پاورپوینت کامل گفت و گو با شور و عاطفه جوانی; حضرت آیت الله گرامی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت و گو با شور و عاطفه جوانی; حضرت آیت الله گرامی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت و گو با شور و عاطفه جوانی; حضرت آیت الله گرامی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت و گو با شور و عاطفه جوانی; حضرت آیت الله گرامی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

حضرت آیت اللّه گرامی از اساتید برجسته و با سابقه حوزه هستند. تحمل سالها سختی و
زندان و تبعید در رژیم پهلوی و توجه داشتن به مسایل و مشکلات روز و برخورداری از
دانش و علم تفسیر و فقه و فلسفه از ایشان چهره ای درد آشنا و مؤثر ساخته است. گفت و
گوی زیر حاصل نشستی با معظم له می باشد.

بشارت: چگونه یک جوان می تواند با قرآن دوست شود و انس پیدا کند؟

در اوایل بلوغ، عشق عمیقی به مذهب در جوان هست، امّا گاه به دلایل گوناگون نوعی
فرار از مذهب در این نسل بوجود می آید. من مایل هستم قبل از پاسخ به سؤال، به یک
عامل فرار از مذهب در زمان کنونی اشاره کنم: به نظر من دخالت روحانیت در امور سیاسی
و ارتباط دادن آن با دین و مذهب یک مقدار زدگی از این قشر پیش آورده و موجب شده بین
نسل جوان ما و روحانیت مقداری فاصله ایجاد شود و کمتر به یکدیگر اعتماد کنند. البته
این امر کلّی نیست، ولی است، این دخالت گرچه برکات و دستاوردهایی داشته است، ولی
آفاتی نیز به دنبال داشته است.

امّا کارهایی که می شود کرد: اول اینکه باید از سیره معصومین(ع) و زندگی ایشان
ـ البته بدون تطبیق به دیگر اشخاص ـ زیاد صحبت کرد. در زیارت جامعه کبیره
می خوانیم: «مَن اَرادَاللّه بَدأَ بِکم؛ اگر کسی می خواهد به خدا برسد باید از
طریق چهارده معصوم(ع) برسد» ارتباط با اینها و خواندن زیارت نامه هایشان و توسّل به
ایشان انسان را از آلودگی پاک می کند.

دوم اینکه: باید توجه داشت که جوان دو ویژگی دارد: یکی عاطفه و دیگری شور. شور جوان
را باید با میدان دادن در مسایل اجتماعی درست کرد و عاطفه اش را با جلب محبّت نسبت
به انسانهای وارسته. تا این دو خواسته جوان ارضا نشود، کاری صورت نمی گیرد.

و سوم اینکه: باید جوانان تشویق شوند با بعضی از سوره ها ارتباط پیدا کنند و مرتب
آنها را بخوانند، مثل سوره معارج که بسیار سوره عجیبی است و برای عروج روح و رفع
آلودگی ها بسیار مؤثر است. مجموعه این کارها انس یک جوان را با قرآن بوجود می آورد.

برای تحقق زمینه های فوق چه مقدار دخالت نهادهای رسمی و دولتی و فرهنگی را لازم
می دانید؟

به نظر من نباید خرج ملت را بالا برد، این کارها اگر دولتی شد، ضررش بیشتر است.
مخاطب نباید احساس کند دست قدرت حکومت در پشت مسایل هدایتی و تربیتی است. من یک
مثال ساده از صدر اسلام برای شما می زنم. چرا اسلام بردگی را قبول کرد؟ برای اینکه
زندانی سیاسی نباشد. مأمور حکومت نمی تواند روی زندانی سیاسی کار کند، لذا اسرای
جنگی را به دستور اسلام به داخل خانه های مردم می فرستادند تا با یک ارتباط طبیعی و
معمولی و بدون فشار سیاسی با تعلیمات مذهبی آشنا شوند. من معتقدم جوان باید با یک
ارتباط آزاد و از روی شناخت با انسانهای وارسته به بخشی از نیازهای روحی و معنوی
خود پاسخ گوید.

در تبلیغات دنیای امروز استفاده از روش های غیر مستقیم برای تأثیر بیشتر امری مسلّم
و پذیرفته شده است، لذا گاهی برای رساندن یک پیام یک سطری ساعتها فیلم ساخته
می شود، یا رمان و قصه و شعر گفته و سروده می شود. به نظر شما، چطور می توانیم
پیام های قرآن را با زبان امروزی به مخاطبان برسانیم؟

من خیلی به این حرفها اعتقاد ندارم، این چیزها مهم نیست. مهم آن است که جوان و غیر
جوان درک کند که شما با او صاف و صادق هستید، این مهم است. چه مستقیم و چه غیر
مستقیم. نباید بین گفتار و عمل مُبلِّغ تفاوت باشد. همه مردم خصوصاً جوان که حساسیت
بیشتری دارد، اینها را خوب می فهمند. البته این که من در بخش قبلی تأکید کردم که از
سیره معصومین(ع) برای جوانان بگوییم، برای همین بود که رفتار و گفتار معصومین، نور
دارد که با ظلمات من گوینده، تاریک نمی شود و اثر خود را می گذارد گرچه در من
اشکالاتی باشد، لذا باید بیشتر از زندگانی آنان بگوئیم، البته باز تأکید می کنم
بدون اینکه فرمایشات آنان را بر این و آن تطبیق دهیم.

غیر از این اباحیگری که ـ متأسفانه ـ پیش آمده است، گرایش به معنویتهای وارداتی هم
در بین جوانان زیاد شده است مثل خواندن کتب عرفانی بودایی، هندی، صوفی گری خودمان و
یا عرفان سرخ پوستی، شما دلیل این گرایش را چه می دانید؟

من در قضیه انجمن حجتیه، نامه ای به امام نوشتم و به ایشان گفتم: اگر سه راه باشد:
دین سخت، دین راحت و بی دینی، اکثریت مردم به طرف دین راحت می روند، نه دین سخت و
بی دینی، ولی اگر دو راه باشد: یکی بی دینی و دیگری دین سخت، مردم چون وجدان دینی
دارند، سراغ همان دین سخت می روند، چون بی دینی دوام ندارد. برای مثال تصوف، دین
راحتی است زیرا خیلی از احکام را ندارد، خوب یک عده ای جذب می شوند و فکر می کنند
هم دین خودشان را حفظ می کنند و هم متحمل سختی زیادی نمی شوند؛ علاوه بر آنکه گاهی
اوقات کراماتی هم از آنها می بینند.

چه مقدار به نقش مربی و راهنما در پرورش و تربیت و رسیدن به حقیقت معتقد هستید؟

به این نکته باید توجه داشت که نقش یک مربی در هدایت ـ بنابر مکتب و مذهب ما ـ فقط
ارایه راه و طریق است و چهارده معصوم(ع) اصل هستند. این را همه مربیان سیر و سلوک
باید تذکر دهند در غیر این صورت خوف زوال خودشان می رود، بسیار دیده ایم افراد
دنبال یک نفر می روند و عاشق می شوند بعد