پاورپوینت کامل ورزش کاران و انقلاب ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ورزش کاران و انقلاب ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ورزش کاران و انقلاب ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ورزش کاران و انقلاب ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

انقلاب که شد، چند سالت بود؟ چه خاطره ای از انقلاب داری؟ این ها سؤال هایی هستند که اگر از بزرگ ترها بکنید، هر کدام حرف های زیادی برای گفتن دارند، اما فکر کنید شما خبرنگار هستید و سراغ ورزش کاران رفته اید تا این چیز ها را از آن ها بپرسید. فکر می کنید جواب آن ها چه خواهد بود؟ خیلی خودتان را به زحمت نیندازید، چون آن ها قبلاً به این پرسش ها پاسخ داده اند.

حمید استیلی

در آن ایام، دوازده ساله بودم. در محله نازی آباد زندگی می کردیم. در یکی از آن روزها، به همراه دوستم با ماشین نفت کشی که مال پدرش بود، در زمان حکومت نظامی در خیابان ها راه افتاده بودیم که تیراندازی شد و فرار کردیم و در یکی از خانه ها را زدیم و صاحب خانه ما را چند ساعت در خانه اش پنهان کرد. بعدها فهمیدیم صاحب خانه ارمنی بوده.

جواد زرینچه

در آن ایام که نفت کم یاب شده بود، پدرم دو پیت حلبی به من داد و مرا فرستاد نفت بخرم. من هم رفتم و در صف طولانی نفت ایستادم که ناگهان دیدم عده ای مرگ بر شاه گویان به طرف ما می آیند. وقتی این افراد از جایی که ما بودیم، رد شدند، من دنبال آن ها راه افتادم و شعار دادم. یک دفعه یادم افتاد باید نفت بخرم. زمانی که برگشتم، دیدم پیت حلبی ها نیست. به همین دلیل شب کتک مفصلی از پدرم خوردم.

محمود فکری

آن زمان سن کمی داشتم، ولی خوب به خاطر دارم که از تلویزیون صحنه تظاهرات و درگیری و تیراندازی مأموران رژیم پخش می شد و من نمی فهمیدم چرا به مردم شلیک می کنند. کمی که بزرگ تر شدم، به حقیقت پی بردم.

محمد نوازی

در آن دوران سن و سالی نداشتم، اما چیزیی که به یاد دارم، این است که روزهای عجیبی بود؛ اتحاد، هم دلی و غیرت دینی موج می زد و همه با هم می دانستند که با همکاری هر کاری می توانند بکنند و نتیجه این تلاش ملی، پیروزی انقلاب اسلامی بود.

جواد منافی

هفت سالم بود که به همراه خانواده ام در تظاهرات شرکت می کردم. در یکی از این تظاهرات ها که نیروهای نظامی به سمت ما تیراندازی کردند، من ترسیدم و فرار کردم و در خرابه ای پنهان شدم.

افشین پیروانی

وقتی حکومت نظامی بود، یواشکی از کنار در نگاه می کردم ببینم پلیس ها در چه وضعیتی هستند و از در دیگر خانه مان به مردم و تظاهرکنندگان وضعی