را به فرسایش میکشاند. روح فرسوده هیچگاه نمیتواند به شکوفایی برسد. از شروط برنامهریزی، سرعت همراه با دقت و تدبیر، پیوستگی و دوری از خستگی است.

شرط چهارم، پهلوانی

اوستای حمامی که دیگر کلافه شده بود، نِشتَرَش را جمع کرد و هوار کشید: «شیر بییال و دُمِ و اِشگم که دید؟ آخر مرد حسابی ادعای پهلوانی داری و پهلوان پنبه هم نیستی؟! با دو تا نِشتر، دادت به هوا بلند میشود؟ شجاعتت کجا رفته است مَرد؟ اگر رستم و سهراب هم میخواستند این طوری ادای پهلوانان را در بیاورند، افسانه نمیشدند. دیگر جناب فردوسی، سی سال عمرش را برای شاهنامه هدر نمیداد».

کسی که آمده تا در یک میدان بزرگ دیگران را به هم