پاورپوینت کامل دو تا کاج ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو تا کاج ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو تا کاج ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو تا کاج ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

ـ بیا به هم دیگر قول بدهیم.

هانی این را گفت و اشک چشمانش را با لبه آستین هایش پاک کرد.

گفتم: «تو را خدا…» و زل زدم توی چشم هایش که خیس و شفاف شده بود: «از این اداها در نیاور!»

بوی همیشگی اش پیچیده بود توی بینی ام. همه چیزش حتی دفتر و کتاب هایش هم این بو را می داد، بویی که نمی دانستم چه بویی است. فقط می دانستم بوی هانی است و حالا که نزدیک من بود، بویش را بهتر احساس می کردم. قطره اشکی از روی گونه اش که قرمز شده بود، سُر خورد و چکید روی پیراهنش. عقب تر رفتم و تکیه دادم به دیوار خنک و مرمری کلاس. یک قدم جلوتر آمد.

با گریه گفت: «بیا دیگر، بیا دیگر. بیا یک قول به هم دیگر بدهیم.» دست هایش را دور گردنم حلقه کرد و زل زد توی چشم هایم. قطره های اشک از چشم هایش تند و تند می چکید. از روی گونه هایش سُر می خورد و به چانه اش که می رسید، محو می شد. دوست نداشتم کسی ما را در آن حالت ببیند. نگاهی به در کلاس کردم. صدای همهمه گنگ بچه ها و دویدن آن ها از راهرو می آمد.

ـ این قول با قول های دیگر فرق می کند.

دست هایم را پشت سرم بردم و سعی کردم دست هایش را از دور گردنم جدا کنم. به در کلاس نگاه کردم و گفتم: «الان بچه ها می آیند فکر می کنند چه خبر شده.»

صدای هق هق گریه اش بلندتر شد.

ـ زود باش دیگر، بگو!

ـ قول بدهیم، هیچ وقت هم دیگر را فراموش نکنیم.

گفتم: چند بار قول بدهیم؟ هر روز که داریم قول می دهیم.

ـ این دفعه با دفعه های دیگر فرق دارد.

باز هم سعی کردم دست هایش را از گردنم باز کنم.

ـ زود بگو چه فرقی دارد؟

ـ من می خواهم بروم جبهه.

گفتم: کجا؟

ـ جبهه.

ـ شوخی ات گرفته؟ تو را که راه نمی دهند.

ـ شناسنامه ام را دست کاری کردم. سنم را بردم بالا.

سرش را گذاشت روی شانه ام. صدای گریه اش در کلاس خالی می پیچید.

ـ حتماً برای هم نامه بنویسیم.

صدایش خیلی خفیف از روی شانه ام به گوش می رسید. سر و صدای بچه ها از توی حیاط می آمد.

گفتم: «برویم توی حیاط».

سرش را از روی شانه ام بلند کرد و گفت: «همین جا خوب است».

دستش را از دور گردنم برداشت.

رفتم کنار پنجره و با نگاهم توی حیاط د