پاورپوینت کامل مکان ها ـ یادها ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مکان ها ـ یادها ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مکان ها ـ یادها ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مکان ها ـ یادها ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

میدان شهدای قم

میدان شهدای قم که حالا به چهارراه تبدیل شده، در روز ۱۹ دی ۱۳۵۶، شاهد اتفاق بزرگی بود؛ اتفاقی که سبب شد حرکت انقلاب، سرعت چشم گیری بگیرد. به گفته رهبر معظم انقلاب، «در نهضت عظیم انقلاب، دو نقطه شروع وجود دارد که یکی ۱۹ دی ماه و دیگری شروع مبارزات در سال ۱۳۴۲ است که هر دو مربوط به قم است».

جرقه این قیام، با چاپ مقاله ای زده شد. در روز ۱۷ دی، مقاله ای در روزنامه اطلاعات به نام استعمار سرخ و سیاه، چاپ شد. نویسنده مقاله «احمد رشیدی مطلق» بود. او بی حجابی را فضیلت دانسته و حجاب را کهنه پرستی و ارتجاع سیاه معرفی کرده بود. او هم چنین به امام (ره) اهانت کرده و قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ را توطئه استعمار سرخ و سیاه نامیده بود.

خبر دهان به دهان چرخید. طلبه ها و مدرسان حوزه علمیه قم، پس از اطلاع از محتوای مقاله، در روز هجدهم دی، درس های حوزه را تعطیل، و با تشکیل اجتماع بزرگی، راه پیمایی آرام خود را به سوی منازل مراجع آغاز کردند.

بازاریان قم هم به حمایت از حوزه تصمیم گرفتند مغازه های خود را روز نوزدهم دی باز نکنند. سازمان اطلاعات و امنیت قم و شهربانی به کمک نیروهای کمکی که از تهران آمده بودند، در سطح شهر، به ویژه در حوالی مدرسه های علمیه و مرقد حضرت معصومه (س) متمرکز شدند.

طلاب، دانشجویان، دانش آموزان و بقیه مردم به این تظاهرات آرام پیوستند. مردم به توصیه مراجع، حتی شعار ندادند و تنها راه پیمایی خود را به سوی خانه های علما ادامه دادند. حدود ساعت چهار بعد از ظهر، مأموران شهربانی و ساواک که در میدان، راه مردم را سد کرده بودند و به سوی مردم بی دفاع شلیک کردند. مردم هم که ترسی نداشتند، با چوب و سنگ، از خود مقاومت کردند. با مشاهده اولین شهید، خشم و نفرت مردم از رژیم بیشتر شد. مردم با شعار «الله اکبر و لااله الااللّه» و با در دست داشتن سنگ و چوب، با مأموران درگیر شدند. این درگیری تا شب ادامه یافت. مردم خشم گین در خیابان های اطراف شعار می دادند: «از جان خود گذشتیم، با خون خود نوشتیم، یا مرگ یا خمینی».

خیلی از مجروحان از ترس مأموران ساواک به بیمارستان نرفتند؛ چون تظاهرکنندگان زخمی را با زنجیر به تخت بیمارستان می بستند تا پس از بهبودی، به اداره ساواک ببرند. احتمالاً خانواده بعضی از شهدا هم از ترس ساواک، شهدای خود را مخفیانه به خاک سپردند، اما شمار مجروحان بسیار زیاد بود، و تنها نام پنج شهید ثبت شد که سه نفر از آنان طلبه، یک جوان و دیگری نوجوانی سیزده ساله بود.

رژیم برای مقابله با این قیام، گروهی از مجتهدان و عالمان برجسته حوزه را به نواحی بد آب و هوا و گرمسیر تبعید کرد. در چهلمین روز شهدای قم، مردم تبریز قیام کردند و پس از آن در شهرهای مختلف، چهل روز به چهل روز، مراسم ترحیم برگزار شد. امام نیز در پیامی با تسلیت به پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع)، علما و مردم قم، با اطمینان فرمود: «ملت ایران ملت بیداری است. در عین حالی که این همه ظلم می بیند، کشته می دهد و مقاومت می کند و این ایستادگی به نتیجه خواهد رسید».

سینما رکس آبادان

شب ۲۸ مرداد ، هم زمان با شب پانزدهم رمضان، حدود هفت صد نفر در سینما رکس آبادان مشغول تماشای فیلم گوزن ها بودند که سینما آتش گرفت. هیچ راه نجاتی نبود. درهای سینما از قبل قفل شده بود تا کسی نتواند فرار کند. هفت صد نفر بدون هیچ گناهی محکوم به سوختن در آتش بودند. کلانتری مرکزی در صد متری سینما بود. مأموران با باتوم و شلاق از کمک مردم به آن ها جلوگیری کردند. مأموران آتش نشانی هم پس از حضور در محل آتش سوزی، فاقد امکانات بودند! به گزارش ساواک «مأموران آتش نشانی شهرداری که با سه دستگاه ماشین به محل اعزام شده بودند، فاقد آب بودند و هم چنین بلندگو برای اعلام خطر و راهنمایی مأموران آتش نشانی وجود نداشت. آتش نشانی شرکت نفت، پس از یک ساعت تأخیر به محل حادثه رسید، ولی دیر شده و بوی سوخته شدن اجساد به بیرون نیز رسیده بود».

صحنه های دل خراشی بود. دست ها و پاهای جدا شده و پاره های بدن تماشاگران در سالن فیلم پخش شده بود. پدران و مادران داغدار در میان ویرانه های سوخته سینما به دنبال جسدهای فرزندانشان می گشتند. تنها عده کمی با شکستن درِ اضطراری نجات پیدا کردند و بیش تر از چهارصد نفر، زنده در آتش سوختند. جسدها را به قبرستان بردند. جسد شناخته، و جداگانه دفن شد. هشتاد جسد هم به محل سکونتشان برده شد و جسد دیگر که به علت شدت سوختگی شناخته نشدند، دسته جمعی دفن شدند.

رژیم شاه این کشتار را برای متهم کردن نیروهای انقلابی به راه انداخت و سعی کرد اخبار را سانسور کند؛ اما مردم ساکت نماندند. امام (ره) در پیامی فرمود: «قراین نیز شهادت می دهد که دست جنایت کار دستگاه ظلم در کار باشد که نهضت انسانی ـ اسلامی ملت را در دنیا بد منعکس کند. آتش را به طور کمربندی در سراسر سینما افروختن و بعد توسط مأمورین درهای آن را قفل کردن، کار اشخاص غیرمسلط بر اوضاع نیست».

فاجعه سینما رکس، خشم مردم را برانگیخت. آبادان یک پارچه علیه رژیم قیام کرد و تا هفتم کشته شدگان، تعداد بسیاری از مردم آبادان، توسط نیروهای رژیم، شهید و مجروح شدند. رژیم نتوانست از این اقدام ناجوانمردانه سوءا