پاورپوینت کامل اگر آقا تشریف بیاورند ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اگر آقا تشریف بیاورند ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اگر آقا تشریف بیاورند ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اگر آقا تشریف بیاورند ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

دفتر اول

خجالت می کشم داخل شوم. می ایستم دَم در. روبه روی گنبد فیروزه ای ات. سر خم و سلام می کنم. نگاهم را می برم سمت پرچمت، پرچمی که انگار بر بلندای قله ای می رقصد. آرام نگاهم را از گنبد می گیرم و می ریزمش روی جمعیتی که در صحن مسجد جمکران، مثل موج های دریایی، لحظه به لحظه در هم می شوند. گاهی این موج ها عقب می روند و گاه جلو می آیند. آدم ها از در ورودی، مثل رودی که به دریا می ریزد، وارد موج های دریا می شوند. گروهی می روند و گروهی می آیند. لحظه ای در هم و بعد از هم جدا می شوند. مثل دو دسته گنجشک از هر دو طرف به هم می رسند. از هم بوسه می گیرند و بعد هر کدام به راه خود ادامه می دهند.

دلم پر از آشوب است. از خودم خجالت می کشم. لباس هایم از همه بیش تر توی ذوق می زند. هر کسی از کنارم رد می شود، خیره خیره نگاهم می کند. خودم را نگاه می کنم. انگار خودم هم به خودم مشکوک می شوم. همه جایم را برانداز می کنم. با خودم می گویم کاش یک آینه داشتم، یک آینه بزرگ به اندازه خودم. آن وقت می ایستادم روبه رویش. خوبِ خوب خودم را نگاه می کردم. خودم را برانداز می کردم. انگار حال خوبی ندارم. پا به پا می شوم. می خواهم بروم تو. دلهره ام نمی گذارد. می گوید نه! برگرد. خودت را نگاه کن. تو با این آدم ها فرق می کنی. خودت را نگاه کن. پیراهنت را نگاه کن. نگاه پیراهنم می کنم. پیراهنم سیاه است و چند ستاره زرد دور تا دور عقربی سرخ را گرفته اند. زیر دُم عقرب یک کلمه انگلیسی است. می خوانمش. دارم نگاهش می کنم که صدای کسی گوشم را پر می کند.

سر بر می گردانم. پیرزنی کنارم ایستاده. عصایش را آرام بالا می آورد. تیز نگاهم می کند و می گوید: ننه این دیگه چه لباسیه! وای چه عقربی داره! و بعد بر و بر نگاهم می کند. دارد نگاهم می کند که می روم توی خیالم و با خیالم پرواز می کنم. حالا روبه روی مغازه دار ایستاده ام. تیز نگاهم می کند و می گوید: انتخاب کردی؟ حالا یکی عقرب دوست دارد و یکی افعی را.

تیز نگاهش می کنم، ادامه می دهد: اصلاً دیروز یکی می گفت این عقرب برای خودش معنایی دارد. برای خودش الگویی است! سرش را کج و راست می کند و می گوید: ما که نفهمیدیم یعنی چه!

مگه عقرب و مار و زهره مار هم الگو می شوند. می رود آن سر مغازه. پیراهنی را بر می دارد. با دو دست بالایش را می گیرد. یک دفعه تکانش می دهد. پایین پیراهن ول می شود.

نگاه پیراهن می کنم. کسی دارد دنبال توپی شطرنجی می دود. نگاهم به توپ است که کسی شانه ام را تکان می دهد. به خودم می آیم. پیرزن است. با ته عصا مرا هل می دهد. می گویم: بله ننه! عصایش را زمین می گذارد. زل می زند توی چشم هایم و می گوید: ننه این عقرب دیگه چیه؟ و بعد راه می افتد. سلانه سلانه و عصازنان می رود و غرغر می کند. خاک های ته عصایش روی شانه ام جا خوش کرده. کسی شانه اش را به شانه ام می کوبد. نگاهم را از پیرزن می گیرم و دوباره همراه خیالم پرواز می کنم. می روم توی مغازه. آره می گفتم: دیروز پسره آمده بود این جا! می گفت چند روز است دنبال این پیراهن می گردم. سر خم می کند. نگاه توپ و بازیکن می کند و می گوید: همین پیراهن را می خواستم. اسمشم یادم رفت. یه اسم خارجی داره!

خنده کنان می گوید: تو نمی دونی اسم کوفتش چیه؟ هاردی نیست. از خنده ریسه می روم. نگاه توپ می کنم و گوشم به حرف های مغازه دار است. خلاصه می گفت: من می میرم برا این. این همه چیزه منه! الگومه! منم بهش گفتم: آره مُردنم داره! منم می میرم برای پول هاش و بعد می خندد و می گوید: حالا ن